mijn kleine vakantie in Seoul

Misschien hebben jullie het al gezien, maar ik had al een aantal foto' s geupload: foto' s van mijn eerste 2 dagen in Korea, voordat ik naar mijn permanente adres (de dormitory van de school) zou verhuizen. Deze foto' s waren onder andere de gebouwen en tempels van het 창덕 (uitspreken: changdeok) paleis. Dit is het tweede paleis dat in de Choson dynastie (1392-1897) gebouwd was voor de Koning en zijn familie om in te wonen en zijn ministers om in te werken. Het paleisgrond is gigantisch, naar Koreaanse 풍수 (uitspreken: pungsu)-regels ingedeeld en bevindt zich in het midden van de drukke hoofdstad. Je loopt dus letterlijk een andere wereld en tijd in als je door de poorten van dit paleis gaat. Pungsu is de Koreaanse versie van Feng-shui; een indeling en manier van bouwen en grond uitkiezen waarbij mens en natuur het best in balans zijn en dus het best kunnen leven. Dit klinkt misschien zweverig, maar heeft erg functionele voordelen. Zo is de leer van het land erg handig om een goede locatie voor een stad te vinden.

Het paleis was dus groot en prachtig, met veel bomen en heuvels (haast bergen), wandelpaadjes en een 'verborden tuin' waar de koninklijke familie zich te goed deed aan het prachtige uitzicht van de natuur. Na de rondleiding van het paleis in de ochtend ging ik even terug naar het hostel om extra sokken aan te doen (-10 graden Celsius in Korea) en de foto' s te uploaden. Een chinees meisje sprak mij aan in het engels, en vroeg of we samen iets konden doen aangezien zij alleen naar Korea was gekomen en zich eenzaam voelde. Ik wilde ook wel wat gezelschap tijdens het eten en shoppen, dus we gingen samen naar Insadong om de winkeltjes te bekijken. Ik liet haar een leuk gebouw zien met allerlei ingebouwde winkeltjes die verhuurd werden aan tijdelijke artiesten, met vanalles dat te koop werd aangeboden; van sierraden tot souvenirs en kleding. Het leuke was dat het gebouw een wandelroute had waarbij je in rondjes naar boven geleid werd. Bovenaan zat een cafeetje en een liefdestuin met allerlei buttons aan de hekken vastgemaakt (zie fotos).

Na Insadong zijn we naar Myeongdong geweest: een gebied bekend om zijn cosmeticawinkeltjes. En inderdaad, aan 1 lange straat door zaten drogisterijen in tientallen naast elkaar. Werknemers zaten mensen van straat af te plukken en haast te pushen in de winkel waar ze reclame voor maakten, en eenmaal binnen werd je gestalkt door zo'n zelfde werknemer die in je nek stond te hijgen om je bij alles te kunnen ' helpen', Misschien is dit een fijn idee van shoppen voor Koreanen, maar ik houd van mijn persoonlijke ruimte en wil graag shoppen in alle rust. Gelukkig heb ik kunnen kopen wat mij een goede actie leek, en waar ik benieuwd naar was. Mijn shopping spree heeft mij maskertjes, liptinten en oorbellen opgeleverd, met daarnaast nog veel freebies zoals make-up samples. Het meisje (Jasmine: Chae min) en ik gingen na een vermoeiende dag terug naar het hostel en aten wat noedels als compensatie voor de uitgaven van die dag.

De volgende dag pakte ik mijn koffer in en checkte uit na een rustig en lekker ontbijtje. Ik was vroeg op weg naar de dormitory, en wilde voor het eerst de metro proberen. Met veel gevraag (in het Koreaans), veel gesjouw met een 23 kg zware koffer de trappen op en veel op de kaarten kijkend, kwam ik eindelijk op de bestemming aan. Ik vroeg een Koreaanse jongen waar het studentencentrum van de universiteit was, en hij was zo vriendelijk om mij de weg te wijzen. Onderweg praatten we wat Koreaans, met vraag-en-antwoord, en ik was al snel bij het centrum. Eenmaal daar bekroop mij een raar gevoel; er was niemand op de campus, de reis naar de universiteit duurde een uur per metro, en toen ik voorheen gecontroleerd had, had ik gezien dat de school niet ver van het hostel zou moeten zijn. En ja hoor; ik was op de verkeerde universiteit.

Mijn fout was niet zo dom als het misschien klinkt. Sungkyunkwan universiteit kent 2 campussen: 1 in Seoul en 1 in Suwon (dichtbij Seoul). Ik had enkele dagen geleden een app gedownload van de Koreaanse metro, en de vertrek-en-aankomstadres ingetikt. Dus als aankomstadres had in Sungkyunkwan ingetypt, met maar 1 optie, die ik had aangeklinkt en gevolgd. Echter, de campus waar ik naartoe moest was niet bij de Sungkyunkwan stop,, maar bij een stop die Hyehwa heet (erg verwarrend). Ik kon mezelf wel slaan, en was vermoeid en uitgeput van het sjouwen van de zware tassen en koffer, maar de jongen die me geholpen had kwam nog een keer mij redden. We gingen samen terug naar het metrostation en hij wees mij de goede weg. Anderhalf uur later had ik het goede adres gevonden.

Ik had geen hoge verwachtingen. Ik had al enige kamers gezien van klasgenootjes, maar die waren verschrikkelijk klein, vies en ongemakkelijk aangezien het 고시원 (uitspreken: gosiwon) kamers waren. een 고시원 is het goedkoopste alternatief voor een hotel. De huur is erg laag, maar de kwaliteit ook. Sommige klasgenootjes hebben hiervoor gekozen omdat de dormitory een gedeelde kamer heeft en duurder is. Maar eenmaal aangekomen in de dorm was ik blij verrast. Alles zag er schoon en luxe uit, de kamer was groot en naar gemak voorzien van een eigen bureau, kledingkast, wasrek, grote douchekop enzovoorts enzovoorts.

Vandaag heb ik wat benodigdheden voor de kamer zoals kussensloop, handdoeken en eten ingeslagen, en de omgeving wat verkend. In de avond heb ik gebarbeceuede kip met klasgenootjes gegeten, en ben vroeg naar huis gegaan om nog wat laatste dingetjes te regelen voor morgen: de introductiedag!!

over de jetlag gesproken: het is niet iets om je schouders over op te halen. Je ritme is helemaal in de war en met de slechte nachtrust voor de reis en de slapeloze vliegreis en onbekende slaapplaatsen is het lastig om een goed oogje dicht te doen, zelfs als je bijna van slaap omvalt. Ik heb spierpijn in mijn rug, nek, schouders en kuiten van het sjouwen van overzware ladingen baggage, en moet uitkijken voor pittig eten ivm diarrhee. Korea is een lastig land om je aan te passen, en ik denk dat dit misschien onder een culture shock gerekend kan worden. Toch heb ik goede hoop, en geniet ook van de mooie ervaringen. Ik ben blij dat ik de kans heb om een totaal andere cultuur, natuur en taal te ervaren en zal het met volle teugen blijven doen.

morgen zal ik vast weer veel meemaken, dus stay tuned voor de volgende blog-update :D