Hey allemaal! Hier een nieuwe post. Sinds dat ik in NZ ben aangekomen hou ik elke dag bij wat we hebben gedaan dus bij deze een kleine samenvatting.

Dag 1 22/11

Aankomst is later dan gepland door vertraging. Uiteindelijk komen we aan in Auckland rond 7 uur 's ochtends. We zaten achter in het vliegtuig waardoor we geen minder beenruimte hadden en onze stoel niet naar achter konden zetten. Eenmaal aangekomen in het hostel (8 uur) konden we pas om 1 uur inchecken. Domper! Dus zijn we naar de TV-room gegaan en hebben we daar een bank gepakt en zijn we daarop tot 1 uur gaan slapen. Toen ingecheckt en de spullen op de kamer gedropt. Vervolgens zijn we de stad in gegaan en hebben we eerst geluncht in een winkel centrum in de stad. Het hostel lag midden in de stad dus was ideaal bereikbaar. Na de lunch zijn we richting de haven gelopen wat best apart was want het was bereikbaar voor iedereen en er was zelfs een speeltuin. Daar een foto van de "harbor bridge" gemaakt en zijn we via een andere route richting de SKY Tower gelopen. Daar was informatie gewonnen en onze zakken gevuld met brochures en maps. Vanuit daar zijn we terug naar het hostel gelopen waar we een kleine powernap hielden, helaas onderbroken door een van de kamergenoten, maar is natuurlijk onbeschoft om je niet voor te stellen en ff een praatje te maken. Daarna gingen we naar een bar om (mijn) eerste NZ biertje te drinken (het was Happy Hour). Tussendoor nog even een pizzaatje gescoord en vervolgens nog even terug gegaan voor een drankje (en gratis "cocktails" voor de ladies) maar besloten rond 23 uur om toch terug te gaan naar onze kamer want we waren toch wel erg moe!

Dag 2 23/11

Na heerlijk uitgeslapen te hebben, zijn we wezen douchen en gaan ontbijten (gratis!).Tijdens het ontbijten hebben we een beetje een plan gemaakt met wat we wilden bezichtigen. Na het ontbijt zijn we eest achter de PC gedoken om opnieuw een visum aan te vragen voor AU, aangezien die van ons 30-12 verloopt en we tot 3-1 in AU blijven. Diezelfde middag nog een bevestiging ontvangen dat we het land weer in mogen..gelukkig maar. Daarna zijn we wezen lopen richting het Auckland Museum, waar een groot gedeelte toegewijd is aan de Maori cultuur wat erg interessant was om te zien. Jammer genoeg hadden ze ook andere, minder boeiende, onderwerpen in het museum wat het minder interessant maakte maar de oorlogen die tentoongesteld werden werd dat weer gecompenseerd. Eenmaal uit het museum zijn we wezen lopen naar Mt Eden. Het lood stond in m'n schoenen (geen conditie meer????) maar uiteindelijk de "top" bereikt (viel ook wel weer mee). Super mooi uitzicht over Auckland, wat een bezoek aan de Sky Tower een beetje overbodig maakte. Over geld besparen gesproken ;). Bet de bus weer terug naar de stad gegaan, we hadden namelijk wel genoeg gelopen en na wat boodschappen te hebben gedaan zijn we naar het hostel terug te gaan om daar zelf wat eten te maken. Daarna op zoek gegaan naar Free Wifi, maar het bereik in de stad was zo slecht, en mijn batterij zo leeg, dat ik toch maar credit in het hostel had gekocht om vervolgens wat foto's up te loaden en een verhaal op m'n blog te zetten. Daarna zijn we alle folders door gaan spitten om te kijken welke we nodig hadden en welke overbodig waren. Daarna gingen we slapen.

