Het is nu zondagmorgen half zes. Het begint al iets te schemeren. We staan als enigen op een overigens verlaten camping. Naast ruime plaatsen met betonnen picknicktafels, een stalen vuur/BBQ plaats en een toiletgebouwtje is er verder niets, zelfs geen water. We zijn hier gisteravond in het donker aangekomen en hebben meteen bij de ingang de vereiste 10$ in de bus gestopt. We moeten hier oppassen voor krokodillen, wordt er gewaarschuwd. Dat zal wel gelden in het natte seizoen, als de hele vlakte volloopt met water.
Wat dat betreft boffen we, want oktober wordt hier beschouwd als overgang van het droge naar het natte seizoen, en tevens als einde van de drukke toeristentijd. Onweer hebben we een paar keer in de verte gehoord, aan de plassen op de wegen zien we dat het zo nu en dan regent, maar daar hebben we zelf nog geen last van gehad.
Ik ben de iPad waarop ik schrijf meteen aan het opladen uit de accupack. Het laden van onze apparaten vergt continu aandacht. De meeste kan ik via een omweg uit de auto opladen. Dat lukt niet met de tandenborstel van Hetty en het scheerapparaat van mij. Deze hebben we in het hotel in Darwin voor het laatst kunnen laden. Onze stekkers passen niet in Australische stopcontacten en ook de twee verloopstekkers die ik had meegenomen passen hier niet. De winkel in Jabiru waar we eergisteren waren, verkocht ook verloopstekkers, maar die zijn allen geschikt voor Australiërs die op reis gaan. Ik vermoed dat hier sprake is van een ondoordachte inkoop van een winkel die het grotendeels moet hebben van buitenlandse toeristen.
Het is nu zes uur en licht. Ik heb een netje om mijn hoofd getrokken tegen de bushflies. Er loopt een dingo over de camping. Volgens Hetty zijn die alleen gevaarlijk voor kleine kinderen.
Gisteren hebben we gekampeerd op een iets minder Spartaanse camping in Ubirr. s-Morgens hebben we daar twee mooie wandelingen gemaakt, de eerste deels langs de rivier en deels door een gebied met zandsteenrotsen.
Er vliegen nu twee ooievaars over met zwarte koppen. Zelfs op de camping valt er genoeg te zien en te horen.
Het pad loopt op enkele meters van de rivier waar we de dag ervoor vanuit de boot tientallen krokodillen hebben gezien. Ik ben zeer alert en heb een dikke stok in mijn handen, voor het geval dat. De tweede wandeling voert door tropisch regenbos, ook langs de rivier. Vanaf een paar platformpjes op twee meter boven het water zoeken we naar vogels en krokodillen. Het water staat laag in de getijdenrivier en we zien slijkvisjes over de modder springen. De 'salties' zoals de krokodillen hier worden genoemd zitten mogelijk allemaal onder water. Van één zien we de ogen boven het oppervlak uitsteken.
Na het wandelen is het al erg warm en zijn we blij als we met de airco aan naar Jabiru kunnen rijden. Hier brengen we enkele uren door in het fraaie bezoekerscentrum. De twee films die we zien geven ons een goed beeld van de wisseling van de zes seizoenen die de Aboriginals hier onderscheiden en van de wisselingen en variëteit van het planten- en dierenleven.
Vlak voor sluitingstijd eten we wat bij de plaatselijke bakkerij. Voor de supermarkt zijn we dan net wat te laat, maar dat is geen probleem, want we hebben nog genoeg op voorraad.
We willen weer naar de camping waar we eergisteren ook hebben gestaan, maar gaan eerst naar het luxe hotel waar we kunnen internetten. Ook dat is continu een bron van zorg. De tweede GB van de lokale provider is alweer op en Outlook wil bevestiging van me hebben omdat ik vanaf een ander apparaat en andere locatie werk. In het hotel kreeg ik eergisteren de code om van hun netwerk gebruik te kunnen maken. Ze zagen me blijkbaar voor een hotelgast aan, want Hetty kreeg gisteren geen code.
Het uploaden van de foto's gaat erg langzaam. We hebben enkele uren in het hotel bij de bar gezeten, en nog slechts 100 van de 180 foto's naar huis kunnen sturen.
We vertrokken in het donker en waren te laat voor de camping tegenover het hotel. De receptie was al dicht.
Gelukkig zijn er meer campings in de buurt. Zonder problemen vinden we in het donker een plekje.

We hebben vanmorgen een korte wandeling gemaakt naar een uitzichtpunt, en een naar een vrijwel drooggevallen billabong.
Het is te warm voor meer activiteiten en we besluiten het Kakadu park te verlaten. Onderweg zien we twee wilde waterbuffels, een wilde ezel, kangaroetjes (wallabies), veel soorten vogels en duizenden termietennesten. Na enkele uren rijden bereiken we Katharine, waar we straks in een natuurpark een camping gaan zoeken en morgen een mooie kloof gaan bezoeken. We zitten nu bij McDonalds vanwege de WiFi.
@Jaap: bedankt voor jouw reactie op mijn eerdere blog. Dat zouden meer mensen moeten doen :-)
Theo