Chiloé - boot - Torres del Paine

Zo, net terug van 5 dagen lopen, lekker gedoucht en achter het gratis internet in het hostel om onze avonturen met jullie te delen ;)

Vanuit Osorno namen we vorige week vrijdag de bus naar Chiloé, een regenachtige eilandengroep onder Puerto Montt, om onze intrek te nemen in een heel relaxed hostel in Castro, de hoofdstad. Chiloé is heuvelachtig, groen, omringd door water en voorzien van houten kerkjes, maar er is niet zo heel veel te doen, dus hebben we lekker rustig aan gedaan.. Zaterdag een dagje naar Anchao, met het oudste kerkje en een rots met zeeleeuwen geweest en zondag 2 korte tripjes gemaakt in het lokale nationale park. Naast de overdadige hoeveelheid vis en schaaldieren ook lekker zelf gekookt: groente, daar waren we aan toe, na alle biefstuk met patat...

Maandag met de bus van 6.30u reisden we terug naar Puerto Montt om de grootste uitgave van onze reis te gaan inwisselen; de trip met de Navimag ferry naar Puerto Natales. 4 dagen en 3 nachten aan boord van de Evangalistas, die ons via fjorden en zee naar het zuiden bracht. Voorzien van prima kooien, goede douches, 3 maaltijden per dag, een bar, en een meegebrachte fles wijn (nog maar 1tje, na een ongelukje in Thijs zn tas) waren we er helemaal klaar voor. Onze kooiinham deelden we met een Amerikaan uit Lousiana, die bij alles wat je vertelde als commentaar That Rocks Man! zei. Het weer zat mee, de uitzichtjes waren prachtig en talrijk en het gezelschap was goed. En er waren heel wat beesten te spotten: zeeleeuwen, dolfijnen, en ja hoor: walvissen! That Rocked! Verder maakten we een detour langs een gigantische gletsjer (de grootste van ZuidAmerika) en een scheepswrak, wat net zulke populaire fotomomentjes waren...
De laatste avond wat er een fiesta, met... Bingo! Nadat we het aan de Duitsers die naast ons zaten hadden uitgelegd ging het spel beginnen, en ja hoor: Thijs had bingo! Hij won een pak kaarten en een dansje met de steward (die wat aanmoediging nodig had voor hij meedanste, eigenlijk moest Thijs alleen). Helaas lag het fototoestel in de kooi... Sarah was bijna de beste van de verliezers, wat haar geen fles wijn, maar wel ook een dansje opleverde. Een mooie fiesta dus.

Na aankomst, donderdag, in Puerto Natales zochten we ons hostel op. Daar op internet wachtte een zeer aangename verrassing: Sarah mag naar Cornell deze zomer!! Nog niet helemaal bijgekomen van deze blijdschap gingen we buskaartjes kopen om hier ook weer weg te kunnen morgen en konden we inkopen doen voor de grote klapper: de W trek in Torres del Paine. 5 dagen bikkelen langs alle highlights van dit mooie park. Om er te komen moesten we nog even 5 uur afleggen met bus en catamaran, maar toen konden wij (en vele anderen) van start. De W heet de W omdat je in de vorm van een W loopt. Eerst noordelijk richting gletsjer, dan terug en een stukje naar het oosten. Dan weer noordelijk naar een viewpoint en weer terug. Weer een stukje oostelijk en dan nogmaals noord naar de Torres. Snappie?
Het was in ieder geval superdesuper mooi. De eerste dag hadden we stralend weer, de gletsjer kwam steeds meer in beeld en uiteindelijk kampeerden we er praktisch naast. De 2e dag was meer een beetje overbrugging (maar dan wel in prachtige omgeving), maar dag 3 was ondanks wat druilerig weer vol van mooie uitzichten op de massieve bergen. Dag 4 was de langste, maar dankzij goed wandelgezelschap verliep het allemaal voorspoedig. Inmiddels waren de tassen ook lekker licht, nu al het eten was opgegeten, dus hadden we voor vandaag nog een extra uitdaging: op 4 uur opstaan en in het donker een uur omhoog klauteren, om de zon op te zien komen bij de Torres. Kleumend in thermooutfit en met warme noodles wachtten we op ´het moment´. Helaas duurde dat nogal kort en was het ietwat minder spectaculair dan verwacht en bovendien bewolkt, maar niettemin onmisbaar ;) (Zie foto).
Het stukje terug naar het eindpunt viel na dit alles ontzettend mee, en na 2 uur wachten op de bus en 2,5 uur zittend in de bus waren we weer terug in Puerto Natales.

Morgen gaan we naar Punta Arenas, waar we hopelijk pinguins gaan zien, en dan overmorgen naar Ushuaia, het einde van de wereld (voor ons dan).