Dag 3 24/11

7:30 gaat de wekker..het is vroeg! Snoozsz. 7:40..We moeten er nu toch echt uit. Eerst maar even douchen maar ik word er niet wakkerder van. Tas is ingepakt en we zijn klaar voor vertrek. Eerste even ontbijten, waar we diezelfde chick als de dag van te voren tegen kwamen. Boring duits meisje met een hazenlip die vrienden probeert te maken, logisch. Gelukkig schuift er nog een ander Duitse vrouw aan die volgens mij ook op zoek was naar een reismaatje, dus wie weet hebben ze elkaar gevonden. Tijdens het eten regent het ´Cats and Dogs´ en lidia en ik kijken elkaar aan: Moeten we echt hier doorheen? JA dat moet want we hadden daar al om 9uur moeten zijn, terwijl het al 9 uur was..strakke planning?!. Gelukkig had ik ontdekt dat mijn backpack een soort van regenjas bezat dus ik kon mijn backpack beschermen tegen het water, maar mijzelf niet. Tja je moet prioriteiten stellen. In de bus gestapt en de auto opgehaald. Een nissan. Daar is ook alles mee gezegd haha. Back to basic is het thema van deze reis. Je moet de achterbank naar voren klappen, vervolgens een houten plank uitvouwen en daarop 2 matrassen neerleggen. Voila, daar staat u bed. De bestuurdersstoel en de passagiersstoel volgepropt met bagage en eten, wat bereid kan worden op een één-gas-kookpit. En dat elke dag doen. Respect voor mijzelf. Nog 30 dagen haha. Nee ik tel niet af maar verlang wel al naar een normaal bed. Één voordeel, als het weer het toelaat kun je de achterklep opengooien en daar een tent van maken, dat scheelt weer beenruimte, vooral voor mij. Afijn, auto opgehaald en de weg op gegaan. Op naar het noorden. De reis naar Paihia duurde ongeveer 2 á 2,5 uur. Vooral door de bergen is het soms lastig om te rijden door de vele slinger weggetjes. Geven ze aan de je 100 mag rijden, bij de eerste de beste bocht is de advies snelheid 35 km/h. niet echt praktisch dus. Eenmaal in Paihia zijn we dat allemaal weer vergeten want het is er prachtig. Super mooie baai met in de verte allemaal verschillende eilandjes (150 in totaal schijnt). Na want informatie gewonnen te hebben over Freedom Camping in de buurt en activiteiten en bezienswaardigheden, droppen we onze auto op een gratis parkeerplek en lopen we richting een uitkijkpunt die die vrouw ons aanraadde. Ik weet niet waar die vrouw ons naartoe gestuurd had maar uiteindelijk zijn we een golfbaan overgestoken om bij de kust te komen. Mooi plaatje. Wat foto's gemaakt en gechilled en daarna weer terug gegaan. De auto verplaats naar een openbare parkeerplaats (waar we niet betaald hebben :O) en daar ons bed opgemaakt. Daarna gaan koken en eten op een stenen muurtje. Ultimate backpackers zou ik zeggen haha. Na het eten, nog een glas wijn gedronken in de auto omdat het toch wel wat koeler werd. Na 15 minuten besloten we te gaan slapen en wilde ik naar buiten gaan om m'n tanden te poetsen. Schoenen weg..K*T! Welke idioot steelt er schoenen van €25 waar de zool al bijna van versleten is?! Ze zaten zo lekker haha..naja niet zeuren en verder gaan..that's life I guess. Wil ik mijn tanden poetsen, hebben ze die toilet op slot gedaan..story of my life! Naja morgen weer een dag. Slaap lekker!

Dag 4 25/11

Eerste nacht redelijk goed geslapen ondanks dat ik toch wel wat ruimte gebrek had bij mijn voeten. Het eerste wat ik doe is kijken of we een boete hebben onder de ruitenwisser..Pfoe gelukkig niet :D. Eerste even ontbijten, weer op het stenen muurtje. Mensen kijken ons verbaast aan, het is immers al 10:00. Geen stress mensen, we zijn op vakantie! Geen douches, extra laag deo dus om de dag door te komen. Na onze spullen ingepakt hebben verkassen we onze auto met inboedel richting de gratis parkeerplaatsen en volgen we een track naar een uitzichtpunt in de bergen. Alweer word mijn conditie op de proef gesteld. Denk dat ik die heb achtergelaten in Melbourne, want hij is vrij slecht, maarja dat komt wel weer in NL. Na wat gezucht en gesteun de top toch bereikt en het was meer dan de moeite waard! Onwijs mooi uitzicht over regio en wat is het GROEN! Onvoorstelbaar. Na foto's te hebben gemaakt en te hebben gechilled in de zon, liepen we weer terug naar de auto om vervolgens naar de waterval te rijden, lopen was te vermoeiend + te ver haha. Waterval was erg mooi! Tegen over de waterval was een camping dus we twijfelde om ons kamp daar op te slaan maar we waren bang 's nachts t uur naar de WC te moeten en het was vrij duur dus sloegen we die optie in de wind. Uiteraard weer genoeg foto's gemaakt en besloten daar te lunchen. It's Peanutbutter-Jelly time!! Op de terug weg hadden we een 'camping' gezien en uiteindelijk zijn we daar ook beland. Was $10 p.p. en erg basic. geen elektriciteit op de plek en een koude douch!! Killing maar wat mot, dat mot. Na eerst wat pasta te hebben gegeten verbouwden we onze auto weer tot slaapbunker en konden we dit keer ook de achterklep opengooien, wat meer "beenruimte" voor mij betekend haha. Daarna wezen douchen. Wat doet een mens zichzelf aan! Wat KOUD! Maar had als bijna 2 dagen niet gedoucht, dus ik schraapte al mijn moed bij elkaar en sprong er onder. Het erge was nog, De volgende ochtend moest ik weer. Maar voor toen was het warm aankleden en onder de wol kruipen. Morgen weer een nieuwe dag. Wie dan leeft, wie dan zorgt.

