AURORA BOREWAARIS?

Dansende kinderzielen, een voorteken van onheil en oorlog, een reflectie van grote scholen zwemmende haring, een teken van goddelijke liefde voor de mens en zelfs voetballende voorouders…Door de millennia heen hebben velen volkeren aurora borealis (beter bekend als het noorderlicht) aanschouwd en er hun eigen betekenis aan gegeven.

Wij hoopten dit sprookjesachtige verschijnsel ook te kunnen zien en dus reisden we in oktober van het warme Zuid-Korea naar het veel koelere gebied boven de poolcirkel. En het leuke was, we waren daar niet alleen: onze Alkmaarse vrienden Dominique en Richard verruilden hun Hollandse woning voor een Noors vakantiehuiswaar we met ons vieren een week zouden doorbrengen.

Zicht op licht
Maanden van Skypen en e-mailen met Dominique en Richard waren aan dit samenzijn in voorafgegaan. Ook al is het Noorderlicht geen zeldzaam verschijnsel, we wilden niets aan het toeval overlaten. Met dank aan het grondige onderzoek en voorbereidingen van onze dierbare reisgenoten kwamen we uit op de perfecte locatie: een vakantiehuis op de eilandengroep Lofoten. De Noorse eilanden liggen in het gebied van de magnetische pool (niet te verwarren met de Noordpool) en is the place to be om het hemelvuur te kunnen zien. Ook de timing was van belang: het noorderlicht is maar een paar maanden per jaar waar te nemen. Aangezien je het poollicht alleen 's nachts kunt bekijken, hadden Dominique en Richard zelfs rekening gehouden met de stand en grootte van de maan: minder maan is een meer zicht.

Dicht bij het vuur
Het grootste voordeel was dat ons vakantieverblijf aan het Polarlightcenter grensde. Beide ondernemingen werden gerund door het Nederlandse stel Rob en Trees. Ooit had het Noorderlicht hen naar de prachtige Lofoten gelokt en daar gehouden. In het centrum registreerden ze de magnetische activiteiten die honderden kilometers boven de aarde plaatsvonden en mede het fenomeen aurora borealis veroorzaakten. Als er iets stond te gebeuren dan waren zij (en dus wij) de eersten die het wisten. In gedachte hadden we de feeërieke ervaring al in the pocket. Wat kon er nog mis gaan?

Zevende hemel
Onze zelfverzekerdheid veranderde in pure euforie toen op een avond de meetapparatuur uitsloeg: het registreerde grote magnetische activiteit. De voor ons inmiddels maar al bekende flatliner op de monitor veranderde in scherpe pieken en dalen als een heftige aardbeving. Dit was niet zomaar een noorderlicht; dit was vuurwerk. Ook Rob en Trees keken met respect naar gek geworden lijn en classificeerde het als 'pulserend licht': in plaats van vlammen, krullen of rustig bewegende bogen van kleuren, was het disco in de hogere atmosferen. En wij waren in de zevende hemel.

Donkere wolken
Gemummificeerd in onze skipakken en sjaals, sleurden we onze fotoapparatuur en statief naar buiten. Vol verwachting richtten we onze ogen op de lucht. We zagen niets dan zwart. Een gevoel van verontwaardiging maakte zich van ons meester. Is het eindelijk feest, zijn wij niet uitgenodigd! Een dikke pak wolken bleken de party poopers en belemmerden ons zicht voor de rest van de avond…En voor de rest van de week.

Bitter sweet
Nog een paar keer tijdens ons verblijf was het raak maar hoe hard we ook onze gezichten tegen het raam duwden, de wolken smeekten een paar minuten uiteen te wijken: het mocht niet baten. Een keer zagen we een zwak groen zweempje wat net zo goed verlichting van het verderop liggende plaatsje had kunnen zijn. De pleister op onze wond kwam van Rob en Trees. Zij nodigden ons uit de documentaire In the land of the northern lightste komen kijken onder het genot van zelfgemaakte Noorse wafels. Aan de pleister bleek toch nog wat zout te kleven toen we zagen hoe actrice Joanna Lumley (bekend van Absolutely Fabulous) na een flinke zoektocht en een aantal mislukte pogingen wél zag waar ze voor gekomen was.

Excuus
Nu denk je misschien dat onze week op de Lofoten uit is gelopen op een grote teleurstelling. Dit is gelukkig niet waar. Het zien van het noorderlicht zou leuk zijn geweest maar was voornamelijk een goed excuus om een week gezellig met Dominique en Richard door te brengen. Het was heerlijk om ons weer even thuis te voelen in het buitenland.

Lieve Do en Rich, bedankt!