De laatste dagen in Australie worden rond gebracht in Sydney. De bus vertrekt om 17.00uur vanuit Port Maquarie. De laatste busrit met de Greyhound zal ongeveer negen uur duren en we zullen rond 00.00uur aankomen in Sydney. We eten smiddags al avond omdat dit onderweg niet mogelijk zal zijn. In dit hostel werkt een Russische jongen die naar Noorwegen verhuist is, het is een aardige gast en we hebben er de laatste dagen dan ook regelmatig met hem gepraat. Hij zal ons naar de pick up brengen. Als we de eerste stop maken, na z’n twee uurtjes rijden, ontdekt de chauffeur dat het licht van de aanhanger niet werkt. Hierdoor kunnen we niet verder rijden en zullen we moeten wachten op de monteur. Na een half uurtje wachten wordt er in overleg met het hoofdkantoor besloten om de aanhanger te droppen in het plaatsje waar we zijn en verder te rijden. Gelukkig hebben we niet veel vertraging en komen om half een snachts aan in Sydney. Het hostel ligt om z’n 200 meter van de coach terminal. Ideaal zou je zeggen, alleen weten Niels en ik het altijd weer voor elkaar te krijgen om de verkeerde kant op te lopen. Na drie keer dezelfde straat afgelopen te zijn, vinden we eindelijk het hostel. We ploffen neer in ons kamertje en gaan gelijk tukken.

Na wat bijgeslapen te hebben, staan we rond tien uur om de stad te gaan verkennen. Het weer zit ons niet mee, het regent nogal hard waardoor we besluiten om onze trip naar Bondi Beach even uit te stellen. Rond twee uur is het droog en gaan we er voor. Er liggen diverse mensen op het strand te zonnen en ook zijn er nogal wat surfers te bekennen, terwijl het harstikke fris is vandaag. Aan het strand worden wat foto’s geschoten waarna we gaan lunchen. En weer terug keren naar de kust om een wandeling langs de zee te maken en naar de surfers te kijken. Als de zon onder gaat keren we terug naar ons kamertje waar we op de tv een leuke film kijken.

Het laatste dagje in Australie. Op de planning staat de Harbor Bridge en het Opera House. Op aanraden van Krista maken we halverwege een stop om een Max Brenner te zoeken. Volgens Krista kan je namelijk bij Max Brenner de lekkerste chocolademelk van de wereld drinken. En daar zijn Niels en ik het helemaal mee eens. We genieten beide van een heerlijke kop American Marsmallow Chocolate. Mmmm! De Max Brenner is gevestigd in een mega groot shopping center en naast deze shoppingmall liggen er nog z’n drie malls. We vervolgen onze tocht richting de Harbor Bridge en het Opera House waar we wat chillen, foto’s maken en lunchen. Er wordt gewacht totdat de zon ondergaat voordat we richting de stad terugkeren. Het bezoek aan Sydney wordt afgesloten bij een sushi tentje. Op een lopende band worden diverse sushi gerechtjes geplaatst die je eraf kan pakken, als het aan jouw wens voldoet. Ik pik nog even een mcflurry oreo als toetje waarna we onze tassen vliegtuig klaar maken.

Het schitterende Sydney verlaten wij vandaag en daarmee ook Australie. Het land waar we de afgelopen twee maanden doorheen zijn gereisd. Op het vliegveld verloopt alles soepel en na een ontbijtje moeten we ons haasten om op tijd te kunnen boarden. De vlucht zal een kleine tien uur duren en we vermaken ons onderweg met het kijken van series, films en het lezen van boeken. Ook krijgen we de nodige snacks en een lunch. En Niels geniet van een Bacardi colaatje, iets waar hij al drie maanden op aan het wachten is. Om 16.30uur landen we in Thailand, een nieuw avontuur. Na wat twijfelen kiezen we ervoor om met de Skytrain de stad in te gaan. Tijdens de rit wisselen sloppenwijken, kleine bossen, hoge flats en woonwijken met allemaal dezelfde huizen zich af. Op de laatste stop stappen we uit en reizen we verder met de taxi. De chauffeur begint gelijk te onderhandelen en biedt ons de rit aan voor 200 bath. Later blijkt dat hij niet eens weet waar het guesthouse ligt. Hij probeert de schuld op ons af te schuiven omdat wij geen telefoonnummer hebben van het guesthouse. Wat een grap, ik kan mijn lach bijna niet inhouden tijdens het gesprek. We stappen de taxi uit en een andere tuktuk chauffeur wijst ons de weg. Na tien minuten lopen hebben het nog niet gevonden en ziet een local ons verdwaalt rondkijken en zegt dat we een stukje terug moeten. De komende nachten in Bangkok verblijven we in het Lampu House (een tip van Freek, een goede!). We krijgen een mooie kamer op de bovenste verdieping. Een lift ontbreekt en met 36graden en een hoge luchtvochtigheid is het geen plezier om de trappen te beklimmen met onze backpacks. We installeren ons in de kamer en gaan opzoek naar wat avondeten.

