Sabai Dee!
Zoals ze in Laos hallo zeggen. Tijd voor weer nieuwe avonturen, dit keer staat Laos op het programma.

Nadat Jim gearriveerd was, zijn we begonnen aan een supervette driedaagse trek in Nam Tha. Al waren we de eerste dag niet zo laaiend enthousiast.. Veel muggen en andere vreemde insecten, die continu om je hoofd heen vlogen, bloedzuigers op de grond die je van je schoenen a moest slaan en zweten, zweten, zweten... Maar naarmate de trek vorderde kregen we er steeds meer lol in. We bezochten weer local villages, leerden over de cultuur en allerlei planten uit de jungle die als medicijnen gebruikt worden. Planten voor een goede bloedsomloop, tegen hoofdpijn, misselijkheid of diaree. Ook weten we nu van welke bomen tijgerbalsem en rubber komt :) De laatste dag hebben we bewezen dat de mens nog veel kan als het om overlevingsdrang gaat. We waren al helemaal stuk van drie dagen trekken door de bergen met als enige energiebron rijst voor elke maaltijd, toen de beide gidsen (op slippers) ineens begonnen te rennen. Dit terwijl we nog bezig waren met klimmen. Dus wij ook maar rennen, bleek dat er overal, echt overal, bloedzuigers zaten!!! Bahbahbah!! Verschrikkelijk! Op iedere schoen zater er wel een paar, en die beesten zijn hardnekkig met loslaten! Krijg nog de kriebels als ik er weer aan denk! Iig waren we ongeveer een kwartiertje aan het rennen, ineens was het ook weer over. Nahijgend, vol bezweet en de laatste bloedzuigers verwijderend keken we elkaar verbaasd aan, dat we nog zo'n inspanning konden leveren!
Uiteindelijk was de trekking zeer geslaagd, superblij dat we het hebben gedaan!

Het werd tijd om verder te gaan. Luang Prabang, ietsje zuiderlijker, was de volgende stop. Een aantal van jullie hebben misschien de foto's al op facebook gezien, van de olifantentrek die we gedaan hebben. Twee dagen onder de olifanten. We leerden comando's, maakten tripjes en het allerleukste was badderen met ze! Geweldig, wat een beesten zijn het! Sommige kenden het comando 'boun boun', wat inhield dat ze je met hun slurf nat spoten! Vooral de oliant van Jim had dat goed onder de knie haha! Slimme dieren zijn het! Het was echt een ervaring om niet te vergeten! De gids had ook nog allerlei andere activiteiten voor ons in petto, zoals tuben op de rivier en uiteindelijk zijn we vanaf het olifantenkamp terug gekayakt naar Luang Prabang.

Verder hebben we in Luang Prabang de Kuang Si watervalllen bezocht. Geweldig mooi! Alle folders lieten turquoise groen water zien, wat we maar met een korreltje zout namen, maar het bleek echt zo te zijn! Op verschillende plekken kon je van watervallen springen en zwemmen. Roos en Jim waren de echte die hards, die sprongen zo'n 3 meter naar beneden, terwijl Sonja, chicken als altijd ;), het toch maar bij 1 meter hield... We hebben ons iniedergeval goed vermaakt!

Op zondag gingen we verder naar Vang Vien. Na een lange, zeer bochtige rit in een minibusje kwamen we aan in het dorp, waar vooral veel dronken engelsen te vinden waren. Vang Vien draait helemaal om het tuben. Je rijdt een paar km bij de rivier omhoog, wordt gerdropt, gaat in je tube zitten en vervolgens wordt je als een visje bij elke bar binnengehaald. Geen wonder dan ook dat iedereen aan het eind van de dag knetterlam is. Populair zijn de 'buckets', emmers drank met een aantal rietjes voor degene die willen. Owja en bij elke bar een gratis welkomstshot, dat was ik alweer bijna vergeten ;) Soms gaat het ook wel eens mis met al die dronken mensen op de rivier, gemiddeld verdrinkt er één per jaar door bv op de verkeerde manier van een schans af te springen. Maar geen zorgen, wij zijn oud en wijs en leven nog ;)

Vang Vien is echter niet alleen goed om dronken te worden, in de omgeving kan prachtig gefietst worden naar verschillende grotten. De grot waar wij belandden (blue lagoon) was helaas een teleurstelling. We konden er niet in en overal zaten muggen. We werden letterlijk leven opgegeten. We besloten verfrissing te zoeken in de bijbehorende lagoon, ook al een tegenvaller, want het was niet meer dan een snelstomend riviertje waar je je best moest doen niet meegesleurd te worden. Wel zeer verfrissend overigens, het water was superkoud!

De tijd in Laos vloog echt voorbij. We waren alweer bijna drie weken onderweg, dus besloten we om in één keer van Vang Vien naar 4000 islands te gaan. Helemaal van noord naar zuid. Dit hield in, 6 uur met een grote bus, in Vientienne overstappen naar de nachtbus, de volgende ochtend voor 2,5 uur in een minibus om tot slot met een boot naar Don Det gebracht te worden. Wonder boven wonder weinig vertragingen en een best soepele reis eigenlijk. Tijd om even te relaxen daar. Wat rondgewandeld en gefietst voordat we verder gingen naar Cambodja.

We hebben echt een chille, relaxte tijd gehad in Laos. Een 'traag leven'. Alles gaat hier op zn Laos' tijd. Verbaasd waren we niet meer als de bus meer dan een uur vertraging had en daardoor je overstap miste (of juist precies haalde omdat de volgende bus ook weer vertraging had). Een rit van 100 km duurt gemiddeld zo'n 3 uur. We hebben ons prima vermaakt in 'the land of thousand elephants'. Mede dankzij de grote gastvrijheid van de mensen hier.

Toen kwam er een olifant met een lange snuit, en die blies het verhaaltje uit...
Tot de volgende keer!