De vorige keer hebben jullie tot Las Vegas mee kunnen lezen, nu gaan we weer verder! Na Vegas zijn we richting Yosimite Park vertrokken. Onderweg zijn we door Death Valley gereden, waar het heel heet was (107 Farenheit) en eigenlijk helemaal niks te zien is (behalve een droog landschap). Alle motels waren weer duur en vol in de stadjes daarna, want je zit net voor Yosimite en dus het is toeristisch. Gelukkig vonden we in Big Pine net de laatste kamer bij een motel voor een redelijke prijs.

De volgende dag zijn we Yosimite Park doorkruist via de Tioga Pass. Het werd steeds bewolkter, dus we konden niet echt van het uitzicht genieten. Het weer werd ook steeds slechter. De temperatuur daalde tot 35 graden Fahrenheit (ong. 1 graad Celsius) en we kregen keiharde regen en zelfs hagel te verduren. Niet bepaald wat je verwacht na Death Valley. We besloten de volgende dag maar terug te keren en gingen een motel zoeken. Na het vinden van een motel aten we 's avondsbij een familie-restaurant waar iedereen elkaar kent en met maximaal 4 tafels. We kletsten wat met de locals en hoorden dat het later zelfs had gesneeuwd op de Tioga Pass! Zijn we er net op tijd doorheen gereden..

Het weer veranderd hier zo snel (nog sneller dan in Nederland) dat de volgende dag de zon weer scheen en er geen wolkje aan de lucht was. Bij Yosimite Park aangekomen zagen we dat de Tioga Pass nog gesloten van de sneeuw van gister, maar we hoefden er gelukkig niet meer overheen. We zijn onderin het park bij het gebied met sequoia's gaan hiken. Ongeveer 2 uur door de bossen en langs mega bomen gehikt, heel cool! Absoluut ons favoriete park tijdens deze trip! Daarna nog naar Glacier Point gereden waar je de mooiste foto's van een rots (de Half Dome) en de onderliggende vallei kan maken. Het klinkt veel cooler als je daar bent :). Eenmaal buiten Yosimite Park zagen we pas het effect van de bosbranden die zijn geweest. We hadden het niet echt gemerkt dus dachten dat het wel mee viel, maar net buiten het park zijn hele heuvels zwart en kaal achtergebleven. Het rook zelfs nog verbrand.

Die avond hebben we bij South Lake Tahoe overnacht en zijn we de volgende ochtend links langs het meer omhoog gereden. Het was nog wat fris daar, maar de zon scheen en we hadden weer blauwe lucht dus niks te klagen. Na bij het water te hebben geluncht hebben we onze weg naar San Francisco vervolgd. Voordat we bij San Francisco aankwamen zijn we door Napa Valley en Sonoma gereden waar allemaal mooie wijngaarden op de heuvels liggen. Die middag kwamen we San Francisco binnen zoals het hoort: via de Golden Gate Bridge! Prachtig uitzicht net voordat je de brug over gaat. Met wolken die over de brug en stad heen trekken waarvan je totaal niet verwacht dat die er zijn, omdat er nergens anders wolken te bekennen zijn. Helaas was er die week een Oracle conventie in de stad die duizenden zakenmannen trok en daardoor waren alle hotels/motels in de stad super duur. De volgende 3 nachten die we in San Francisco waren sliepen we in een motel in Oakland, aan de andere kant van de baai (ongeveer 30 minuten rijden). De volgende 3 dagen hebben we alles gedaan wat je moet doen in San Francisco. Bij Union Square rondgelopen door alle winkels, bij the Cheesecake Factory de lekkerste red velvet cheesecake gegeten, de bekende cable cars op en neer gereden en aan de buitenkant gehangen, Chinatown verkend en hun eten geprobeerd (beviel goed), over Lombard Street (met meeste bochten) gereden, in en uit bij de winkeltjes bij Fishermans Warf en Pier 39, de tientallen zeeleeuwen bij Pier 39 bewonderd die liggen te drogen in de zon, seafood eten bij een restaurant in Fishermans Warf en over de campus van Berkelely en Stanford (in Palo Alto) gereden. Berkelely was echt een studenten gemeenschap met barretjes, cafés, winkels en Greek Row (alle studentenverenigingen in 1 straat) allemaal om de universiteit heen gelegen.

En als laatste natuurlijk nog naar Alcatraz geweest, echt de moeite waard! Op de boot naar Alcatraz konden we ook net de laatste race van de America's Cup meemaken en zagen we de zeilboten langs sjezen. Op Alcatraz deed je een audiotour op het eiland die je helemaal langs de cellen leidde met spannende verhalen over ontspanningspogingen, over Al Capone en zijn leven en hoe het was om daar te zitten als gevangene of te werken als bewaker. Na San Francisco zijn we doorgereden naar Seaside waar we hebben overnacht.