Dag 5 25/11

Heerlijk geslapen, wat me toch wel verbaast in zo'n Nissan. Helaas wekkertje wel om 7:30, maar wederom gesnoozed haha, wie heeft dat toch uitgevonden..Geniaal. Ik moest er toch aan geloven. Een super koude douche om tegen 8 uur in de morgen. Wat een marteling. Ik denk dat ik zeker 10 minute voor die douche heb staan ijsberen. Wel of niet, wel of niet.. gewoon doen, je weet immers nooit wanneer de volgende keer is dat je kan douchen. Het was niet fijn, zacht uitgedrukt. Snel weer vergeten. Ontbeten en de auto ingepakt om naar de volgende bestemming. Hahei. Weer diezelfde slinger route. Niet mijn favoriet, maar je moet er wat voor over hebben. Wat een straf haha ;). Ik wist, bij Auckland komen we in de moeilijkheden met onze gratis AA wegenkaarten, waar natuurlijk lang niet alles opstaat, maar een fatsoenlijke kaart kopen, Ho maar! We zijn immers Backpackers en moeten dus om elke $ denken haha. En mijn vermoedens klopte, waar moeten we heen!? Toch maar de 1 aanhouden richting South Auckland, maar we moeten toch een keer naar het oosten. Nu dan? Of nu..nu?? ahhhhh WTF. Gestopt bij een tankstation om op ons gemak de kaart te bekijken (en te tanken natuurlijk) Het frustreerde me dat we tijd verloren, maar wat doe je er aan. Oke, we hebben een nieuwe route gevonden. Gelukkig loopt het zoals gepland alleen helaas wel met een uur vertraging. Naja het moet maar. Eenmaal het Calamandel Peninsula gebied ingereden waren alle mijn zorgen weer weg..wat een natuur..BANG! s*** wat was dat? Een steentje van de auto voor me op mijn ruit. KUT een barst..wat nu..daar ging m'n gedachte zonder zorgen weer haha. Hopen dat de verzekering dit dekt, maar dat moet wel want we hebben de duurste verzekering. Naja maar even bellen als we op de plaats van bestemming zijn. Na weer een uur op slinger weggetjes gereden te hebben (officiële snelheid 100 km p/u, elke bocht advies snelheid 35 km p/u..) kwamen we aan bij the Hot Water Beach. Eerst maar even het bedrijf bellen. We zijn er inderdaad voor verzekerd maar als we nu een geheel nieuwe ruit erin zetten vervalt de verzekering voor de rest van de trip dus we moeten het laten 'drillen' zodat het glas niet verder barst en dan laten hun het in Christchurch herstellen. Prima, wel balen dat het weekend is. Zal maandag pas wel kunnen. Op naar het strand. In de verte zien we een groep mensen staan, daar zal het wel wezen. We leggen onze spullen op het strand en ik ga op onderzoek uit. Ik loop door de kuilen die mensen hebben gegraven en ik verbrand bijna mijn poten haha. Jeetje wat is dat warm. Mensen vertellen mij dat het wel 64°C kan worden. Bizar! Waarschijnlijk veroorzaakt door vulkanische invloeden van onder de grond. Ik beland in de kuil van een Zwitser en een Japanner en we raken aan de praat. Aardige gasten, maar vooral chill dat ik gebruik mag maken van hun kuil haha. Als het vloed word, worden alle kuilen overspoelt met koud water en verlaat iedereen eigenlijk het strand (dit fenomeen kan alleen 2 uur voor en 2 uur na vloed). Om mijn Zwembroek te laten drogen maak ik een strand wandeling. De zon schijnt immers en het is een super mooi strand. Ik zoek schelpen voor Lidia en raak aan de praat met een gast uit Slowakije. Marco. We praten een beetje over onze ervaringen en na een half uur zeg ik hem gedag om weer terug te keren naar Lidia. We rijden riching Hahei en gaan naar de eerste de beste (en enige) camping die we kunnen vinden. $19 p.p.p.n. f*** it, gewoon doen, en het bevalt ons prima. Misschien morgen toch maar een nachtje bijboeken. Ook nog even geskyped met het thuisfront. Even m'n stem weer laten horen. Alles gaat goed daar dus ga met een gerucht gevoel naar bed. Houdoe.

