Een week geleden kwamen we aan in Guilin. We hebben diezelfde dag nog ons visum laten verlengen en doorgereisd tot Yangshuo. Het is een prachtige regio! De Li River die door het karstengebergte kronkelt is de moeite om gezien te hebben. Ideaal om te mountainbiken en wat te wandelen. De eerste dagen waren echter heel koud en konden we niet veel doen, maar sinds zondag is het terug 25 graden en zonnig. Best wel aangenaam in vergelijking met de regen bij jullie :-)

Tijdens het fietsen kreeg een waterbuffel het echter in zijn kop om achter mij te lopen. De paden zijn echter te smal om snelheid te nemen dus koos ik ervoor om de steile rivierberm af te rijden, in de hoop dat die dat niet durfde. Ik draaide me beneden om en zag een boer roepen en lopen achter zijn huisdier en zag ik dat lomp beest toch naar beneden lopen. Het pad aan de rivier stopte jammer genoeg ook, dus moest ik even in de rivier stappen, tot het pad wat verderop terug doorliep. Doet toch wel raar. Gisteren is Harmony gaan bergklimmen en hield ik een rustdag. Het klimmen was wel de moeite, op zo van die karstrotsen.

In de hostel is het trouwens ook wel leuk. Immens veel backpackers, wat even wennen is na 2 maanden zelden backpackers gezien te hebben. Daartussen zitten ook nog veel Nederlanders, maar zijn best wel grappige mannen. Zijn zo een dag gaan hiken met 10 man. Een toffe bende. Elke avond wordt er ook poker gespeeld, wat al lang geleden was. En met een happy hour van 17-23u kan het ook best gezellig worden.

Morgen gaan we terug om het visum en gaan we ofwel direct door tot vietnam ofwel nog een dag langer blijven omdat de bazin een verjaardagsfeest geeft. Trouwens een speciale vrouw die bazin, maar heel goed in zaken doen.

Hou jullie nog goed en het is leuk om hier te kunnen vertellen dat een Belg president van Europa is. Die Hollanders kunnen er wat minder tegen dan.

Vrijdag waren onze visa voor China terug in orde (verlengd voor die extra week in China) en vertrok Harmony reeds naar Hanoi. Ik bleef nog een extra dag in Jangshuo voor het verjaardagsfeestje met gratis bbq. De dag nadien vertrok ik dan tot Naning om er de dag nadien tot Hanoi (Vietnam) door te reizen.

Naning op zich heeft niet veel te bieden. Een avondje rondwandelen is er genoeg. Je ziet er terug de oude mensen schaken en mahjong spelen tot 's avonds laat op de stoep en de jongeren wat rondhangen. Maar ben voor mijn laatste avond in China wel nog 2 leuke dingen tegen gekomen. Normaal is het de toerist die kijkt wat de locals eten en dan aanduidt wat hij wil, maar deze keer was het andersom. De Chinees zag mijn verrukkelijke maaltijd en wou deze voor geen geld missen. Nog geen half uur later mocht ik ook even gids spelen voor een Chinees uit Shanghai in de stad waar ik nog maar even doorliep. Best nog grappig. Dan nog wat met die jongen rondgewandeld want je kwam niet veel Chinezen tegen die goed engels konden spreken. Zondagochtend nam ik dan de trein tot Pingxian, aan de grens met Vietnam. Liep er daar nog een peuter rond die me plots 'baba' noemde. De kinderen lopen hier ook telkens rond met een gat in hun broek. Zo hebben ze geen pampers nodig en kunnen ze overal plassen waar ze willen.

De grensovergang bij Pingxian noemt men de Friendship pass. En zo was het ook wel. Alles verliep heel vlotjes en er was bijna geen controle. Je hoefde ook niet terug te liften om de grens door te steken, maar gewoon wandelen.

Uiteindelijk is het hoofdstuk China dus afgesloten na 5 weken. De eerste week was het zo wat aanpassen aan de manier van leven en eten, maar naar verloop van tijd is het een heel leuk land om door te reizen. De mensen zijn er vriendelijk, je hebt er prachtige natuur, Beijing viel heel goed mee als grootstad, goedkoop land (buiten de te hoge entrees voor toeristen bij bezienswaardigheden), ... Op naar Vietnam nu, met de hoofdstad terug als 1e halte.