De volgende ochtend zijn we door Monterey en Carmel (met het bekende Pebble beach) gereden. Alsof alle rijke mensen daar wonen, de hele weg langs de kust is gevuld met droomhuizen aan het strand of met een mooi uitzicht op de zee en het strand. Daar zagen wij onszelf wel met pensioen gaan ;). De rest van de dag hebben wij bij Laguna Seca (een circuit) doorgebracht, daar waren de kwalificaties van de World Superbikes. Tijdens de lunchbreak gingen we op zoek naar een wc en werden we doorgelaten naar de paddock (waar je niet zonder een speciale pass mocht komen). Daar konden we langs alle teams lopen die aan hun motoren werkten. Bij de ingang van de pits hebben we met een hele aardige marshall gepraat die ons doorliet om in de pitlane te kijken. Dichterbij de baan kun je niet komen. De kwalificaties hebben wij bij de 'Corkscrew' gekeken, de bekendste bocht van het circuit, met een gigantisch hoogteverschil. Na 5 uur had Simoné het wel gehad en reden we door naar Salinas, waar we hebben overnacht. In Salinas reden we na het eten langs een highschool waar het super druk was. We besloten te gaan kijken en werden zo binnengelaten bij wat homecoming bleek te zijn. Er was een dansvoorstelling, de homecoming queen en king, en princesses en princes werden gekroond en er werd een football match gespeeld voordat de homecoming dance begon. De hele school was er en iedereen ging overal in mee wat de sfeer super maakte. Van de football match snapten we niet veel, enige spannende actie was in de laatste 3 minuten waar het thuisspelende team een touchdown scoorde en daarmee net de wedstrijd won.

Vanaf Salinas zijn we via highway 1, die tussen SF en LA helemaal langs de kust naar beneden gaat, onze lange tocht naar Los Angeles begonnen. Super mooi uitzicht de hele weg! Bij San Simon was het erg druk, dus besloten we te gaan kijken wat er was. Op twee stranden lagen wilde elephant seals te luieren in de zon terwijl ze zand over zichzelf heen gooiden. Die avond hebben wij in San Luis geslapen en zijn we, zoals de moviefreaks die we zijn betaamd, naar de bios geweest. Rush gezien, hele goede film. San Luis zou niet de moeite waard zijn om te noemen, behalve dat wij daar onze eerste 'sleezy' motel ervaring hadden. Midden in de nacht werd Simoné steeds wakker door een raar geluid. Na Richard wakker gemaakt te hebben, zag hij net een muis (of wat hij nog steeds zegt een mega rat was) onder het bed in rennen. BAH! Na de tassen op de tafels gezet te hebben kon je de muis nog horen dus erg goed hebben wij niet geslapen die nacht..

Met weinig slaap vervolgden we onze weg via highway 1 richting LA. Onderweg zijn wij gestopt bij Pismo Beach, typisch Califoria, Santa Barbara en Malibu. Malibu wilden wij graag zien, maar er is eigenlijk niks te zien. Het strand kan je niet op tenzij je een huis hebt daar, waardoor je alleen tegen de toegangspoort van de huizen aankeek.
In LA hebben we na niet heel lang zoeken voor een goede prijs twee straten van Hollywood Boulevard (waar Walk of Fame etc. is) een motel gevonden waar we de volgende 6 nachten hebben geslapen. Wel fijn om eindelijk je spullen ergens achter te kunnen laten en niet iedere dag weer je backpacktas in- en uit te ruimen.

De eerste volledige dag in LA was tevens onze laatste dag met de auto dus hebben wij daar goed gebruik van gemaakt. We zijn over Rodeo Drive gereden, langs het huis van the Halliwell sisters in Charmed (een van de vele, favoriete series van Simoné), naar de Griffith Observatory gereden voor een mooi uitzicht over LA, en richting de Hollywood Sign en door Beverly Hills gecruisd.
In Beverly Hills hebben wij als echte toeristen/stalkers een starmap gekocht met een uitgestippelde route door Beverly Hills en Bel Air langs de huizen van celebrities. Van Fresh Prince of Bel Air huis, oude huis van Michael Jackson, Eddie Murphy's, Dr. Phill's, Leonardo Dicaprio's tot Christina Aquilera's huis (oude huis van de Osbournes tijdens hun MTV serie). Bij Courtney Cox's huis was een mannetje in geblindeerde auto die net iemand kwam ophalen. Door de intercom hoorden wij (dat is in ieder geval wat we denken) Courtney Cox en even later stapte David Arquette in de auto. Helaas is er niet veel te zien, omdat alle huizen omringd zijn door hoge bomen en hekken.
De dag eindigde voor Richard een stuk minder leuk, we moesten bij Alamo de auto inleveren. Het afscheid viel hem zwaar. Na 4333 mijl (7000 km) heb je toch een soort band :( Maar met openbaar vervoer reizen is voor ons veel handiger in LA. Het is goedkoper en scheelt veel frustratie, want het verkeer is hier verschrkkelijk! Maakt niet uit hoe laat het is, er is overal wel een file.

