Zaterdag 13 oktober - Mae Raem, Hmong Village

Rond 05:30 begint de lucht al wat lichter te kleuren. Sterren verdwijnen voor de dag die er aankomt. Hoe ik dit weet? Ik zat rond die tijd al heerlijk aan een koffie op ons balkon. De jungle, tegenover me achter het rijstveld, is ook aan het ontwaken. Een getjirp, een gezoem, klakklak geluiden en daardoorheen het constante gezoem van wat lijkt op een wasmachine op standje 'centrifuge'.
Slaap je zo licht als ik doe dan is het dus niet gek dat ik al zo vroeg aan een dampende koffie zit. Maar het is niet erg. Het is prettig wakker worden in deze mooie natuur.

We worden na het ontbijt opgewacht door Laulie, een lokale Hmong jongen. Met hem gaan we een wandeling maken in de jungle en de dorpjes daaromheen.

Buiten is het een heerlijke temperatuur. Voelt zelfs een beetje fris. Maar na 20 stappen in de dichtbegroeide jungle loopt het zweet als een waterval over onze ruggen.
Met zijn machete (of zoals IJda het nogal vasthoudend noemt, een mashjéte. Wellicht iets Limburgs? Yv?) hakt hij voor ons een weg door het dichtbegroeide woud.
Eenmaal uit het bos geklommen belanden we op de akkers van de boeren hier uit de buurt. Op deze vruchtbare grond waan je je op de groente afdeling van een goed ge-etaleerde supermarkt. En overal lachende en zwaaiende boertjes.

Het zal het hete eten van gisteren wel zijn. IJda is met spoed op zoek naar een toilet. Omdat ze zich toch niet op haar gemak voelt zo gehurkt tussen de krulsla lopen we richting een café aan de weg.
"Annneeee" klinkt een paniekerige schreeuw.
Wanneer ze even later giebelend terugkomen krijg ik een onsamenhangend verhaal te horen over 'geen licht', 'gat in de grond', 'geen papier', en iets met een emmer water en een pannetje.
Ik heb het maar zo gelaten en neem hoofdschuddend een hap uit een net geplukte banaan.

Zondag 14 oktober - Mae Raem, Hmong Village

We hebben vandaag een lange reis voor de boeg. Maar eerst duiken we met Laulie weer de jungle in. Het is een pad dat erg dichtbegroeid is en door de regen van deze nacht is het erg modderig. Bijkomend nadeel is dat dit het perfecte klimaat is voor bloedzuigers. Om de paar meter controleren we elkaars benen. En iedere keer zitten er wel een paar. Soms zijn ze al aan het bloedbuffet begonnen. En soms zie je ze nog net door je veters heen glippen.
Net voor de lunch komen we weer terug bij het hotel, erg mooie tocht.

Om 16:00 precies komt trein # 14 met een schok in beweging. Eerste bestemming, Bangkok centraal. We zullen morgen rond 06:30 aankomen. Daarna is het met de bus naar de kustplaats Rayong. Hier nog een kort boottochtje naar Koh Samet.