Hola!

Het is een cliche, maar het is echt waar, de tijd vliegt! Ik ben hier nu al 7 weken van de 20 die ik er ga zijn. Ondanks dat mijn weken er allemaal een beetje hetzelfde uit zien vermaak ik me nog steeds prima! Maandag tot en met donderdag heb ik college en daarna een lekker lang weekend. Vooral in het begin waren mijn weekenden druk, maar nu ik er door de weeks verplichtingen bij heb zorg ik er voor dat mijn weekenden wat rustiger zijn zodat ik een beetje kan studeren en uitrusten. Want hoewel we in het begin echt amper huiswerk hadden beginnen nu toch wel dingen te komen. Elke week moeten er één of twee dingen ingeleverd worden dus het is geen vakantie meer!

Maar goed even helemaal terug naar een maand geleden. In mijn vorige blog vertelde ik dat er een tripje naar Valparaiso op de planning stond. Deze keer geen bosbranden of iets dergelijks dus we konden gaan! 's Ochtends vroeg pakten we de bus en om 10 uur stonden we in het centrum van Valparaiso. We hadden besloten om een tour for tip te gaan doen. Lekker toeristisch, maar moet ook een keertje kunnen. We liepen drie uur lang door de stad en we kregen vele mooie plekjes te zien. Valparaiso is voor een groot deel gebouwd tegen verschillende heuvels aan. Op de heuvels staan allemaal gekleurde huisjes en op het vlakke deel vind je koloniale gebouwen. Alleen jammer is dat ten opzichte van Santiago het een hele vieze stad is met veel zwerfhonden. 's Middags pakten we de bus naar het strand. Het was ontzettend warm, maar door gebrek aan een bikini konden Charlotte en ik helaas geen frisse duik nemen.

De week erna stond er iets heel leuks op de planning. Ik had namelijk mijn auditie voor Ballet Folklórico Antumapu. Waarschijnlijk hebben de meeste het al op facebook gelezen en sommigen zullen zich afvragen hoe kom je er in vredesnaam bij! Nou, in Nederland heb ik jarenlang gedanst bij een folkloristische dansgroep. Toen ik ging studeren moest ik daar helaas mee stoppen, maar ik heb het altijd met onwijs veel plezier gedaan. Roeien hier in Santiago is zo'n beetje onmogelijk. 4 uur buiten de stad is er wel een meer waar een roeivereniging is, maar dat was niet echt wat ik wilde. Daarom besloot ik te gaan zoeken naar een dansgroep en zo kwam ik uit bij antumapu, een dansgroep van Universidad de Chile met alleen maar studenten. De perfecte mogelijkheid om Chilenen te leren kennen en mijn Spaans te oefenen. Maar er moest wel auditie worden gedaan om er bij te komen. Dus 1 april was het zo ver! Ik wist totaal niet wat ik moest verwachten dus iets wat zenuwachtig kwam ik daar aan. Er waren best wat mensen en per vijf werden we naar binnen geroepen. Daar zat de artistiek leider die je vragen ging stellen. Ik met mijn niet zo'n perfecte Spaans wist me er niet helemaal goed uit te redden, maar goed volgende ronde was dansen en daar had ik mijn Spaans niet voor nodig! De dansauditie ging per 10, eerst moest je passen nadoen dat ging me prima af, maar daarna moest je improviseren op bepaalde muziek. Nu had ik nog nooit in mijn leven Chileense folklore gedanst dus naast dat ik wat youtube filmpje had gekeken had ik geen flauw idee! De leider zei ook tegen mij jij weet nog helemaal niks, doe maar gewoon wat. Oke prima dan doe ik gewoon wat. Toen we klaar waren zei hij maandag krijgen jullie te weten of je door bent naar de volgende ronde, dit was de pre selectie. Nog een ronde?! Zondag kwam het verlossende woord al: ik was door! Maar de volgende auditie was vrijdag 10 april en laat ik nou net dat weekend een tripje naar Elqui gepland hebben. Buskaartje al gekocht, hostel al geregeld. Na een middagje nadenken toch besloten om elqui af te zeggen en voor de auditie te gaan. Dat tripje was maar één weekend en het dansen voor de rest van de tijd dat ik hier zal zijn.

Vrijdag 10 april, tweede ronde. Er waren nog zo'n 10 meiden en 10 jongens over. Later hoorden we dat er in totaal 60 auditie hadden gedaan. Eerste werden we een voor een naar binnen geroepen voor een interview. De leider (ontzettend aardige man trouwens) was vooral heel geïnteresseerd in mijn contacten bij festivals. Ik had namelijk op mijn papier gezet dat ik jarenlang heb geholpen bij het organiseren van het festival bij ons in het dorp. Dus toen ik dan ook zei dat ik best contact wil leggen met festival voor een tour in 2016 keek hij enorm blij. Daarna was dans auditie met de gehele groep. 1,5 uur lang zonder pauze, jeetje ik kon wel merken dat 1,5 jaar lang niet meer had gedanst. Maar het was ontzettend leuk en op het einde kreeg ik zelf nog een complimentje van de dansleidster dat ik auditie was komen doen. Ze vonden het allemaal heel leuk dat een buitenlander interesse had in de Chileense folklore. We kregen te horen dat er nog een kleine selectie werd gemaakt en dat de uitslag maandag op de site zou verschijnen. Zondag opende ik nietsvermoedend mijn facebook en toen zag ik staan: resultados finales audición. En toen stond daar toch echt Nienke Meinsna! Ontzettend blij en dat betekend 2 keer per week, woensdag en vrijdagavond dansen van 18-22. Ik heb nu de eerste week er op zitten. Vandaag (dinsdag) is mijn eerste dag zonder spierpijn.. en morgen mag ik weer! Maar het is echt ontzettend leuk!

Oke genoeg dansverhalen, wat heb ik nog meer gedaan. Ik ben onder andere met Paul wezen hiken in parque aguas de ramon. Het begin viel ons zwaar tegen haha, maar daarna was het een hele mooie wandeling! Verder hadden we afgelopen zaterdag een barbecue regelt door de uni voor alle uitwisselingsstudenten. Daarnaast heb ik ook eindelijk mijn Chileense ID kaart binnen. Dit was noodzakelijk om je visa te laten registreren.

Volgend weekend ga ik met Peter en Paul naar Mendoza! De buskaartjes zijn vandaag geregeld :) Voor een weekendje steken we de grens over naar Argentinië. Ik ben heel benieuwd hoe het daar zal zijn. De rit er naar toe door de Andes schijnt geweldig te zijn en we heb stoelen voorin de bus weten te bemachtigen. Verder zijn de plannen vooral steak eten, wijn drinken en ik wil heel graag tango zien. Daarnaast gaan we ook iets super tofs doen wat al heel lang op mijn bucket list staat, namelijk parapenten!

Beetje langer dan verwacht, maar dit was mijn verhaal voor deze keer!

Hasta luego