Dag 6 27/11

Het lijkt wel een sauna in de auto. Ik word er letterlijk en figuurlijk uitgebrand. 08:30 lig ik op mijn handoekje naast de auto. Lidia ligt er nog in..dapper haha. Om 9 uur loop ik richting de receptie om nog een nacht op de camping te boeken. Eenmaal gedaan loop ik van de camping af en ga ik naar het dorpje brood halen. Gelukkig is er maar een convenient store waardoor de prijzen lekker hoog zijn! $4,90 voor een brood. Belachelijk! Daar had ik wel 3 broden van kunnen kopen. Afzetters. Eenmaal aangekomen loopt Lidia naar de douches en pak ik de spullen bij elkaar op te gaan ontbijten bij het keuken gebouw. Deze ochtend op het menu: een eitje, omdat het zondag is. Na het eten besluiten we de auto weer een beetje in te pakken en onze strandspullen te gaan pakken. Op naar Catherdral Cove. We komen op het wandelpad en zien in de verte een bord. Cathedral Cove, walking 1,5 hours! Gaan we dit écht lopen? Dacht het niet. Er is ook een parkeerplaats in de buurt dus wij vinden het wel prima. Terug lopend richting de camping word Lidia opgemerkt door een oudere man die voor mijn gevoel niet anders doet dan in de zon zitten. Zo bruin zag die gast. Hij vraagt ons te komen zodat hij met Lidia op de foto, want hij is al bijna net zo bruin als haar. Eenmaal in zijn strandhuis vertel hij over zijn bestaan. John, een 80 jarige man die al sinds de jaren 60 in Hahai woont. Heeft zijn huis zelf gebouwd maar zijn vrouw heeft het nooit afgezien, want zij overleed voor het werd opgeleverd. Sindsdien plukt hij backpackers van het strand die hij gratis in zijn huis laat overnachten, als ze hem naar de supermarkt brengen en paar dorpjes hiervandaan. Een muur heeft hij toegewijd aan foto's van zijn gasten die uit de hele wereld komen. Zuid-Afrika, Rusland, Alaska en de Faeröer eilanden hij heeft ze allemaal gehad. Ook had hij een gastenboek waar alle backpackers iets in schreven als je bij hem overnacht hadden. Zo te lezen was dit echt een hele aardige man, en zo te zien aan de foto's op de muur en echte womanizer. Hij verteld me een bijzonder verhaal van een duits meisje die hij in zijn huis nam. Ze was aan een fiets trip begonnen in NZ en John had haar opgemerkt op het strand. Ze klaagde over het gedrag van truckers op de weg en hij waarschuwde haar nog toen ze weer verder op pad ging. Dat heeft helaas niet mogen baten. Ze overleed een paar weken later op 30 december toen ze werd aangereden door een truck. Hij had het krantenartikel bij haar verhaaltje in zijn gastenboek. Hij kon het nog steeds niet geloven. Een ander Nederlands meisje verbleef op dat moment bij hem. Renske heette ze geloof ik. We vertelde haar dat we de auto gingen halen omdat we te lui waren om te lopen maar ze raden ons het toch aan om te lopen. En daar gingen we weer. Toch maar gaan lopen, en gelukkig maar want wat was dat mooi zeg. Want een kustlijn en wat een natuur. Mooi, helder blauw water, groene bomen en witte rotsen. Het verbaast me elke keer weer. Eenmaal aangekomen bij de Catherdral cove, bezweet en al, snak ik naar wat verkoeling. En ondanks dat ik het heel warm had, waagde ik mij niet volledig in het water, aangezien dat behoorlijk koud is. Daarna liepen we, op eigen risico, onder de Cove door naar het strandje wat er achter ligt. Het lijk wel een strand uit een film. We besluiten onze spullen neer te leggen en er een lekker ontspannen middagje van te maken. Weg doezelen in de zon, boekje lezen, klauteren op de rotsen..lekker hoor. Hadden we wel verdient na zo'n zware klim ;). Tegen een uur of 4 besluiten we terug te gaan en begint de klim weer. Het is een tocht, die wij in één uur afleggen, langs de kust met pieken en dalen. De kuitspieren zijn weer getraind voor vandaag. Aangekomen op de camping ploffen we neer op het gras bij de auto en lezen we nog wat en bekijken we de kaart van het noord eiland om te kijken hoe we moeten rijden. Moet een eitje zijn dit keer. Ik verwacht geen frustraties ;). Daarna even lekker gedoucht om vervolgens naar de keuken te gaan en het avondmaal voor te bereiden. Vandaag op het menu: Rijst, aardappel, wortel, boontjes en een zelf gemaakt drapje van citroensap, olie en uitjes om het geheel at extra smaak te geven. Best goed te doen. Na de afwas hebben we de auto weer gereed gemaakt om te slapen en duikt Lidia er meteen in om door te lezen in haar Oh-zo-spannende boek. Ik besluit een rondje te lopen en beland op het strand waar ik heerlijk voor mij uit lig te staren met mijn verstand op 0. Genieten. Ik zie in de verte iemand iets van een kampvuur klaarmaken. Misschien straks even een kijkje nemen. Daarna loop ik verder de camping over om te zien wat ze nog meer bieden. Villas, caravans, backpackers area, TV/lounge room. Het is nog groter dan ik dacht. Nu weer terug in de auto waar Lidia nog steeds volop in haar boek zit en ik mijn verhaaltje zit te typen. Misschien zo toch maar even een kijkje nemen op het strand?

