We staan midden op de hoge brug stil en kijken over de monding van de rivier. Dat kan gewoon in Guatemala, even stilstaan op de brug. In de verte zien we nog de inham waar ons hotel aan ligt, maar het hotel zelf zien we hiervandaan niet. Er rijdt een kennis van Roel mee, een meisje, dat ook vis bij zich heeft. Deze zeevis is zo vers dat hij niet ruikt, ondanks dat ik de laatste dagen uitstekend kan ruiken, door die schone lucht.
Na een tijd rijden zien we langs de kant van de weg naast de palmoliebomen en teakhout ook rubberboom plantages. Je ziet een spiraalvormige kerf in de bast, waar wit sap uit druipt dat in een klein zwart bakje wordt opgevangen.
Langs de weg wordt de begroeiing in de berm kort gehouden met machetes, door mannen met een oranje T-shirt aan. Ik zie geen loslopend vee, wel af en toe een paard aan een touw langs de kant van de weg. Gelukkig ligt in het algemeen niet zoveel plastic langs de kant van de weg als in Azië.
We zitten nu op de hoofdweg van Guatemala, de A1. Deze weg volgt een stuk de grens met Honduras, die ongeveer 40 km aan de linkerkant is. Het is een onverwacht smalle weg. Gele streepjes in het midden en rechts en links een smalle strook. Vrachtwagenchauffeurs en buschauffeurs beginnen te seinen, met licht en handgebaren wordt aangegeven dat er iets aan de hand is. En inderdaad, er is een aanrijding geweest tijdens een inhaalmanoeuvre van een pickup, die frontaal op een vrachtwagen is gebotst.
De omgeving wordt droger en we zien tussen de andere beplanting grote schijfcactussen staan en een cactus met vierkante stengels. Voor de eerste keer sinds we Costa Rica uit zijn zie ik grote rechthoekige kweekvijvers met Tilapia.
Wanneer we de afslag naar Honduras en El Salvador zijn gepasseerd zien we Eucalyptus plantages voor de winning van eucalyptus, wat ook als blad op de markt wordt aangeboden. Langs de kant van de weg zien we weer een reeks gespecialiseerde stalletjes, dit keer meloenen. En in de verte is er een veld met asperges, deze worden niet afgedekt en worden dus groen. Hier wordt ook later tijdens de regentijd tabak geteeld. We rijden plotsklaps door een wolk van gele vlinders, geweldig.
We komen door een stadje, waar schaars geklede meisjes in het rood dansen bij de ingang van een winkel om iets te promoten. Iets buiten de stad, zien we een autohotel, wat we in de Filipijnen ook tegen kwamen. Je kan daar je auto in een garage rijden, via een trapje naar boven kom je dan in een slaapkamer die je per uur kan huren. Volgens onze gids, ik kan er niet van meespreken, zijn die slaapkamers met veel spiegels ingericht.
Ons hotel in Antigua daarentegen, ligt midden in een zeer oud koloniaal stadje. Het is een prachtig authentiek hotel van twee verdiepingen en een prachtig dakterras waar je uitzicht op drie vulkanen hebt. Alle kamers komen op binnenpleintjes uit die vol met prachtige planten staan.
's-Middags gaan we op verkenning, dat schijnt veilig te zijn zolang je maar in het stadje blijft en voor het donker weer onderdak bent. We worden aangeraden om niet naar een kruis op de berg te gaan, omdat het pad door het bos te gevaarlijk volgens Roel.
Het is een leuk plaatsje met een park in het midden. We worden omringd door bergen, waarvan drie vulkanen. Het zicht op de vulkanen is geweldig, een beetje blauwige lucht, maar wel helder. Aan het plein staat een kathedraal, er staan grote beelden in glazen hokjes, aangekleed met echte kleren. Brede stroken gele en groene stof hangen van de nok naar de zijkant. Iets wat ik nog niet eerder in kerken heb gezien.
Tijdens een aardbeving is drie eeuwen geleden een groot gedeelte van deze oude hoofdplaats vernield. Van de kathedraal en vele kerken is maar een deel herbouwd de rest staat als ruïnes nog tussen de lage huizen, die hier hoogstens twee verdiepingen zijn. Het geeft een aparte sfeer al die ruïnes. Een oud klooster is maar gedeeltelijk gerestaureerd. Op de binnenplaats is een vreselijk grote fontein in de vorm van een lotus. Maar we gaan vooral naar binnen omdat je op restanten van de eerste verdieping prachtig uitzicht op de drie vulkanen hebt. De middelste puft af en toe een rookwolk uit. Recent zijn er nog mensen geëvacueerd omdat de vulkaan El Fuego uitbarstte. Wolken zwarte as stegen op terwijl een regen van stenen en stof op de omringende plaatsen viel. Dat hij wel degelijk nog actief is konden we heel mooi 's-avonds zien. Na het eten gingen we het dakterras van het restaurant op om te gaan kijken naar de vulkaan. Je zag in het donker heel mooi de vuurrode hete as uit de krater omhoog komen en langs de helling omlaag stromen. Dat was werkelijk een heel indrukwekkende ervaring.
Hetty