We staan vandaag om vijf uur op omdat we om zes uur al met de bus vertrekken. Het valt reuze mee om zo vroeg op te staan. Het voelt ten eerste niet zo omdat de tijd een uur naar achteren is gezet toen we de grens overgingen. En ten tweede is het ook veel prettiger 's morgens, wanneer het nog niet zo heet is. Je ziet al veel mensen bezig buiten, iedereen is hier vroeg op. Ten derde zijn we het zolangzamerhand gewend en gaan 's avonds vroeger naar bed.
Het is wel een stuk rijden, zo'n anderhalf uur naar een natuurgebied zo groot als België, wat gedeeltelijk in Belize, Guatemala, en Mexico ligt. In dit mooie gebied ligt Tikal, dat was een van de grootste steden van de Maya's ten tijde van de Klassieke Periode. De restanten van de stad bevinden zich in het departement El Petén in het noorden van Guatemala. De inwoners van Tikal zelf noemden hun stad Yax Mutal. De stad werd bewoond van ongeveer 400 v.Chr. tot 1000 n.Chr., maar kende haar hoogtepunt tussen 300 en 850. Tikal was een van de machtigste steden in de Klassieke Periode van de Mayabeschaving, maar desalniettemin heeft de stad meerdere malen nederlagen moeten ondergaan. (Wikipedia)
Het begint een beetje te regenen wanneer we uitstappen en in een groot open gebouw eerst wat koffie gaan drinken. Een grote maquette laat zien hoe de stad er qua grote gebouwen uit heeft gezien. Wel fijn om een overzicht te hebben, want zo door het gebied lopend kun je niet ver kijken.
Naast het ingangsgebouw ligt een vijver met een bordje dat er krokodillen zijn. Maar door de regen is er niets te zien, geen zonnende reptielen hier. Zo lopen we een eind door het groene dichte woud over een pad van witte kleiige grond, wat nu met de regen wel wat gladder is geworden. Op sommige plekken is de grond groenig geworden.
Wanneer we wat zien bewegen in een hoge palm, zien we er een brulaap over lopen. En dan wanneer we wat beter kijken, de rest van de groep. Een klein groen toekan vogeltje valt daardoor ineens op, het is een andere soort dan we in Costa Rica hebben gezien en gisteren op de andere archeologische opgraving.
We schuilen bij een met palmblad overdekte plek, met tafels en banken en een stalletje met drinken, chips en poncho's. We kijken uit op een grote tempel, niet met aan vierkanten trappen, maar aan één zijde plat. Met een houten trap kunnen we hier omhoog. En het is hoog, we kunnen over alles heen kijken. Plotseling houd het op met zachtjes regenen en zelfs met de paraplu wordt ik nog nat.
We schuilen weer bij het stalletje, waar het druk is geworden.
Zodra het zachter gaat regenen gaan we weer op pad. Er is in deze oude stad nog meer te ontdekken. Tempeltjes, paleisjes van de priesters en offerstenen. In een van de ruïnes zien we nog kleine vleermuizen hangen. We lopen langs diepe bekkens, verscholen in het groen. Eerst gebruikt als groeve om de kalksteen uit te halen voor de stenen en om specie van te maken. Die specie werd gemaakt door de kalksteen te branden in een rechthoekige oven, vlak bij de bouwplaats. Behalve voor de bouw van de stad, werd de specie ook gebruikt om de groeve waterdicht te maken. De specie werd gemengd met rubber gewonnen van bomen. Voor het branden van die kalksteen was zoveel hout nodig dat het bos in de wijde omgeving werd gekapt. Dat leverde heel veel erosie op en het wegspoelen van vruchtbare grond, wat hongersnoden tot gevolg had.
Het water loopt over de paden alsof het kleine waterloopjes zijn. Langs de randen van het pad lopen we richting uitgang waar het restaurant is waar we gaan lunchen.
We waren zo nat en koud geworden dat we de middag hebben doorgebracht met warm douchen en kleren wassen, want die waren toch al nat.
Hetty