Dag 7 28/11

Uiteindelijk gister heel even gekeken op het strand maar er was niet veel aan dus ben ik terug gekeerd naar de auto en heb daar uit mijn boek gelezen. Vanmorgen werden we om 8 uur wakker en reden we iets over 9 weg van de camping. Op naar Rotorua. De route was vrij simpel al moet ik zeggen dat we bij Tauranga toch wel even de fout in gingen maar dat was snel te herstellen. Rond een uur of 2 kwamen we aan in Rotorua en het eerste was we deden, zoals zo vaak was naar een I-Site informatie center gaan om info te winnen over de omgeving. We kwamen er achter dat er hier een aantal Freedom Camping plekken waren dus daar zouden we later even naar kijken. Eerst naar de Maccas, Free WiFi! Altijd lekker om even je Facebook te checken, emails te sturen en te kijken waar NL zich mee bezig houdt op Telegraaf.nl en NU.nl. Daarna zijn we naar de supermarkt (Countdown) geweest om wat boodschappen te doen voor de aankomende week. De pasta's en groenten in blik zijn weer aangeschaft dus we kunnen er weer tegen aan. Vervolgens hebben we de kaart bekeken en zijn we naar de dichtstbijzijnde freedom camping space gereden, ong 10 minuten van de stad af. Het lag een Lake Okaraku en was geen verkeerde spot om te overnachten. Daar leerden we ook 2 meiden kennen, Tamara en Anne. Beide ook Nederlands en hebben al een reis van 2,5 erop zitten in Azië. Mooie verhalen gehoord van wat ze allemaal hadden gedaan daar. Tijdens en na het eten hebben we onze belevenissen gedeeld, altijd fijn als reizigers onder elkaar. We voelden dat er regen zat aan te komen dus we hadden onze auto 'slaap klaar' gemaakt zodat we er zo in konden stappen. In de supermarkt hadden we ook en fles wijn gekocht dus die had ik even in het meer gelegd om af te koelen. Eenmaal in de auto begon het dus ook te regenen. Ik zei nog tegen Lidia, "ligger er nog spullen buiten" en we dachten allebei van niet en gingen verder met lezen. Uit het niets riep ik "s*** mijn schoenen" en gooide de deur open en schoof ze onder de auto. Op het zelfde moment begon ook bij Lidia het lampje te branden en ze deed precies hetzelfde want haar schoenen stonden ook nog buiten. Gelukkig regende het niet heel hard dus de schoenen waren niet heel nat. Daarna verder gelezen en uiteindelijk wezen slapen. Moet wel zeggen dat ik elke avond ook wel moe ben. Weet niet of het door alle indrukken komt of door het auto rijden of de activiteiten, maar ik moet zeggen dat het soms wel vermoeiend is allemaal, maar we klagen natuurlijk niet ;).