Door het tijdverschil zijn we al vroeg wakker, om 8.00uur. Vandaag is eindelijk het moment daar dat we gaan SHOPPEN! Het is even zoeken voordat we een taxi vinden die zijn meter wil gebruiken en ons dropt bij een mega grote shoppingmall. Gedurende de taxirit zien we interessante contructies van hoe de elektriciteit hier gemanaged wordt, zie de foto. Er wordt een stevig ontbijt gelegd bij de Starbucks. Daarna betreden we de malls, die precies op die van China lijken. Elke ondernemer heeft hier een klein kamertje waarin hij zijn spullen kan uitstallen. Er zijn z’n zes verdiepingen die we doorlopen en dan steken we over naar het aanliggende gebouw waar ook nog eens vijf verdiepingen zijn. Na wat leuke dingen gezien te hebben, komen we erachter dat de verkopers niet zo happig zijn op het onderhandelen. Ze geven geen euro mee. Dit resulteert in geen aankopen tot nu toe. We maken onze tocht verder naar de derde mall waar ze voornamelijk merkwinkels hebben. Op de roltrap hebben Niels en ik het erover dat we ook nog een supermarkt moeten vinden om wat inkopen te doen, en net als we dat zeggen rollen we met de roltrap zo de supermarkt in. We kijken onze ogen uit. De nodige cosmetische spullen worden gehaald en ook nog wat andere boodschapjes en de lunch. Deze lunch nuttigen we buiten op de trappen. We maken onze weg terug naar een van de malls om de koffer deal rond te maken. De binnenvoering van Niels zijn backpack heeft het begeven. Het laatste stuk van onze reis zal Niels kofferpackend af maken. We scoren ook beide een trolley als handbagage om de nodige aankopen mee terug te kunnen nemen naar Nederland. Ik scoor nog een paar schoenen en terwijl we ons buiten door de mensenmassa verplaatsen, pak ik nog een kei leuk shirtje mee. De nieuwe aankopen worden verruild voor de wastassen die we naar de laundry service brengen. Voor de komende dagen boeken we twee tours waarna we wat eten in het guesthouse.

De oude hoofdstad van Thailand, Ayetthaya en het Zomerpaleis worden bezocht met een dagtour. Om zeven uur worden we opgepikt door een minivan dat over de snelwegen crost. De oude stad ligt redelijk verspreid waardoor we meerdere stoppen maken. De eerste stop wordt gemaakt bij een tempel omringt door boeddha's. We vervolgen onze rit en stappen uit bij een stad die is geruïneerd en in de fik gestoken in een van de oorlogen. De hoofden van de boeddha's zijn eraf gehakt. Een van de hoofden van deze boeddha's is vergroeid in een boom. Dit ziet er erg indrukwekkend uit. Het volgende wat bezoeken is de reclining boeddha. Het is een grote liggende boeddha, deze is zo groot omdat een reus geen respect voor de boeddha wou tonen. De boeddha besloot om zich groter te maken dan de reus om zo toch respect te krijgen. Voordat we een Thaise lunch gaan nuttigen stoppen we nog even bij een grote tempel. Deze tempel is gebouwd nadat een koning gewonnen had met een hanen gevecht. De laatste stop van Ayetthaya wordt gemaakt bij een stad die bijna volledig verwoest is. Er is een maquette waarop je kan zien hoe de stad eruit zag. Buiten de stadsmuren is een gebouw waarin een van de grootste bronzen boeddha's van Thailand gevonden kan worden. Op aanraden van Lucy hebben we gekozen voor een combinatie dagtrip waarbij we ook naar het Zomerpaleis gaan. Dit is een optrekje van de koning waar je niet naar binnen mag zonder je benen en schouders te bedekken. Ik moet dus een rok aan en mijn vest. Lekker met deze temperaturen. We worden rondgeleid door een gids over het grondgebied. Het is interessant om te zien hoe de paleizen er hier uitzien. Savonds gaan we sushi eten, gedurende de trip hebben we een jongen uit Zwitserland leren kennen die met ons mee gaat. De was die we vanavond konden komen ophalen ruikt heerlijk. Eindelijk hebben we goed gewaste en gedroogde kleren.

