Sabaidee!

We hebben veel te lang gewacht met een nieuwe blog, maar we hadden het helaas druk met allerlei uitzoek werk voor visa, accomodatie en tours. En het internet laat in Laos ook te wensen over.

Maar goed, 30 november zijn we met de "slow boat" Laos in gevaren. Met een boot vaar je in 2 dagen naar Luang Prabang (in het noorden van Laos). Deze tocht is een beleving op zich. Hoe vaak men als je een ticket koopt ook beweert dat je met 20 mensen op de boot zit of dat het een "VIP" boot betreft, het is allemaal onzin. Je zit gewoon net als iedereen met 120 man op een boot waarbij alle hoeken en gaten worden gevuld. De bankjes waar je op zit zijn helaas van hout en uitzonderlijk oncomfortabel. Je kan gelukkig wel op veel plaatsen een kussentje kopen om het leed iets te verzachten.

Dus na een enigzins chaotische grensovergang met Laos gingen we onderweg. Het is belangrijk om te weten dat personen- en goederenvervoer in Laos niet helder van elkaar zijn gescheiden. De boot neemt allerlei spullen mee in oplopende mate van opmerkelijkheid die her en der worden gedropt. Bij ons op de boot werden een koelkast, matrassen, fietsen, een paar zaken rijst en als klap op de vuurpijl een dood jachtluipaard ingeladen. Het betreffende jachtluipaard werd in de koelbox bewaard waar ook al het drinken dat aan de passagierd werd verkocht in zat. Ach ja, zo gaan die dingen hier. Van de boot afkomen is ook een hele opgave aangezien 120 man hun bagage uit het laadruim proberen te halen en je vervolgens over een smalle loopplank naar de kade loopt. De tocht over de loopplank wordt extra bemoeilijkt door figuren die de boot op springen om hun hotel/tuk-tuk/andere rommel te slijten. Voor 1 passagier werd de smalle plank helaas een frisse duik: hij viel met bagage en al het water in!

Eenmaal in Luang Prabang aangekomen zaten we in een heel leuk guesthouse met schone mooie kamers. Luang Prabang zelf is ook een erg leuke en mooie stad. Veel rustiger en schoner dan Thailand. In Luang Prabang hebben we een dag gefietst, zijn we naar een grot met allemaal Boedha beelden geweest en hebben we genoten van een Laotiaanse barbeque. In Laos dien je overigens wel om 00:00 in je hotel terug te zijn aangezien dan de avondklok in gaat. Het is niet helemaal duidelijk waar die voor nodig is, maar alle bars en restaurants sluiten om 23:30 en de hotels om 00:00.

Na Lunag Prabang zijn we naar Phonsavan gereden. Phonsavan staat bekend om zijn "Jarfields". Dit zijn een soort grote potten van aardewerk waarvan de functie niet helemaal duidelijk is. Wellicht werd er whisky in gestookt, eten in bewaard of had het een functie bij begrafenissen. Verder zijn er rond Phonsavan veel UXO's (UneXploded Ordanance's) waar je nog een aantal documentaires van een bedenkelijk niveau over kunt kijken bij de plaatselijke organisatie die zich inzet voor het opruimen van UXO's. De paden naar de Jarfields zijn afgezet met witte en rode markeringen: wit is veilig, rood niet.

Na het verder wat saaie Phonsavan zijn we naar het onder backpackers bekende Vang Vieng gereisd. Vang Vieng staat bekend om twee dingen: tubing en bars waar je de hele tijd Friends of Family guy kunt kijken. Bij het tuben huur je de binnenband van een vrachtwagen en daarmee laat je je mee drijven door de stroming van Mekong rivier. Onderweg kom je allerlei bars tegen waar je kunt aanleggen om wat te drinken. Erg leuk om een keer te doen, het uitzicht tijdens het tuben is ook erg mooi. Het is alleen kennelijk wel erg gevaarlijk aangezien naar verluid in 2010 al 12 mensen zijn omgekomen tijdens het tuben. Wij hebben nooit in doodsangst verkeerd, maar er zijn wel een aantal erg hoge glijbanen en kabelbanen waarbij je waarschijnlijk lelijk ten val kunt komen. Wij vermoeden dat dat doodsoorzaak nummer 1 is bij het tuben, al dan niet in combinatie met een "happy shake" (dat is een milkshake met weed danwel paddo's).

Na Vang Vieng zijn we na een 3 uur durende dollemansrit aangekomen in Vientiane, de hoofstad van Laos. In Vientiane hebben we ons visum voor Vietnam aangemaakt en hebben we een dag door de stad gefietst, onder meer langs een kopie van de Arc de Triomphe. Verder eigenlijk niet zo veel noemenswaardige dingen meegemaakt.

Na Vientiane zijn we doorgetrokken naar het zuidelijke deel van Laos, waarover de volgende blog zal gaan!

Groet,

Rogier en Roxanne