Dag 8 29/11

Vandaag geen wekker gezet maar word rond half 9 wakker omdat het zonnetje toch al wel fel schijnt op de auto. Mijn verwachtingen van het weer waren hoog maar vielen uiteindelijk wel iets tegen. Wat toch wel meer bewolkt dan ik dacht. Na het ontbijt zijn we een camping gaan zoeken zodat we wel een fatsoenlijke douche konden nemen. Uiteindelijk vonden we een camping op 5 minuten van de stad en arriveerden Anne en Tamara niet veel later. Rororua Thermal Holiday park. Betaald voor een unpowered site en dan toch op een powered site gaan staan..slecht hoor ;). Eenmaal geboekt gingen we door naar het centrum om weer even te wifi'en in de Mac. We gingen even prijs/vergelijk doen op internet onder de Maori Villages en we kwamen er op uit dat we naar de Tamaki Maori village ringen met een show en een diner, en dan zouden we de volgende dag naar die Geisers gaan. We wilden de tour boeken bij de I-Site maar die konden geen studenten korting geven dus moesten we naar het hoofdkantoor zelf. Dus zo gezegd, zo gedaan en uiteindelijk hebben we bijna $25 bespaard. Daarna zijn we naar het meer gelopen en gingen we terug richting de auto om naar the Redwood Forrest te gaan. Onderweg kwamen we Tamara en Anne nog tegen en we vertelde van onze plannen. "Toevallig" staan ze ook op dezelfde camping als ons. In het forrest hadden we 1 uur de tijd dus namen we de groene route met een shortcut zodat we op tijd terug waren want we werden om 5 uur opgehaald en wilden nog douchen. De toch was mooi en het uitzicht was weer verbluffend. Blijft altijd toch een plaatje. Een maal terug op de camping hadden we nog een uur voordat we werden opgehaald op de camping voor de Maori experience. Tijdens het wachten kwamen we nog in gesprek met een Nederlands stel uit Rijswijk die dezelfde tour hadden geboekt. Eenmaal in de bus opweg naar de Village werden er een soort van regels uitgelegd over hoe te gedragen tijden een cultural performance (niet uitlachen etc.) en vertelde de buschauffeur dar elke bus een aparte tribe was, en de tribe had een Chief nodig, maar dat kon alleen een man zijn. De chauffeur vroeg wie dat wilde zijn en natuurlijk stak niemand vrijwillig z'n hand op, waarop hij vroeg "zijn er wel mannen in de bus"? Lidia zei meteen van Rick dit moet je doen dus ik stak m'n hand op en werd Chief van onze tribe. Ik moest naar voren komen en mijzelf voorstellen en daarna moest ik keihard "Ti Waka" roepen waarom mijn tribe dan weer reageerde met iets anders. Eenmaal aangekomen moesten de Chiefs van de bussen als eerst naar binnen en moesten we op een soort binnenplaats staan tijdens de welkomst ceremonie terwijl iedereen om ons heen stond. Van ons 3'en (2 andere mannen uit UK& AU) zou tijdens de welkomst ceremonie een Head-Chief worden uitgekozen en tijden die uitvoering werd ik gekozen als Head-Chief. Ik moet de Amulet (takje) van de grond rapen en terug lopen naar mijn plek en vanaf toen was ik de Head-chief van alle bezoekers en moest ik alles als eerste doen. Bij het begroeten moest ik als eerste naar voren komen en moest ik mijn hand op zijn schouder leggen, met mijn andere hand hem een hand geven en moesten onze neuzen 2 keer met elkaar in aanraking komen. Na de ceremonie liepen we richting het dorp waar ze lieten zien hou hun voorouders leefden. Wij als Chiefs liepen voorop en werden meteen meegenomen om de dans te leren zodat we die aan het einde met hun mee konden doen. Was erg leuk al moet ik zeggen dat mijn (Maori) danskunsten mij wel in de steek lieten. Daarna ben ik nog gaan verder kijken in het Dorp en toen ze op de trommels ramde, moesten de Chiefs weer naar een bepaalde plek komen om iedereen naar de Hangi te begeleiden. De Hangi is de plek waar het een onder de grond word voorbereid, en omdat ik de Head-Chief was, moesten de andere Chiefs het eten voor mij uit de grond scheppen terwijl iedereen toekeek. Ik voelde mij oppermachtig..whahaha! was gaaf op de zien hoe de warmte van de aarde het vlees/kip en groenten klaarmaakten. Daarna liepen we naar een gebouw waar de Maori hun dansen lieten zien en hun liederen lieten horen, Uiteraard moesten wij weer voorop en wij mochten pas zitten als iedereen binnen was. De dansen waren indrukwekkend om te zien en ik vond het erg interessant om wat meet te weten te komen van de Maori cultuur. Hun Tattoo style vind ik ook echt heel stoer, maar denk niet dat mij moeder er blij mee zal zijn ;). Na de Cultural performance vertrokken we naar het huis waar we met z'n allen gingen eten. Het was echt heerlijk. Kip was heerlijk mals en het vlees/stuffing/veggies en potatoes waren ook echt heerlijk. Natuurlijk veels te veel gegeten maarja wat wil je als Backpacker. Je moet natuurlijk wel proberen je geld eruit te halen ;). Na het eten zongen de buschauffeurs nog wat liedjes om de stemming er in te houden en moesten de chiefs samen met de Maori nog de afsluitingsdans doen wat natuurlijk een giller was want we waren allang al weer vergeten hoe het ook alweer ging, maar het was zeker een leuke ervaring! Iets wat ik niet had willen missen. Op de terug wel moest ik, omdat ik de chief was, de bus entertainen en gelukkig had ik daar wel al een beetje ervaring mee (MBO Toerisme). Ik kreeg een lijst met alle nationaliteiten en uiteindelijk zong iedereen een liedje uit hun land/cultuur wat erg leuk was en iedereen deed vrolijk mee. Wij moesten er bij de eerste stop uit en ik werd bedankt door de mensen uit de bus en door de buschauffeur en bedankte de mensen ook nog voor hun bijdrage in "mijn tribe". Al met al een zeer geslaagde avond. Eenmaal uit de bus raakte we nog even aan de praat met het stel uit Rijswijk en als reizigers onder elkaar gaven we elkaar tips over wat we nog zeker moesten doen. Hun kwamen namelijk van het Zuidereiland en wij van het Noordereiland dus zo konden we onze ervaring delen. Terug bij de auto, transformeerde we die weer snel in een bed en kwamen Tamara en Anne nog even een praatje maken, en je raad het al, het ging weer over reizen. Echt een onderwerp om nooit over uitgepraat te raken. Toch koelt het 's nachts hier snel af en besloten we na 3 kwartier toch maar om in ons bed te gaan chillen en hun dachten daar precies hetzelfde over. Zo lekker slapen want ben alweer kapot en dan morgen op naar Taupo.

