Hello!

Daar ben ik weer met een vers reisverhaaltje! De afgelopen twee weken heb ik weer een aantal avonturen beleefd! Ik was gebleven dat ik weer even een paar dagen in mijn oude hostel had gezeten. Maandag rond lunchtijd was het tijd om weer de weg op te gaan en van de hosteleigenaar kreeg ik een goede tip hoe ik het beste kon rijden. Dwars door de bergen liep een prachtig weggetje(gedeeltelijk gravel) door een aantal national parks heen. Deze route is ook ongeveer 200 km korter dan de gebruikelijke weg. Halverwege de weg boven op een berg vond ik een geschikte kampeer plek! Volledig in het bos ver van de hoofdweg zag ik een leuk plekje. Na de auto te hebben geparkeerd was het tijd om hout te sprokkelen! Lekker kampvuurtje maken! Was prima uit te houden buiten met dat vuurtje terwijl ik aan het koken was. Echter toen ik de auto in ging begon het koud te worden, die nacht rond de -3! Gelukkig heb ik thermal broek en shirt en met veel laagjes is het goed te doen. Alleen je gezicht bevriest een beetje haha!

De volgende dag door gereden naar Tongariro national park. Nu zal je vast denken: alweer? De reden waarom ik terug ga naar dit park is omdat het veel groter is dan alleen de crossing over de drie vulkanen en nog veel meer te bieden heeft! (rond de 20 hikes kan je hier doen en ook meerdere ski gebieden) De volgende dag was het echter niet geweldig weer waardoor ik voornamelijk binnen ben gebleven naast een openhaard. De dag erna was het prachtig weer met strakblauwe lucht dus ik ging er op uit. 10 km naast de plek waar ik verbleef begon de hike. Het is aan de andere kant van de tongariro crossing maar dan veel vlakker wat rustig naar boven en beneden gaat. Meer grote vlaktes die je oversteekt en ondertussen ben je tussen de drie spectaculaire vulkanen. Na 14 km kwam ik aan bij de top van mount doom. Daarnaast zijn twee meertjes die ontstaan zijn door een serie krachtige vulkanische explosies. Uiteindelijk duurde de tocht zes uur en was ik 22 km verder.

De dag erna was het weer minder weer dus besloot ik om even het ski gebied te zien. Eenmaal boven op de berg was het weer mooi opgeklaard wat weer mooie plaatjes oplevert. Het ski seizoen begint over een maandje dus ze zijn voornamelijk met voorbereidingen bezig. Het bijzondere aan dit ski gebied is dat het boven op een vulkaan is dus overal waar je kijkt, zie je lava stenen liggen. Lijkt mij niet echt heel lekker om over te skiën en zeker niet als je valt. Maar het zal vast wel iets hebben. In de lodge waar ik verbleef kwamen veel backpackers die met de stray bus reizen. Leuk om ervaringen mee te delen aangezien ik daar ook mee gereisd heb de eerste keer in new zealand. Elke dag kwam er een nieuwe bus aan met nieuwe mensen en ook de chauffeurs verbleven daar. Ik herkende er eentje van die er nog steeds werkt en de bijnaam van deze vriendelijke chauffeur is gollum.

De volgende dag vertrok ik uit het national park en ging verder naar het westen. Ik kreeg een tip om highway 43 (the forgotten world highway) te nemen. Niet veel reizigers pakken deze route wat zonde is want dit was er eentje voor in de top drie van mooiste wegen in New Zealand! Al snel als je deze route op gaat ben je midden in het tropisch en native regenwoud. Ook rij je binnen een aantal km niet meer op asfalt maar op gravel. Dat betekent rustig rijden om de auto niet te beschadigen. Dat gaf me een goede mogelijkheid om ondertussen tijdens het rijden foto's en filmpjes te maken. Eenmaal uit het bos kwam ik weer terecht in spectaculaire gras heuvels en bergen. Het was al bijna einde van de middag en na een hele dag rijden op bochtige weggetjes was ik behoorlijk vermoeid dus het was zaak om zo snel mogelijk een slaap plek te vinden. Rond een uurtje of 6 vond ik een verlaten parkeerplaats in een klein boeren dorpje. Het was al aan het regenen sinds het begin van de middag dus ging zo snel mogelijk weer de auto in na het eten en met mijn e-reader was ik binnen een half uur in slaap gevallen haha!

