Vrouwen, mannen en reizen;
Als Backpacker ontmoet je dagelijks verschillende reizigers. Het is mooi om alle verhalen te horen. Niet alleen dat wat mensen hebben meegemaakt maar ook de reden waarom mensen zijn gaan reizen. In een Hostel is het een gaan en komen van mensen. De meeste blijven 3 of 4 dagen en trekken dan weer verder. Niet zelden kom je elkaar later weer tegen tijdens het reizen. Ik slaap in een kamer met 4 mensen. 2 dames uit de USA en 1 uit Finland. De kamer is leeg en in de wand zitten zeg maar, gaten en daar heeft ieder zijn bed. Je hebt er een gordijntje voor en zo heb je je eigen kleine privé kamer zeg maar.
Wat opvalt is dat de rugzakken van de dames gemiddeld 2 keer de omvang hebben dan die van de heren. Haast iedereen heeft een kleine en een grote rugzak. De grote moet je zien als je klerenkast en de kleine als je kluis.
Toen de dames binnen kwamen zat ik op mijn bed en het volgende schouwspel speelde zich voor me af:
Het begon met vloeken in de trant; "waarom moeten die rugzakken nu zo zwaar zijn!" Daarna werden de verschillende rugzakken geopend. Bij het openen van de rits sprong een eerste paar schoenen al naar buiten al snel gevolgd door een 2de paar. Nieuwsgierig als ik ben vroeg ik of ze geen slippers mee had. Jawel hoor zei ze en nog sandalen en gymschoenen. Uhh je bedoeld dat je 5 paar schoenen mee hebt? Ja zegt ze je weet maar nooit. Met name deze laatste zin kwam regelmatig terug bij vragen die ik stelde. Natuurlijk ontbrak een toilet tas niet in de maat die zeker mijn kleine rugzak/kluis zou kunnen zijn. Ook een fuhn en verschillende sjaaltjes (jaha je weet maar nooit) kwamen tevoorschijn. Het was verbazingwekkend hoeveel er in die rugzak kon. Het was haast als een goochel truc waarbij de goochelaar onophoudelijk iets uit een veel te kleine hoed haalt. Ik besloot niet te nieuwsgierig te zijn en liep de kamer uit.
Kuala Lumpur is een stad die met name bekend staat om zijn enorme shopping mall's. En omdat het tax free is, ook nog eens ongelofelijk goedkoop.
Ik was in een mall die zo groot was dat het zelfs een pretpark heeft (zie foto).
Toen ik in de avond terug kwam in mijn kamer kreeg ik de deur haast niet open. Ik hoorde lachen en het eerste wat ik zag toen ik binnen kwam was een berg met plastic zakken. De dames waren wezen shoppen. En dan bedoel ik ook shoppen. De inhoud van de plastic zakken kon makkelijk nog een rugzak vullen. Kijk eens, en ze lieten me het een en ander zien. Ja zo goedkoop, kreeg ik te horen bij elk artikel. Ik besloot mijn gordijntje dicht te trekken en even wat te computeren. Na een uur leek de stemming te veranderen. Ipv lachen hoorde ik zo af en toe enig gevloek. Er was duidelijk stress in the house. Ik keek even door mijn gordijntje en zag drie meiden op rugzakken dansen in de hoop dat de dubbele inhoud er in zou passen.
Ik kon het niet laten enorm te lachen.
De volgende ochtend toen ik mijn gordijntje open deed waren ze alle drie weer verdwenen. Bij de prullenbak lagen 3 paar mooie gympen. 2 korte broeken en wat shirts. Hmzz dacht ik gympen maat 41 dat is mijn maat!
Pik in je weet maar nooit.