Dag 9 30/12

Nieuwe dag is weer aangebroken. Op naar Taupo. Om 9 uur stappen we de auto in en gelukkig is het dit keer maar 80 km. Weer is super. Volop zon en temperaturen oplopend naar 25 graden! Naar de volgende bestemming maar we gaan er niet rechtstreeks heen. Onderweg stoppen we bij Wai-O-Tapu, the Thermal Wonderland. Om 10:15 word hier een Geiser kunstmatig opgewekt doormiddel van een natuurlijk goedje waardoor het water wel 15 meter de lucht in word gespoten. Op zich wel vet om te zien. Daarna zijn we het park zelf ingegaan. Het is een Vulkanisch gebied die heel veel natuurverschijnselen laat zien wat soms best bizar is. Kokend heet water, een meer waar het water er gifgroen uitziet door bepaalde mineralen en een Champagne pool, wat aangenaam klinkt, maar stinkt naar rotte eieren, waar het hele park naar ruikt, en ook het stadje Rotorua zelf. Wat een lucht hangt er daar, maarja 2 keer goed inademen en je bent er aan gewent..zeggen ze. Het was een super mooi park en we waren blij dat w er onderweg gestopt waren. Na 3 uur door het park gelopen te hebben en natuurlijk weer te veel foto's te hebben gemaakt zijn we verder naar Taupo gereden en kwamen we daar rond 2 uur aan. Na het informatie center bezocht te hebben, zijn we een Freedom camping sport gaan bezoeken, maar de WC was te ranzig en dat wilde ik Lidia niet aandoen, dus plan B. Plan B hadden we nog niet eerder uitgevoerd maar werd nu toch werkelijkheid. Ik zette Lidia af op de hoek van de straat waar de camping was en liet haar het park oplopen, daarna reed ik naar binnen om een spot te reserveren voor 2 dagen voor 1 persoon. Scheelt toch $38. Dus dat hebben we gedaan en t is gelukt! Heel relaxed. Daarna Anne en Tamara gesmst en die deden precies het zelfde. Mam, Pap, sorry zo hebben jullie me niet opgevoed maar als arme student/backpacker moet je creatief zijn ;). Daarna zijn we naar een Lookout Point gegaan en hebben we met z'n 4'ren een toch van ruim 3 uur gemaakt naar de Huka Falls. Na geen voeten meer over te hebben + 2 blaren zijn we gaan eten en hebben we 4 flessen wijn weggedronken. Je moet toch wat op je woensdag avond.

Dag 10 1/12

Allereerst, Pap Gefeliciteerd. Die Ouwe is weer een jaartje ouder dus weer een jaartje wijzer..zeggen ze ;). Wekkertje rond 8:30 gezet want we wilden de opening van de dam meemaken om 10:00. Uiteindelijk kwamen we precies om 10:00 aan en was de dam al open maar zag het er wel gaaf uit. Om 10:15 ging de dam weer dicht en vertrokken wij naar onze 2 bestemming van de dag. Mt. Tauhara (1088 meter). We begonnen de beklimming om 11:00 en kwamen ongeveer rond 12:15 aan op de top, maar wat een klim was dat zeg. Klauteren door de bosjes, klimmen over boomstammen en jezelf omhoog trekken aan lianen. Maar uiteindelijk was het zeker de moeite waard vn het uitzicht op de top was adembenemend. We zijn daar bijna een uur gebleven en hebben tussendoor met wat locals gepraat over van alles en nog wat. Toen weer terug naar beneden en na een aantal flinke tochten van de afgelopen dagen was ik er eigenlijk wel een beetje klaar mee maar gelukkig ging de terug weg een stuk sneller en waren we binnen 40 minuten weer bij de auto. Bij de auto aangekomen kreeg ik een sms van de meiden of we kwamen chillen bij het meer, aangezien de temperaturen waren gestegen en de zon nog steeds aanwezig was. We besloten eerst weer even naar de Mac Donalds te gaan voor gratis Wifi en stom toevallig waren hun dat ook van plan en kwamen we tegelijkertijd aan op de parkeerplaats. Na een half uur gespendeerd te hebben op internet was het tijd om naar het meer te gaan. We parkeerde de auto even verderop en hebben heerlijk in de zon gelegen. Af en toe moet je natuurlijk ook je rust pakken en aangezien we morgen naar Wellington rijden kwam dit goed uit. Tegen een uur of 6 vonden we het wel genoeg, aangezien het hier ook best snel afkoelt 's avonds. Nog even snel naar de Supermarkt gegaan om wat vlees te halen en daarna lekker geBBQ't. Na het eten nog ff nagezeten en uiteindelijk terug naar de auto gegaan om nog even te chillen en niet al te laat te slapen want morgen zien we een rit a 6 uur tegemoet.

