Day 41:
Goedemorgen spierpijn en yoga.. Ik begin al in het ritme te komen van om 6 uur opstaan. Ik haal in ieder geval het meeste uit m'n dag. Na het sportuurtje is het tijd voor ontbijt en weer twee duiken. We zijn naar Turtle Island gegaan. Dit eiland ligt ongeveer een half uur varen van Koh Sdach af. Vanuit hier lijkt het net een schildpad. Het water was heel kalm dus perfect om te duiken. Het gebied was echt ongelofelijk gaaf! Als m'n internet het doet dan zal ik foto's van de onderwaterwereld hierop zetten want jullie moeten het zien. Deze twee duiken waren weer twee pointy's om de visjes, invertebrates en koraalsoorten te herkennen en het ging goed! 's Middags heb ik weer met m'n neus in de boeken gezeten en Khmer les gehad. Ehm, of dat al beter gaat? Niet echt.. Maar ik probeer eraan te werken haha. Zoals jullie lezen is het leven hier chill, heel chill. Ik geniet het meeste van het weer en het water. Wat is wonen aan het water toch heerlijk. Verder heb ik, behalve m'n dagelijkse activiteiten, niet heel veel te vertellen. De groep was eerst even wennen maar nu wel heel gezellig. Mooie ervaring dit!

Day 42:
3x raden waar ik deze dag mee ben begonnen.. juist ja een killing work out. We hadden wel een hele mooie zonsopgang vandaag en het was meteen bloedheet. Daarna weer twee duiken gedaan bij een kleiner eiland. De koraalsoorten en latijnse namen beginnen al aardig in m'n hoofd te zitten maar het gaat nog niet briljant. 's Middags heb ik de examens van de vissen en invertebrates gedaan. Ik ben voor beiden geslaagd. Het is overigens fijn om wel een keer te slagen voor een examen haha. Leren is zoveel makkelijker als het leuk is. Ook heb ik vandaag een lang gesprek gehad met onze captain. Hij heet Tha en hij lacht echt altijd. Hij heeft de leukste en grootste smile die ik ooit heb gezien. Hij is 48 jaar, wat super oud is hier. Hij heeft dus ook heel goed de Khmer Rouge meegemaakt. Ik zal jullie de meest verschrikkelijke verhalen besparen maar ik was er best een beetje van slag van. Tha en zijn broer zijn de enige twee van de 10 kinderen in leven gehouden tijdens de Khmer Rouge. Hij zag zijn vader met de rest van de kinderen af worden gevoerd naar een plek wat nu de Killing Fields. 'My mother died 2 weeks later because she was too sad' is een quote van hem. Hij heeft daarna overal gewerkt. Hij was smid, kok en een visser (voor 15 jaar lang 7 dagen per week van zonsopgang tot zonsondergang om z'n familie eten te geven). Hij heeft afgelopen week voor het eerst in 40 jaar toegegeven dat hij kan lezen en schrijven. Hij heeft dat z'n hele leven ontkend want mensen moesten zo dom mogelijk blijven tijdens de Khmer Rouge. Het is schrikbarend hoe zijn leven eruit heeft gezien en het is bijzonder dat iemand zo hard heeft geknokt om in leven te blijven terwijl families om hem heen werden afgeslacht. Tha is zo ontzettend lief en onzeker maar altijd vrolijk. Ik heb echt respect voor hem. Zo ontmoet ik op deze reis hele bijzondere mensen.

Fact: de gemiddelde leeftijd in Cambodja is 22!

Day 43:
Ik ben officieel op de helft van m'n reis. De tijd gaat snel! Jullie zijn er vast al helemaal aangewend dat ik er niet ben haha. Zaterdag hebben we altijd een dag vrij. Vandaag zijn we op de boottocht gegaan die we vorige week door de tyfoon niet konden doen. We zijn naar moeder van een van onze stafleden gegaan. Dit is een lokale jongen en hij heet Sea. Hij regelt alles hier op de base, van vertalen tot wc's ontstoppen. Zijn moeder woonde eerst aan zee maar er wordt daar nu een stad gebouwd. Deze stad wordt gefinancierd door Chinese investeerders dus moet alle families die daar woonden verhuizen. De Khmer bevolking heeft echt een afkeer tegen verhuizen omdat ze tijdens de Khmer Rouge door het hele land zijn verschoven. Het is best erg om te zien want al de grond dat ze nu aan het omspitten zijn was eerst een van de meest bijzondere national parken van Indochina en nu rijden er bulldozers en worden bomen massaal gekapt. De families die weg moesten, onder andere Sea's mama, zijn gedumpt op een zielig stukje grond meer landinwaarts. Wij zijn bij haar langs gegaan en ze vindt het verschrikkelijk om er te wonen maar ze raakt eraan gewend zei ze. Ze hebben nu een eigen stukje land waar ze rijst en groente verbouwen. Voor de rest hadden ze super schattige puppy's en ik ben officieel verliefd op een zwarte. Na geknuffeld te hebben met m'n nieuwe aanwinst zijn we de jungle ingegaan. Eerst dacht ik dat het gewoon een stukje lopen was maar het was dihard hiking. Er waren geen paden en we zijn letterlijk met een hakbel een weg gaan vinden. We hebben nog wel een grote aap gezien, een slang en heel veel spinnen dus ik ben weer een mooie ervaring rijker. Eenmaal thuis heb ik lekker gechillt. De anderen hadden een smerige fles wijn op de kop getikt. Het was m'n eerste glas wijn in meer dan 6 weken! Helaas smaakte het verschrikkelijk. Weer iets op m'n lijstje waar ik enorm van ga genieten als ik thuis ben; een goed glas wijn!