Nieuw continent, nieuw avontuur. Het voelt alsof ik aan mijn tweede reis begin. Alles opnieuw ontdekken, opnieuw beginnen met mensen leren kennen en vooral Azie heel erg missen. De aankomst in Melbourne was niet wat ik had gehoopt. Eerst wat problemen met de creditcard en daarna midden in de nacht een hostel zoeken. Het was vrijdagavond en heel Melbourne was op de been. Zodoende zijn mijn eerste indrukken van de stad wat obscuur; ik was direct getuige van een kort maar bloedig vechtpartijtje en terwijl ik rustig een patatje zat weg te werken kwam er een dik, dronken meisje op me af: "Who the f*** are you!?'. Welcome to OZ...

Inmiddels ben ik er achter dat de meeste OZ's (Australiers) vooral heel erg vriendelijk zijn. Overal waar je binnen loopt wordt vriendelijk gegroet en gevraagd: "How are you going, mate?". De vreemde uitdrukkingen neem je snel over. De Melbourne Grand Prix was aan de gang toen ik er was, dus de stad was behoorlijk druk. In het park van Melbourne kon je de zoef-geluiden van de racebaan nog horen. Melbourne heeft weinig echte 'sights' zodat ik snel uitgekeken was op de stad. Het weer was mooi, maar erg warm was het er niet, vooral als je net uit bloedje heet Azie komt. Gek, maar omdat Australie onder de evenaar ligt moet je naar het noorden voor het warme weer. Zodoende heb ik een 'mini-travelerspas' gekocht, waarmee je in 45 dagen van Melbourne naar Cairns kunt reizen gebruik makend van de Greyhound en je kunt op en afstappen waar je wilt.

Hier in Sydney ben zit ik in een hostel dat is aangeraden door iemand die ik heb ontmoet in Laos. Het ligt in de rose buurt van Sydney (Kings Cross) en heet heel toepasselijk The Pink House. Ik deel een kamer met vijf meisjes die er een gezellige teringzooi van hebben gemaakt (zie foto's). De meeste mensen in het hostel zijn zogenaamde 'Long Stayers', mensen die een aantal maanden werken in Australie en dus zo'n beetje wonen in het hostel. Dit zijn voornamelijk Engelsen, nou niet bepaald het volk waarvan ik het meest onder de indruk ben geraakt tijdens deze reis. Meestal zijn ze luidruchtig, drankzuchtig en behoorlijk dom. Na de ontdekking van Australie door de Engelsen eind 18e eeuw werden vooral gedetineerden naar het eiland gestuurd. Grappig om te zien dat er sinds die tijd niet heel erg veel veranderd is. Saillant detail: een van de meisjes uit het hostel spaart geld voor een ticket terug door te dansen in een van de louche tentjes in de buurt...

Gisteren een uitstapje gemaakt naar Manly beach, vernoemd naar de sterke aboriginals die admiraal Arthur Philip op het strand zag staan vanaf zijn schip. Hij vond ze erg 'manly' en vernoemde het strand naar deze stoere aboriginals. Manly beach is een echt stadsstrand, zo een waar je op stenen muurtjes en trappen kan zitten om de surfers gade te slaan. Vond dat ik even met m'n voetjes het water aan moest raken. Koud! Snel het strand weer op om foto's te maken van de meeuwen. Die zijn net zo laf als ik. Zodra er een golf het strand op rolt rennen ze met z'n allen paniekerig de kust op om droog te blijven. Wanneer de zee zich terugtrekt rennen ze de waterlijn achterna om alle voedzame dingetjes die de zee meebrengt op te pikken. Zo rennen ze de hele dag heen en weer. Het centrum van Sydney verschilt van Melbourne. Veel stropdassen en mantelpakken aan de telefoon. Veel mensen vertelden me al dat Melbourne een veel relaxtere, minder zakelijkere stad is dan Sydney. Ik ervaar hetzelfde.

Morgen ga ik verder richting het noorden. Mijn volgende stop, Port MacQuarie, heeft een koala ziekenhuis en het Billabong Wildlife park waar ik kennis ga maken met de koala's en kangaroes. De koala's schijn je hier ook in het wild te kunnen zien. Van alle kanten heb ik gehoord dat je niets speciaals hoeft te doen om kangaroes tegen te komen, maar ben nog niet bepaald over ze gestruikeld. Zal nog wel komen denk ik. Het is in ieder geval heerlijk om de steden uit te gaan, die zijn toch net iets te veel als thuis. Buiten dat moet ik wat goedkopere dagbestedingen gaan vinden om het wat langer uit te kunnen zingen hier in Australie. Het plan is om twee of drie weken vrijwilligerswerk te gaan doen op een boot voor duiktochten in Cairns, maar of ik een plaats krijg is helemaal nog niet zeker. Zou wel lekker zijn, want op zo'n boot krijg je kost, inwoning en twee gratis duiken per dag! Tot die tijd heb ik het plan gevat te gaan leren surfen, want golven kosten immers niks. Verwacht dan ook de volgende foto's van Tim met lang, blond, golvend haar (dat krijg je er volgens mij gratis bij) en een strakke Speedo.

Dikke kus,

Tim

p.s. hebben jullie de foto's van Sjakie en z'n tato al gesjien?