Profile
Blog
Photos
Videos
Yogyakarta voor 5 dagen. Als je in de stad rondloopt kun je jezelf bijna niet orienteren omdat alle straten op elkaar lijken, dus de weg naar mijn guesthouse vinden was af en toe een struggle omdat we niet elke minuut wilde stoppen om op te zoeken waar we waren gingen Sanne (nederlands meisje uit de trein) en ik met onze scooter gewoon op ons gevoel af. We hebben veel gedaan in de stad, zoals naar de sultans paleis en zwembaden, naar een markt waar wij de enige buitenlanders waren, naar de Borobudur en naar een birdmarket.
De Borobudur was echt het meest spectaculaire (wereld)erfgoed wat ik tijdens mijn reis heb gezien, door lava van een vulkaan bleef dit fantastische boedhistische monument goed bewaard. Overal mooie gebeeldhouwde verhalen rondom dit hele complex. Omdat Sanne veel wist van het Boeddhisme maakte dit het gebouw ook een stuk levendiger en wij volgde dan ook de wijze waarop het bedoeld was om dit te doorlopen: elke laag (10) klokwaards doorlopen om in de top tot de verlichting te komen (de grote klok op de foto).
De birdmarket zoals de naam al zegt is een markt waar ze vogels verkopen in kooien. Dit zijn niet zomaar vogels maar ook de meest tropische vogels kon je hier kopen. Ook vleermuizen en uilen waren aanwezig. Maar naast vogels waren er ook andere dieren te koop zoals konijnen, hamsters, katten en honden. Als goede daad heb ik bij 1 van de winkels alle hondjes, voornamelijk puppy's, voorzien van water wat de eigenaren als meest amuzant ervaarden en de honden als gulzigaarden tot zich namen. Wat verschikkelijk om ze zo in hokjes te zien opgesloten, wilde bijna eentje meenemen: Oscar.
Toen Jogja er eenmaal op zat heb ik de trein genomen naar Jakarta genomen om hier uiteindelijk het vliegtuig te nemen. In de trein de 2 meest aardige mensen ontmoet die door middel van telefoneren helemaal hadden opgezocht hoe ik het goedkoopst naar het vliegveld moest gaan vanaf het treinstation. Ze hebben me helemaal bij een busstation afgezet met de taxi en nog een doos met koekjes meegegeven, wat een vriendelijkheid in gebrekkig engels.
Toen ik eenmaal in vroege ochtendglorie in Dubai aankwam werd me al snel duidelijk dat je als vrouw daar echt in de minderheid bent. Toen ik in de metro richting mijn hotel zat viel me wel op dat er bijna alleen mannen het straatbeeld van Dubai betraden. In de metro was er dan ook een speciaal vrouwengedeelte. Het voelde erg vrouwonvriendelijk aan deze stad en zal er dan ook nooit terugkeren was me al snel duidelijk.
Toen ik eenmaal een erg saai museum en een prachtige woestijn verder was (hier gesandduned, gequad en op een voorgeprogrammeerde chagrijnige kameel gezeten) kwam ik in de avond in mijn hotel waar ik Jolanda ontmoette wat echt weer als een stukje van thuis aanvoelde in deze vreemde stad. Samen hebben wij 2 dagen Dubai verder verkend door het grootste gebouw van de wereld, Burj Khalafi, te beklimmen (dmv een lift), de fonteinen shows te bekijken, een shoppingmall te bezoeken waar oa een enorm aquarium met haaien aanwezig was en naar het strand te gaan. Het strand was wel het fijnste gedeelte waar we zijn geweest omdat we onder de westerse mensen onszelf bevonden en niet raar aangekeken werden in onze bikini. Hier werd ik dan omdat ik met mijn fantastische motorische vaardigheden bezig was om een flikflak op het strand tijdens de zonsondergang te (proberen te) maken aangesproken door een jonge zakenman die wel op de foto wilde met mij en een strandwandeling wilde maken.
Toen ik in het vliegtuig naar Amsterdam zat realiseerde ik me dat het er nu echt opzat. Dit grote avontuur met velen ups en sommige downs, het was fantastisch en zou het nooit hebben willen missen. Ondanks dit vond ik het fantastisch om onthaald te worden op schiphol in de armen van mijn mama, wat voelde dat goed aan om haar weer te knuffelen! Bedankt trouwe lezers, ik zal het schrijven over al mijn avonturen gaan missen, ik zal alle nieuwe ervaringen gaan missen, ik zal alle inspirerende mensen die ik heb ontmoet missen, maar nu gaat het burger leven weer beginnen en hopelijk houdt dit een fantastische baan in het verschiet! Okay doeiiii...
- comments