Bangkok, hoofdstad van Thailand, grote enorme moderne stad, hoge gebouwen, 4 baans snelwegen, shoppingmalls, 7/11 op elke straathoek, het slechtste engels gesproken tot nu toe, warm, goedkoop, tempels, cultuur, Subway, boot, trein, taxi en tuktuks als vervoersmiddel, overal marktjes, heerlijk fantastisch eten, en dit alles weet ik van horen zeggen, want ik heb alleen de binnenkant van mijn hostels gezien! Wat een hel!!!
Het begon allemaal op de ochtend van vrijdag de 13de. Ik werd wakker met krampen en moest spurten naar de wc, toen wist ik al wel hoe laat het was: voedselvergiftigingstijd! Iedereen vertelde mij, dit krijgt iedereen tijdens het reizen, nou ik kan dit nu mooi afvinken van mijn lijstje.
Ik kon de ochtend nog even mooi in bed blijven liggen maar mijn vliegtuig vertrok toch echt om 15.00 via manilla waarna om 21.30 vlucht naar Bangkok. Ik vol met goede moed richting vliegveld, werd hier al helemaal onwel. Toen het eenmaal tijd was om het vliegtuig in te stappen viel ik bijna flauw, maar kon nog net op tijd mijn stoel bereiken. Helaas was er een gek in de vlucht (vinger richting mezelf gewezen) die constant naar toilet moest en overgaf in een zakje. Na dit alles besloot ik dat ik niet meer kon lopen, dus heb gevraagd om assistentie, die bestond uit een rolstoel en een rolstoelduwer. Van terminal naar terminal gereden, direct afgeleverd bij de gate van mijn volgende vlucht, helaas moest ik nog wel 4 uur hierop wachten.
Eenmaal in Bangkok een taxi richting mijn hostel (btw erg moeizaam, er reden wel 4 taxi's weg omdat ze niet wisten waar het hostel was ondanks de kaart die ik liet zien Het hostel wordt gerund door ladyboy personeel. Aardig, maar geen gasten en bedden als planken, dus na 2 nachten toch besloten om van hostel te veranderen met een taxi. Het nieuwe hostel is echt super leuk, aardig personeel, leuke mensen, airco, lekkere bedden, dit had ik nodig op mijn ziekenbed.
8 dagen lang dus mezelf vermaakt met films en slapen, nog steeds niet beter nu ik richting mijn volgende bestemming af moet reizen, Bali! Hopelijk snel beter met weer een (kleine) portie antibiotica, en anders toch nog maar even het ziekenhuis in Indonesië gedag gaan zeggen.