Dag 12 2/12

Vandaag zijn we redelijk vroeg opgestaan om vanuit Taupo naar Wellington te rijden. Tegen een uur of half 9 reden we de camping af en had ik van te voren nog even pap opgebeld om hem te feliciteren. 12 uur tijdsverschil kan in dat geval nog best nuttig zijn. We reden langs het meer naar beneden richting Wellington op een weg langs de, met sneeuw bedekte bergtoppen, toen ik in ene een Politie auto in mijn achteruitkijkspiegel een U-turn zag maken en volop zijn sirenes en zwaailichten aanzette. Dat beloofde niet veel goeds. Snel kijkend naar de kilometerteller zag ik dat ik inderdaad te hard reed..Oeps! Eenmaal Meneer de agent naast mijn autoruit vertelde hij mij dat ik 19 kilometer per uur te hard (ik reed 119 km p/u) reed..Dat word een dure dacht ik. Maar deze zeer vriendelijke agent matste mij en besloot mij een boete van $120 (€70) op te leggen. Ik denk dat je in NL wel een stuk meer zou moeten hebben betaald. Daarna onze weg weer vervolgt en tegen 1 uur waren we al in Wellington dus uiteindelijk viel de rit mee, ondanks de boete ;). Als eerst zijn we naar een Informatie centrum gegaan om wat info te winnen en te kijken waar we konden overnachten. Uiteindelijk zijn we beland bij een backpacker net buiten het centrum en slapen we in de auto op het parkeer terrein. Goede locatie want het centrum is op loopafstand. Eenmaal aangekomen en de auto gestationeerd heb ik mij bij de receptie aangemeld en weer een plekje geboekt voor 1 persoon. Stuk goedkoper! Daarna wilde we richting het Te Papa museum en toen kwamen Tamara en Anne aanrijden. Had ze even daarvoor al gesmst maar ze hadden in hun gids deze Backpacker ook al zien staan dus ze waren al in de buurt. Nadat hun de auto hadden geparkeerd zijn we met z'n vieren daar heen gegaan en het was nog een best grappig museum. Je kan het een beetje vergelijken met het Nemo in A'dam. Daarna nog even de stad doorgelopen en vervolgens terug naar de auto gegaan om te gaan koken. In Wellington heb je een straat waar veel bars zijn dus we besloten daar in de avond een kijkje te nemen en belanden we in een bar waar we wat gingen drinken tot een uur of 1.

Dag 13 3/12

Vandaag hadden we afgesproken om half 11 naar een ondergrondse kerstmarkt te gaan maar we bleven tot 12 uur in het hostel hangen omdat we allemaal even op internet gingen. Aangekomen bij die markt was dat voor mij echt een enorme FLOP! De markt was in een parkeergarage en als je aan een kerstmarkt denkt, denk je toch aan veel versiering, kerstmuziek, en kerstproducten. Niks van te merken. Mensen probeerde daar echt prullaria aan te smeren. Geen muziek, geen decoratie en totaal geen kerstsfeer dus voor mij was het snel afgelopen maarja die drie andere meiden wilden alles even bekijken dus ik sjokte er maar een beetje achteraan haha. Eenmaal vertrokken gingen we naar de Cable Train die ons voor $6 naar de top van een heuvel bracht waar we een Panorama uitzicht over de stad hadden. Ook de Botanische tuinen waren daar dus hebben we daar ook nog even rondgelopen voordat we weer naar beneden gingen. Tussendoor hebben we ook nog tickets gekocht voor de Ferry naar het zuidereiland voor morgen. We vertrekken om 08:25 en komen dan rond 11:35 aan in Picton. We zijn ook nog naar het parlement gebouw geweest en was ook leuk om even te zien. Daarna nog even door de stad gelopen en vervolgens terug gegaan naar het hostel waar we even lekker gechilled hebben. In de avond lekker Pizza gegeten. Ik had geen zin in de noedelsoep die Lidia wilde eten dus besloot naar de Domino's te gaan die om de hoek zit. Lekker simpel. IN de avond niet heel veel meer gedaan eigenlijk. Morgen moeten we al om 07:25 inchecken op de boot dus erg laat zal het vanavond denk ik niet worden. Vanaf de boot zullen we direct doorrijden naar Nelson dus ik ben benieuwd of ik een oude vriendin van mijn moeder daar ga zien. Ik heb in ieder geval het adres.

ijhijHij