Lieve Mensen,

Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar ik kan me voorstellen dat die "lang leve de lol" reisverhalen, jullie de neus uitkomen. Dan toch op herhaaldelijk verzoek, ik zal geen namen noemen hoor Bob, hier zo'n verhaaltje....

Sluit even je ogen: Denk aan de zon, denk aan een warme zwoele wind, een intens blauwe zee en heel veel vrije tijd. Laat enige jaloerse gevoelens varen, doe je ogen weer open en hopla...een nieuw blogje voor u. En hou die sfeer waarin je je net bevond vast, dan ben je namelijk even heel dichtbij!

Na Sydney, waar ik met knikkende knieen, maar wel gewoon gedaan, het vliegtuig instapte, kwamen we na 10 uur (levend;-)) aan op Hawaii!!! Wow, alleen de naam al. Hawaii, nooit gedacht daar ooit te komen. Na over de shock heen gekomen te zijn van Waikiki beach, mijn god ik zal nooit meer zeggen dat Bloemendaal vol ligt op een zonnige zondag, mocht ik mijn lieve vriendinnetje Sanne, met haar kersverse man, omarmen!! Zo fijn om ze te zien! Gelijk met hen weer het vliegtuig ingestapt. (Bedankt San, voor de mentale ondersteuning. Ik zie een nieuwe carriere voor je!)

We vlogen namelijk naar Big Island. Ik had voorheen geen idee dat Hawaii uit meerdere eilanden bestond. Heel educatief dat reizen ;-) En wat was het daar prachtig!! Van het waanzinnig mooie Bed and Breakfast, tot aan het zwemmen met dolfijnen en schildpadden, van de fijne gesprekken, tot aan het contrast van binnen een uur weg te schroeien op het strand en op het volgende moment uit te stappen in de sneeuw....!! Het waren 3 fantatische, sprookjes-achtige dagen. Maar ja, de volgende vlucht stond alweer gepland en de huwelijksreis van Sanne en Ivo moest ook verder, dus hup naar Los Angeles. (even voor de duidelijkheid, ik vind het ook nog steeds te bizar klinken hoor, als ik al die plekken opschrijf waar we zijn geweest....Dat wordt niet normaal ofzo)

LA, mijn god, wat is het hier lelijk. Smog en beton, dat zijn ongeveer de code woorden. Ja, zo zie je natuurlijk geen celebs...;-) Wat we hier wel zagen, na ja, klein stukje naar rechts, waren mijn sis en Arthur!!! Joehoe, mijn sis! Na een jaar en met een babe in haar buik! Gek, dan wanneer je elkaar een jaar niet hebt gezien het binnen 5 minuten alweer zo vertouwd kan voelen. Zij waren met een camper al 2 weken aan het touren door California en wij sloten de laatste 2 weken van hun vakantie aan. Zij reden rond in een camper, waarbij onze eigen Charlie vergeleken een Smart leek...hihi. Heerlijk al die ruimte.

We zijn vanuit Palm Springs, via San Diego, doorgereden weer naar LA, om uiteindelijk uit te komen in San Francisco!! En ookal hebben we veel heule lelijke campings gezien, het was te gek! Gewoon lekker met zijn vieren touren, shoppen, Starbuckjes drinken, mister pumkins uithollen (?!), Hollywood letters zoeken (klein glimpje van gezien) en een Thuur die iedere avond voor ons kookte!! Op het kleine ding na, dat de camper op een gegeven moment spoorloos was, nadat we even waren wezen shoppen......maar we die later wel weer terug vonden, nadat hij weggesleept bleek te zijn, waren het 2 hele fijne weken!

En toen kwamen we aan in San Francisco. Een stad om verliefd op te worden. Maar ook een stad waar we afscheid moesten nemen van mijn sis en Thuur en is te gaan bedenken, waar Sander en ik vanaf daar naar toe wilde.... Nadat we de Golden Gate bridge hadden gezien, regelmatig van hop-on-hop-off-bus waren gewisseld, de eerste kerst etalages hadden gespot en nog meer Starbucks filialen hadden gecheckt, hebben we, met uiteraard tranen in de ogen, afscheid genomen van Nettie en Thuur.

Hierna kwamen Sander en ik, ieder uur met een ander plan voor het vervolg van onze honeymoon. Ja, want daar zijn we dus nog steeds mee bezig ;-) Binnen 3 dagen zijn we qua plannen, op heel veel plekken geweest, zelfs thuis, maar het was het allemaal toch niet helemaal. Hetgeen wat wel steeds naar voren kwam, was dat we graag een maand op 1 plek wilde zitten. Een maand in hetzelfde bed slapen leek ineens een droom!! Hahaha...grapje he mensen.

En wat is het nou uiteindelijk geworden? Curacao! En ja, ook ik ben hier met het vliegtuig gekomen. Impulsief het vliegtuig instappen, blijkt heel goed te werken voor mij ;-) We zitten hier heerlijk in een eigen appartementje, op een soort bungalow park met een paradijselijk zwembad. En....we komen het park bijna niet af. Oeps, volgende fase? ;-) Die gaat toch meestal pas in als je kinderen hebt? Naar een resort en er dan de hele vakantie niet afkomen.....tja....

We slapen uit, doen onze was met onze eigen wasmachine (intens geluk!), lezen, doen boodschappen bij de Albert Heijn, kijken Nederlandse televisie, gaan af en toe naar een strandje, met van dat prachtige blauwe water en doen verder zo min mogelijk. Een beetje zoals ik beschreef aan het begin van dit stukje.... Doe je ogen maar weer even dicht, dan ben je er ook!

Ja, dit is echt het ultieme luizen leven! Heerlijk!!!

Liefs, Margriet

En natuurlijk ook kussen van Sander, maar die slaapt nog.....zzzzzzzzz