Hallo, hier zijn we nog eens. Een goede week geleden namen we de trein van Ulaanbaatar naar Beijing. Bij de grensovergang moest men de onderstellen van de trein veranderen omdat de sporen in China een andere breedte hebben. Alle wagons werden losgekoppeld, met een lift omhoog getild, de onderstellen weggerold en nieuwe eronder. Best wel de moeite om dit te volgen.

Beijing zelf is voorlopig de stad die me het best beviel, ondanks de smog en de 15 miljoen inwoners. We hebben er voor 2 dagen een fiets gehuurd en zo de stad wat verkend. Er is voor de fietsers speciaal een fietspad voorzien. De volgende dingen werden bezocht: de muur, zomerpaleis, verboden stad, olypisch park, ... .

We hebben van Jinshaling tot Simatai op de muur gewandeld, zo'n 10km. Bij 30 graden in de zon was het serieus zweten. De hele tijd op en af. Nog nooit zoveel trappen gedaan :) Het zomerpaleis stelde niet veel voor: wat meren en een groot gebouw. Je zag ook maar 200m ver door de smog. De verboden stad was wel terug de moeite. Er waren niet veel mensen meer omdat het bijna sloot en er was eens geen smog omdat het de avond voordien gewaaid had. Het is een heel complex met 7 grote paleizen en een hoop kleine huizen voor het personeel. Het olympisch park is buiten het vogelneststadion niet veel speciaals.

Verder wilden we nog een open-air market doen, maar blijkbaar was dit een shopping center. We vonden er wel nog enkele practische dingen, met het nodige afdingen van prijzen.

Het eten is er terug lekker (eenmaal je weet waar je moet binnen gaan). Die stokjes vallen best ook wel nog mee om te eten. Na een kleine 5 dagen vertrokken we dan richting Wu Tai Shan.