Dag 2:

4 Juni 2012: Sightseeing en proeven…

We starten de dag met een geweldig goed Amerikaans ontbijt. Super! Met volle maag kunnen we beter "proeven" straks, hé?! We rijden richting Honfleur. Dat is een klein vissersdorp op ongeveer 25 km van Trouville. Het is droog maar de lucht belooft niet veel goeds… de regenjassen dus maar in de wagen. We rijden richting centrum en vlak voor de vuurtoren kunnen we gratis parkeren. In het centrum zou dit zeer duur zijn. Bovendien komt onze uitgestippelde wandeling op ongeveer 500 m van deze parking door. Dus, met de kaart in de ene hand en de paraplu in de andere hand verkennen we de stad. De kleine haven die vroeger de effectieve vissershaven was is nu de jachthaven van de stad. De mooiste zeilboten liggen aangemeerd en onder het wakend oog van de vele toeristen varen ze binnen en buiten. De terrasjes staan opgesteld langs deze gezellige havenkom maar voorlopig nog niet té veel volk. Met de kaart in de aanslag gaan we richting kerk. Hier lopen we even binnen, en van daaruit naar het park, de bron en de zoutschuren. Hier bewaarden ze vroeger het zout om de vis te pekelen (toen er nog geen ijskasten waren). We lopen verder richting haven en passeren het Etnisch Museum dat jammer genoeg op maandag gesloten is. Ook het Maritiem Museum is dicht. In het Etnische Museum was vroeger de gevangenis gevestigd en de huizen er rond staan in een typische Normandische en fotogenieke straat: de Rue de la Prison. Van hieruit gaan we terug richting vuurtoren en wagen. Ondertussen is het lichtjes beginnen regenen en zijn we blij "droog" in de auto te zitten.

We vervolgen onze weg richting Pont L'Evêque en vervolgens richting Lisieux. Wij zien rechts van ons de basiliek liggen maar besluiten daar voorlopig geen bezoek aan te brengen… (misschien straks?). We rijden door richting Livarot want we willen naar de "Fromagerie Graindorge". Dit is een kaasfabriek waar we de beroemde Normandische kazen zou kunnen proeven…

Er zijn 4 kazen in Normandië: Camembert, Livarot, Pont-L'Evêque en de Neufchâtel. In de meest bekende kaasfabriek van de streek (Fromagerie Graindorge) laten ze je kennis maken met de regio en de kaasproductie in het algemeen. We moeten nog 10 minuutjes wachten vooraleer de fabriek open gaat (14u) maar gelukkig regent het niet en kijken we wat rond. Een vriendelijke dame laat ons binnen maar vertelt er even bij dat men 's namiddags geen "productie" kan zien…. Dit zou jammer zijn… want daar kwamen toch uiteindelijk wel voor. We gaan toch binnen (want het proeven van de kazen op zich is ook al leuk) en tot onze grote verwondering is heel de fabriek opgezet als een soort "info-centrum" met de nodige dia voorstellingen en filmpjes. Zo krijgt de bezoeker een heel mooi beeld van de melkproductie, de koeienrassen en de uiteindelijke kaassoorten; We lopen verder door de verschillende zaaltjes en komen stilaan aan de productieband en… hij loopt… de arbeiders zijn druk in de weer met mallen te vullen met een lopend kaasproduct! Men vertelt ons dat de productie loopt omdat het maandag is en heel druk… aha! Wij hebben "de la chanche"!! We zien hoe de kazen gewogen worden, gestockeerd, gedraaid en uiteindelijk met een soort koord omwikkeld. Dit "gras" is een soort dat speciaal voor de kazen geteeld wordt in de buurt van de fabriek, dan gedroogd en rond de kaas gedraaid aan de buitenzijde. Dit om de kaas zijn typische smaak te geven. We lopen verder en komen uiteindelijk in de "proefzaal" (met uiteraard winkeltje). Onze smaakpapillen worden getest en de verschillende kazen zijn, afhankelijk van de productie en de melk, wat straffer of romiger. Superlekker!! Er zijn verschillende kazen die onze voorkeur wegdragen maar voor alle zekerheid proeven we ze nog maar eens allemaal… kwestie van zeker te zijn voor we kopen hé? ;-))

Met onze schat onder de arm weile terug richting wagen. We besluiten ergens een hap te eten want ondertussen is het al 15u30 en met kaas alleen (al was het dan redelijk wat kaas) heb je niet gegeten…

Na de "late" lunch rijden we verder richting Cambremer en we besluiten van de "Route du Cidre" te gaan rijden. Dit is de "Ciderroute" van ongeveer 40 km lengte die je langs de voornaamste Calvados-distillerijen brengt. Eerst is er de appel, dan volgt de cider om uiteindelijk te eindigen als Calvados! Allen de beste cider wordt gebruikt om Calvados van te maken… Dit mogen we toch echt niet missen! Eerst kaas, dan cider of Calvados… Allé vooruit… De Ciderroute is duidelijk afgepijld en al snel zitten we tussen de weilanden en de fruitbomen. Elke distillerie is aangegeven met speciale bordjes en ook op het kaartje staan de verschillende bedrijven en proefstations goed aangegeven. Wij stoppen bij numéro 10: M et Mme Grandval Stéphane et Lucile. We rijden het erf op en aan de oude schuur staat al dadelijk een oud eiken vat. Een vriendelijk dame nodigt ons uit om even naar een korte film te kijken van hoe de distillerie nu te werk gaat en wat er allemaal komt kijken bij de productie van cider en calvados. In 12 minuten tijd krijgen we een zeer goed beeld van heel het productieproces en daarna gaat de dame in kwestie nog even met ons rond: de wijnvaten, de distilleervaten, de flessen, het huismerk, de cider en … de calvados. Proeven?? Ja natuurlijk willen we proeven…. We zouden wel gek zijn van niet… We krijgen uitleg over de verschillende Calvadostypen: 3 jaar oud wordt gewoonlijk gebruikt in de keuken, 5 jaar oud is voor velen de lekkerste om de drinken en meer dan 5 jaar oud is de meest scherpe. We kunnen natuurlijk niet meepraten of we moeten geproefd hebben van alle drie de soorten en inderdaad … ook onze voorkeur gaat uit naar de 3-jarige! Met de nodige flessen in de hand gaan we richting auto en naar kaas ruikende koffer… jawadde…. Wat een geluk dat het geen 30 °C is want dan liep de kaas nu al rond in de koffer… We rijden verder langs de cider route en besluiten nog ergens anders te stoppen: dit bedrijf is precies moderner maar de productie komt toch op hetzelfde neer: appels, september / oktober plukken, wassen en persen tot pulp, laten gisten in de vaten en op flessen trekken. Voor 1 liter Calvados heeft men 30 liter cider nodig en deze Calvadoos wordt dan gerust gelaten in de eiken vaten tot het rijpingsproces genoeg is (3 jaar , 5 jaar of ouder). Voila, brandewijn met een hoog alcoholgehalte van 40 ° en heel het proces in een notendop!

We verlaten de ciderroute want het is ondertussen al vrij laat geworden en onze magen hebben begrepen dat Cider en Calvados goede "eetlustopwekkers" zijn! Na een heerlijke pasta in Deauville, de buurtstad, kruipen we moe in ons bed.

Morgen gaan we de landingsplaatsen van de geallieerden bekijken… we zijn benieuwd!