Zoals vele van jullie weten heb ik niet echt problemen met slapen, toch zorgt de jetlag er voor dat ik nogal onrustig slaap. De reden dat we weer vroeg uit de veren zijn vandaag. Het bezoeken van Grand Palace is wat we vandaag gaan doen. Net voor de ingang worden we aangehouden door een Thai die zegt dat het paleis dicht is en dat alleen Thaise mensen naar binnen kunnen om te bidden. Hij stelt voor om een tuktuk te pakken en aan de overkant van de rivier een tempel te bezoeken. Hij zorgt voor een mooie dealtje bij een van de tuktuks en geeft ons nog een tip om een goedkoop kaartje te krijgen bij de boot. We kunnen bangkok niet verlaten zonder een tuktuk ritje dus stappen we in. We kiezen er echter niet voor om met de boot te gaan en wachten wat op een grasveld totdat de tijd voorbij is. Als we dan teruglopen worden we weer aangehouden door een Thai, deze keer bluffen we dat we alles al bezocht hebben, maar ook hij zegt dat het paleis dicht is. De tijd is nu verschoven van half twee naar twee uur. Binnen ontdekken we dat het paleis gewoon de gehele dag geopend is, die twee grapjassen buiten probeerde ons dus vanalles aan te smeren. We huren beide iets om onze benen te bedekken en betreden vervolgen het schitterende paleis. Er staan overal kleurrijke gebouwen die van onder tot boven versierd zijn met mozaïek of beschilderingen. In een van de gebouwen zit de Emerald Boeddha op een gouden troon. We verlaten het paleis na de nodige foto's gemaakt te hebben en lunchen wat in het guesthouse. De rest van de middag en avond relaxen we wat.

De tweede geboekte dagtrip zal vandaag plaats vinden, de floating market. Vroeger kon je deze markten ook vinden in het centrum van Bangkok maar deze zijn verdwenen. Nu moeten we anderhalf uur rijden om deze bezienswaardigheid te bezoeken. Eenmaal uit de minivan stappen we in een longboat. Deze boot ligt redelijk diep in het water en wordt gedreven door een motor. Zelfs ik kan met mijn geringe kennis van motoren wel zien dat dit geen buitenboordmotor is maar een motor uit een auto, interessante constructie. We scheuren door de rivieren richting de markt. Onderweg bedenk ik me meerdere keren dat ik hier echt niet in het water wil vallen, god weet van voor beesten hier allemaal in rond zwemmen. Aan de rand van het water poetsen mensen hun tanden of doen ze de afwas in het 'heldere water'. Bij de floating market stappen we uit en kijken we onze ogen uit over het water waar allerlei bootjes ronddobberen met een grote verscheidenheid aan producten. Er staan langs de waterkant lverschillende mannen met een slang die je om je nek mag hangen als je er voor betaald. Als we wat aan drinken zijn aan de waterkant merken we op dat het toerisme deze fenomeen kapot aan het maken is. Er drijven in het water meer bootjes rond met mensen dan marktbootjes. Een beetje jammer. De lunch wordt gegeten als we terug zijn in het guesthouse waarna ik start aan het uitwerken van het blog. We relaxen nog wat en pakken onze koffer/backpack in.