Dag 3 in Livingstone: Raften en vliegen!

Vanmorgen was het om 8:30u verzamelen voor de safety briefing van het raften. Van onze groep waren alleen Mizue (Japanse) en ik hier maar de luitjes die ik gisteravond ontmoet zoals Huub, Mia en Gert waren er ook allemaal. Na een grondige uitleg pakten we onze helmen, zwemvesten en peddels en klommen in een grote truck. Na een klein uur rijden dwars door Zambia en langs prachtige echte dorpjes met hutten, kwamen we bij onze bestemming. We maakten groepen en Gert en ik besloten om samen bij een andere groep te gaan zodat zijn oude groep in 1 raft kon. Vanaf dat punt moesten we 200 meter naar beneden de 'gorge' in klimmen om bij 'rapid 15' in de rivier te komen. Een half uur later was iedereen veilig beneden en werden de rafts te water gelaten. Wij hadden een leuke groep van Zambiaanse mensen en Engelse vrienden van hun op bezoek, met in totaal 6 en onze guide. Wegens het hoge water konden we enkel een halve dag raften en niet de volledige rivier doen, maar ik was allang blij dat we konden gaan want de rivier was pas net 2 dagen geopend. We sprongen in de boot en kregen de laatste uitleg van onze guide terwijl ik voorin ging zitten wat de mooiste plek was. Dat ik goed zat bleek toen ik en mijn buurman bij de eerste rapid direct uit de raft gegooid werden door een prachtige golf die we niet zagen aankomen! Zo waren we meteen wakker en zat de sfeer er goed in! Vanaf dat punt ging het heerlijk de rivier af dwars door de rapids zonder om te slaan. Het was echt een gave rivier met rapids als 'the washing machine' waar je echt gecentrifugeerd werd en we over golven doken alsof het een achtbaan was. Op een bepaald punt gooide een van de guides zijn raft bewust dwars op een golf waardoor iedereen uit de boot geknikkerd werd en verspreid over de rivier lag! De kayaks en andere rafts viste iedereen uit het water en zo greep ik onze jongste rafter (15) bij z'n zwemvest en trok hem onze raft in. Wij hadden natuurlijk dubbel gelegen van het lachen toen we de raft zagen flippen en brachten onze drenkeling naar zijn team terug. Gert en ik doken een paar keer uit de raft om hangend aan de boot door een paar 'rustige' rapids te gaan maar de meesten waren te heftig en dus moesten we helpen peddelen! Het was 1,5u lang genieten van een wilde rivier en een prachtige omgeving waarbij we zelfs kort voet aan wal zette in Zimbabwe. Bij het eindpunt kwam een helikopter dwars door de gorges en recht over ons hoofd gevlogen alsof het Airwolf was! Na onze landing op het strand werden we met een kabelbaan terug omhoog gebracht naar de truck en reden we door het prachtige landschap en door de dorpjes terug naar de campground. Bij verschillende dorpjes kwamen de kinderen achter de truck aan rennen en gooiden we flesjes water naar ze. Terug op de campground kregen we lunch en konden we de foto's bekijken van een super ochtend op de gevaarlijkste rivier ter wereld: de Zambezi!
Ik reed samen met guides terug naar het centrum waar ze me afzette en me een taxirit bespaarden! Na nog een half miljoen gepind te hebben werd ik door wederom een supervriendelijke taxichauffeur teruggebracht voor de kleine som van 30.000 kwacha, de duurste taxirit ooit! Na een beetje gechilled te hebben met de luitjes op het kamp werd ik opgehaald voor de Microlight vlucht. Eenmaal op het vliegveld was ik vlot aan de beurt en voor ik het wist zat ik bij Brian in zijn Microlight met koptelefoon en helm op zodat we konden praten. Na een korte aanloop op de startbaan vlogen we recht omhoog de lucht in en realiseerde ik me pas echt hoe gaaf dit was, volledig open in de lucht zonder ramen en een perfecte 360graden blik. Brian vertelde me alles over wat er te zien was en voor ik het wist vlogen we over de Zambezi, doken Zimbabwe in en draaiden voor een duik langs de Victoria Falls! Twee keer vlogen we recht langs en over dit prachtige natuurgeweld waarbij je beseft dat je de grootte pas echt kan zien uit de lucht. Het was adembenemend mooi terwijl Brian onze grote vlieger met grasmaaiermotor perfect over de Falls stuurde richting het wilfdlife park. We zagen olifanten, krokodillen en nijlpaarden vanuit de lucht terwijl we vlak over hun heen scheerden. Echt top! Na een kleine 20minuten hadden we alles gezien en was ik een fantastische ervaring rijker. Ik kocht zonder aarzelen de cd met foto's van de camera die aan de Microlight vastzat omdat ze uniek zijn.
Terug op het kamp wisselde iedereen zijn of haar ervaringen met elkaar en was het tijd voor de pre-departure meeting met onze nieuwe groepen. De tijd was voorbijgevlogen de laatste 3 weken en nu kwam het besef dat onze groep echt uit elkaar getrokken werd. Sommigen gingen naar huis, 8 anderen gingen verder naar Kenya en ik ging als enige door naar Johannesburg. Onze guide Gert en onze driver TJ kende ik ondertussen al en ook Jennifer uit de US had ik al ontmoet. Gelukkig bleek al snel dat we een leuke jonge groep van 16 mensen hadden. Na de meeting verhuisde ik mijn rugzakken van de oude truck naar de nieuwe (en modernere) truck wat wel raar was. Ik zag onze oude guides Ronel en Adrian die al meteen zeiden dat ze ons echt gingen missen omdat hun nieuwe groep niet erg leuk leek. Ik nam 3 van onze nieuwe groepsleden mee naar de bar en vertelde ze tijdens het eten hoe het overland touren door Afrika in zijn werk gaat. Ondertussen zaten Mia en Huub en hun groep van het raften aan een andere tafel, stonden alle GAP guides aan de bar en zat het kleine restant van mijn oude groep aan nog een andere tafel. Op dat moment kende ik zoveel mensen en zaten we midden in het afscheid nemen en welkom heten, dat het moeilijk was om te kiezen waar ik ging zitten en met wie ik mijn tijd wilde doorbrengen. Zelfs mijn piloot van die middag, Brian, was aan de bar waar hij me een typische brandy en coke gaf en we nog wat napraten. Het was een rare maar wel heel gezellige avond met telkens weer afscheid nemen van mensen. Toen mijn nieuwe groep in bed kroop bleef ik met mijn oude groep, met onze harde kern, lekker aan de bar voor onze echte laatste avond samen. De laatste dagen en 3 weken waren een groot intens en ontzettend mooie ervaring geweest die we met elkaar gedeeld hadden! En om de avond toch bijzonder te maken hadden we allemaal naar de maansverduistering gekeken die avond, wat mooie foto's opleverde en de avond nog net iets specialer maakte!