vervolg:

Deze twee kemphanen zijn echter niet boos te krijgen, willen geen gehoor geven aan deze onzin en pas na een aantal pogingen lukt het om de twee met elkaar ingevecht te laten gaan. Na een dikke minuut is het ook al weer afgelopen: de ene kemphaan heeft zijn pootmesje in de borststreek van de andere haan gepland en deze legt vrijwel meteen het loodje! De toeschouwers druipen moprrend af, want ze hadden op meer strijd en bloed gehoopt. De eigenaar van de winnende haan is een miljoen IDR rijker en de eigenaar van de verliezende haan eet vanavond sate Ayam met witte rijst en kroepoek, verwacht ik (sambal bij?)

Na het eten, dat bestaat uit witte rijst een stukje taai buffelvlees en een stuk vet spek van de dag ervoor geslachte buffels en varkens. Wat bouillon erbij om de witte rijst wat smeuiger te maken en wat gekookte groente. Alles wordt in van die perspex afsluitbare witte bakjes gedaan, die je bij ons in de snackbar ook krijgt als je een " menuutje" bestelt om mee te nemen. Iedere gast krijgt en elke villager krijgt een maaltijd toebedeeld. Ook Dominggus en ik. Dominggus zegt echter dat wij later in onze Homestay gaan eten, dus we kunnen deze maaltijd beter overslaan. Als we even later bij de Homestay zijn en het eten wordt opgediend ontgaat mij zijn redenatie, want we krijgen exact hetzelfde als alle andere gasten!

Na de maaltijd worden de overgebleven stukken vlees en andere delen (ingewanden, het kaakbeen, organen, etc) van de geslachte buffels en varkens verdeeld onde r een aantal gasten van de begrafenis en de mensen die de handen uit de mouwen hebben gestoken tijdens het organiseren van het geheel. In een ruimte, die bij ons de naam zwijnenstal nog niet zou mogen hebben, worden op wat bamboe-onderleggers en hier en daar een palmblad de stukken rund en varken zorgvuldig met een palang (machete) in stukken gehakt en gesneden. De grond in de ruimte is doordrenkt met bloed en andere lichaamssapeen van de beesten, maar dat schijnt niemand te storen. Steeds kleinere stukken worden er gehakt, zodat er aan het eind voldoende is om uit te delen aan de mensen die op een zorgvuldig bijgehouden lijst staan vermeld. Het vlees is al niet te fris meer ( het is de dagen ervoor geslacht en er zijn geen koelingsmogelijkheden in het dorp) en het ruikt er dan ook erg wee-ig. Dit deert de slagers niet, die de stank lijken te verdrijven door achteloos een kretek-sigaret in een mondhoek te laten hangen. Van enige hygiene is hier geen sprake. Toch heb ik ook van dit vlees gegeten en nergens last van gehad (tot op heden tenminste!). Tijdens het verdelen van het vlees, dat wederom uren duurt, en goed gemonitord wordt door de Chief van het dorp, zodat iedereen krijgt waar hij/zij recht op heeft, word ik door de plaatselijke bevolking aan een kruisverhoor onderworpen. Ik ben de hele dag aangekeken en (ik hoop) bewonderd alsof ik van een andere planeet kom en nu nemen ze eens even lekker de tijd om eens wat vragen te stellen! Of ik het niet koud heb, bijvoorbeeld, omdat ik alleen een blouse met opgekrulde mouwen aan heb. het kan ' savonds en ' sn nachts flink afkoelen, maar op dat moment was het zeker nog twintig graden en mensen die mij kennen weten: hij zweet zich dus te barsten! Desondanks krijg ik een " deken", een soort warme sarong zou ik zeggen. Multifunctioneel en inderdaad lekker warm. Waarom ik geen vrouw heb, geen kinderen en of ik wel een auto heb en werk, en waar dan, en of alle patienten echt gek zijn, en waar ik woon, en wat dat wel niet mag kosten, en of mijn ouders nog leven, en of ik broers en zussen heb, en waarom ik geen vriend heb meegenomen, etc, etc, etc, etc.! Alleen op de eerste vraag kon ik geen antwoord geven (want ik snap zelf ok echt niet waarom ik geen vrouw heb! ;-) ) maar de andere vragen naar waarheid kunnen beantwoorden. Als het dan tegen tienen loopt, druipt iedereen af. Sommigen nemen niet de moeite om hun slaapplek op te zoeken maar leggen zich nbeder in een van de tijdelijke onderkomens, van kop tot teen gewikkeld in kleding en mutsen en dekens, want het wordt koud vannacht, werd mij verzekerd.

Ook Dominggus en o.g. vertrekken naar de homestay om daar de nacht door te brengen. In een grote rechthoekige kamer van het houten huis liggen een paar dekens op de tropisch hardhouten plankenvloer. Ik spreid er mijn lakenzak overheen en leg mij ook neder en merk al meteen, dat de deken niet veel comfort geeft. Ik kan dan de slaap ook maar moeilijk vatten. Ik word ook niet geholpen door de omstandigheden. In dezelfde ruimte liggen nog een stuk of zes hoopjes delen en ik vermoed aan het gesnurk te horen, dat ik in de mannekamer lig. De honden lijken hondsdol en slaan aan voor het minste of geringste! De baby in de andere ruimte heeft darmkrampjes van het vette spek denk ik, want ligt de gehele nacht te huilen, de hannen kraaien voortdurend, want overal brand licht, ook in de slaapruimte! Kortom, niet de slaaphygiene die je nodig hebt voor een goede nachtrust, waar ik mijn clienten nog wel eens op wil wijzen als zij klagen over een doorwaakte nacht of slecht slapen! En zo'n klote nacht gaat je niet in de koude kleren zitten, zoals ik de volgende dag zou gaan merken. (wordt vervolgd) (ooit!)

Geen foto's helaas, blijkt allemaal te lastig om up te loaden!

De lieve groeten!