De volgende dag was het nog maar 45 km rijden naar het begin van Mount egmont national park (ook wel mount teranaki genoemd). Een oude vulkaan die veel gelijkenis heeft met Mount Doom. Rond de 2500 meter hoogte. Stukje verder gereden kwam ik aan in New Plymouth. Een onbekende stad voor mij die gelegen is naast een ruige vulkanische kustlijn. Leuk om een middagje rond te lopen maar niet meer dan dat. Het stadje heeft wat mooie architectonische gebouwen maar voor de rest lijkt het net als elk ander dorpje of stadje in New Zealand. De bijnaam van dit gebied is "het Texas van new zealand". Het leek mij wel leuk en een goed idee om te kamperen op de vulkaan. Dus voorbij het bezoekerscentrum was een kleine afgelegen parkeerterrein en picknick area met wc. Dit was rond de 1800 meter hoogte. Die dag stond er al een zware wind vanuit zee en net toen ik de auto had geparkeerd kwam er noodweer! Zware regen en hagelbuien en onweer. De vraag was nu, hoe ga ik droog koken vanavond? De oplossing was gevonden in de vorm van het wc gebouwtje! Niet echt keuringsdienst waardig maar wel droog en uit de wind. Ondertussen waren er nog twee meiden uit Frankrijk die hetzelfde probleem hadden dus het werd gezamenlijk koken en eten in het wc gebouw haha! Best gezellig! Die nacht brak de hel los waardoor ik eigenlijk niet heel veel heb kunnen slapen. Het plan was om Mount Teranaki te beklimmen maar dat helaas niet door want het blijft daar vijf dagen nog slecht weer..

De dag erop ben ik via de surf highway langs de kust naar Wanganui gereden. Ik vond daar een leuk en schattig hostel naast een grote rivier. Ik besloot er om daar 2 nachten te blijven. Wanganui is een leuke stad waar veel art gallery's te vinden zijn. De hostel eigenaar vertelden veel over de historie van de stad en de rivier. Ook heb je hier in een berg een lift zitten(zijn maar 2 plekken op de wereld waar dat is), voor 2 dollar kan je naar boven of beneden. Toen ik er aan kwam was de lift alleen gesloten... dus ik was veroordeeld om de trap te nemen. Nu begrijp ik wel waarom ze hier een lift gemaakt hebben. Inmiddels een natte rug verder kwam ik aan en had ik een 360 graden uitzicht over de stad en de rivier. De volgende dag ben ik eerst langs een reisbureau gegaan om mijn tickets te boeken voor Nepal en Amsterdam dus dat is nu gelukkig allemaal geregeld. Daarna met een zweeds en Deens meisje op pad geweest naar het strand en een weg gevolgd langs de rivier met mooi uitzicht!

De volgende dag was het plan om zo ver mogelijk zuidelijk te rijden naar Wellington. 20 km buiten Welly zag ik een mooie kampeerplaats naar het strand met uitzicht op de stad. Er staat altijd standaard een wind in Wellington regio dus hier een windkracht 6. Er stonden ongeveer 8 andere campers dus was niet de enige die dit plan had! Naast de kampeerplek was een sportveld waar de plaatselijke jeugd rugby training kreeg. Leuk om die trainingen te volgen als je aan het koken ben! De volgende morgen ging de wekker vroeg om half 6 om door te rijden naar Wellington en Simone op te pikken bij het station. Vervolgens door gereden naar de ferry terminal waar we nog ongeveer een uur moesten wachten. Was best leuk om op de ferry te rijden en ook best wel krap haha! In ongeveer 3 uur en 20 minuten tijd kwamen we aan in Picton, het startpunt van het zuidereiland! Een pittoresk klein schattig dorpje aan de zee. Het plan was om gelijk door te rijden naar Kaikoura maar ik was nogal vermoeid dus besloot net als Simone om een nachtje daar te verblijven. Een van de goede dingen hier in Picton is de Dutch Bakkery! Dat betekent: lekker appelflappen halen haha! Wat heb ik dat gemist met oud en nieuw! De volgende morgen(vandaag) zeg ik Simone weer gedag en ga ik weer op pad verder zuid naar Kaikoura! Daarna even 2 weken werken net onder Christchurch (waarschijnlijk aardappel oogsten haha) en dan verder zuid. De winter heeft sinds vorige week goed toegeslagen en vooral de koude wind van Antarctica is frisjes zullen we maar zeggen. In het zuiden van het Zuidereiland ligt al een lekkere pak sneeuw dus ben benieuwd hoe het eruit ziet als ik er aan kom. Dat was het weer eventjes voor nu! Het blijft leuk om steeds weer nieuwe dingen te ontdekken in dit bijzondere land. Kan niet wachten om weer naar het totaal anders en totaal niet te vergelijken zuider eiland te gaan ontdekken. Voornamelijk meer bergen, glaciers en fiordlands! Hopelijk blijft het in Nederland nu een beetje droog na al die regen!