De rest van de dagen hebben we vooral rustig aangedaan in LA. We zijn heel Walk of Fame heen en terug gelopen met de duizende sterren op de grond. Bij de Chinese Theatre hebben we gekeken of onze hand- en voetafdrukken matchten met die van de celebrities op de grond. Uitgeslapen, omdat het eindelijk kon. Naar de sneak preview van Runner Runner geweest. Naar Santa Monica en Venice Beach geweest (2x). Bij Santa Monica kon je goed shoppen bij de promenade. Simoné kon jammer genoeg niet te veel kopen, want het moest allemaal in haar backpack passen (een pakketje terugsturen was duurder dan verwacht). De pier in Santa Monica was leuk om 's avonds te bekijken met alle lichtjes van de kermis.
Venice Beach is wat je verwacht. Allemaal standjes met goedkope zonnebrillen en t-shirts, mensen met skateboards, fietsen en rolschaatsen en veel wiet. Iemand bood Simoné zelfs nog wat 'medical' marihuanna aan.

De leukste twee dagen in LA waren de Warner Brothers VIP Tour doen en the Tonight Show met Jay Leno bijwonen! De Warner Brothers tour wilde Simoné heel graag zien vanwege de vele series die daar gemaakt worden. In een soort limo-golfkar reden we door de verschillende sets die ze daar hebben: een jungle set, een nep New Yorkse straat, een straat met allemaal schattige huisjes, een stadsplein (bekend van Gilmore Girls). Daarna kwamen we bij het propshouse waar we een oude set mochten bekijken. Toevallig de Central Perk set van onze favoriete serie: FRIENDS! We konden ook auto's en kostuums van films bekijken, zoals Batman en Harry Potter. Heel vet! Ook kregen we een tour door een soundstage waar meerdere kleine sets zijn opgezet. We liepen door de soundstage van Pretty Little Liars (nieuwe hitserie in VS, soort Gossip Girl verwachten we). Achter iedere deur in de soundstage zat een andere set. Ene moment stond in de gang van een highschool en de volgende in de slaapkamer of een cafe. Heel bizar. Verklaart wel waarom de deuren altijd dicht zitten ;)
's Avonds werden op de Walk of Fame gratis tickets voor the Tonight show uitgedeeld en deze kans konden we niet laten schieten.
De volgende dag bij de NBC Studios hebben we twee uur in de rij gewacht met 250 anderen. Iedereen kreeg een nummertje (wij hadden 85 en 86) en met zo'n laag nummer verwacht je makkelijk binnen te komen. Niet iedereen komt de studio in kwamen we achter, dan mag je een andere keer terug komen met een guaranteed tickets. Maar wij moesten wel nu naar binnen! We kregen steeds minder hoop, omdat er wel 100 met guaranteed tickets en 80 zonder naar binnen gingen. Zoveel mensen stonden er niet meer buiten.. GELUKKIG zaten wij bij de laatste 20 die overige stoelen in de studio moesten vullen. Nog beter: we kregen front row seats recht tegenover Jay Leno! Het was een live-taping (niks wordt ge-edit) en de show werd die avond nog uitgezonden (de show van 3 oktober). De gasten waren Julienne Moore en Billy Gardell (Mike van Mike & Molly). Leuke gasten en een hilarische Jay Leno dus wij hebben ons goed vermaakt!! Als jullie op youtube kijken kunnen jullie ons nog net in het begin zien langskomen. De eerste rij mocht Jay een hand komen geven nadat ie opkwam en Simoné heeft hem nog een high five kunnen geven.

Nu zitten wij in een internetcafe te wachten op onze vlucht die pas over 7 uur vertrekt. Het eerste deel van onze trip zit erop en was geweldig. We hebben een nieuw land leren kennen, dingen kunnen zien waar wij al jaren over droomden, de mensen zijn hier super aardig en behulpzaam en wij willen zeker nog terugkeren naar de VS. Next stop is paradise: Fiji!