Eigenlijk kan ik dit heel kort houden, de Galapagos eilanden waren echt super leuk! Jullie willen vast meer weten. De eilanden zelf zijn niet zozeer mooi. De meeste zijn kale rotsen die uit het water steken met wat saaie begroeiing. Maar de dieren! Ik zal proberen per dag te beschrijven wat we hebben gezien. Officieel begon de trip op dinsdag 14 augustus. Na 3 nachten in een shabby hostel checkten we in bij het Hilton. Ik heb denk ik wel een half uur onder de douche gestaan. Zo blij kan je zijn met een warme douche na 3,5 week wisseldouches. S Middags hadden we een briefing waarbij we de medereizigers ontmoetten. Geen Amerikanen gelukkig. En we te horen kregen dat we de volgende ochtend om 06.10 klaar moesten staan. Nu verwachtte ik dat na een goede nachtrust ik best om 4.45 op kon staan. Dat lukte ook wel, alleen was ik na 4 weken op een plank te hebben geslapen, een zacht bed zo ontwend dat ik amper heb geslapen. Ik heb toch zulke luxeproblemen. Na 2 vliegreizen, een busreis, een bootreis, een taxirit en een Zodiactochtje kwamen we dan eindelijk op de boot aan voor onze cruise. Ik had zelf nogal Loveboat verwachtingen. Die kwamen ook uit, Izaac stond nog steeds in de bar en het meubilair kwam ook uit die tijd. Maar gaat iemand van jullie dit ooit doen, betaal dan het extra geld om bovenin het schip te slapen. Wij wisten niet dat er keuze was en hebben dus elke nacht wakker gelegen van het gebonk van de motor. Nu bleken wij ook allebei geen zeebenen te hebben en was de zee nog behoorlijk ruw dus de nachten waren niet echt loveboat-like. Gelukkig werd alles goedgemaakt door hetgeen we overdag meemaakten. Op de boot werden we ontvangen met lunch en kregen we de uitleg over de excursies van die middag. Degenen met de korte toer (waaronder dus Dennis en ik) gingen naar het Darwin center voor uitleg en om schildpadden te kijken die in een soort dierentuin leven. De andere groep ging schildpadden kijken 'in het wild' op de berg waar ze naar toe gaan voor de voortplanting. Per ongeluk zaten we in de verkeerde boot (ja echt!) en dat wilde ik niet veranderen dus wij hebben de niet-geciviliseerde versies van de schildpadden gezien. Niet dat de associatie wild en schildpadden snel gemaakt dient te worden. Ze worden zo oud doordat ze niet zoveel doen denk ik. Het was wel echt heel indrukwekkend. Heel dichtbij dieren staan die al 140 jaar oud zijn doet je toch wel onbetekenend voelen. Heel knap zijn ze trouwens niet. Ze lijken op E.T. maar dan een iets ronder hoofd. Voor het avondeten kwam de hele crew in uniform opdraven. Dat uniform hadden ze niet vaak aan. Ze zaten erg strak. Na een welkomstwoord en een drankje gingen de uniformen snel weer uit.
Donderdag was ik erg vroeg wakker en heb genoten van de rust en het uitzicht op een rots met een rood strand met wat zeeleeuwen. Na het ontbijt zijn we daar heen gevaren voor een wandeling. Eindelijk de zeeleeuwen van dichtbij gezien. Je kan tot ongeveer een meter naderen en dan gaat er een oog open om te kijken wie je bent en wat je gaat doen. Echt zo leuk om dit soort dieren van dichtbij te kunnen zien zonder hek. Er waren ook veel mooi gekleurde krabben, wat minder mooi gekleurde maar zeker stoere zee-leguanen en flamingo's. S Middags naar een strand geweest om te zwemmen en te snorkelen, helaas was het niet zo warm. De volgende dag begonnen met weer een wandeling, op zoek naar flamingo's (score: geen) en zeeschildpadden (score: 1 dode op het strand en 1 levende in het water). Daarna voor bijna iedereen het hoogtepunt van de week: zwemmen en spelen met zeeleeuwen. Het zijn de jonge zeeleeuwen van 3-5 maanden, daarna worden ze lui en zwemmen ze alleen nog om vis te vangen. Ze komen heel dichtbij en duiken dan snel weg. De Zodiac had een touw aan de voorkant waar druk mee gespeeld werd, echt super schattig om te zien. Het blijven wel wilde dieren, er kwam er 1 heel dichtbij dus iemand wilde die aanraken. Maar dan schrikken ze zich echt rot. Na de lunch naar Post Office Bay. Daar staat al 200 jaar een ton (niet dezelfde neem ik aan) waarin je kaartjes kan stoppen zonder postzegel. Het idee is dan dat er iemand langs komt die vlakbij de geadresseerde woont en dus de kaart aflevert. Scheelt toch weer 2,25 dollar aan postzegel. Ook al ben ik een Nederlander en is gratis het toverwoord, we hebben er geen kaart ingestopt. De kaarten kostten nl 7 dollar per 4 en ze hadden natuurlijk wel bedacht dat je er dan niet 1 mag kopen.
Zaterdag naar Espanola. Op dit eiland hebben de albatrossen hun nesten dus we hebben veel baby's gezien. Die zien er schattig uit, een soort fluffy voetbal. Met een enorme snavel. Om daar te komen moesten we ons door een grote groep zeeleguanen en zeeleeuwen waden. De zeeleguanen zien er behoorlijk stekelig uit maar ze eten geen vlees. Toch moest ik wel even slikken voordat ik mijn blote enkels aan ze bloot kon stellen. Ze bijten inderdaad niet. Het eiland had een heleboel vogels, we hebben ook nog de blue footed en de masked boobies gezien. Ik ken zelf maar 1 vertaling voor boobies dus ik zou niet weten wat het in het Nederlands is. Ik heb maar even ge-googled en uit andere reisverhalen haal ik dat het een Jan van Gent is. We hebben ook nog de Galapagos havik gezien en een boel zeeleeuwen. S Middags lekker op het strand gelegen tussen de zeeleeuwen. Heel apart om het strand te delen met die beesten. Bijzonder. Terug op de boot vonden we enveloppen op ons bed waarop alvast 'bedankt voor de fooi' geschreven stond. Na het eten kleedde de gehele crew zich weer om in hun te strakke pakjes om om fooi te bedelen. We kregen verteld hoeveel fooi er verwacht werd en mochten ook op de foto met ze. Redelijk gênant. De volgende dag werden we afgezet bij het Interpretation Centre om over de geschiedenis van de eilanden te lezen. Die bestaat voornamelijk uit moord en doodslag. De eilanden zijn gebruikt om gevangenen op te bergen. Die elkaar uit gingen moorden. Na een paar pogingen werd dat idee dus opgegeven. Vervolgens kwamen er een aantal Duitsers wonen en die gingen op mysterieuze wijze dood. Het is bijvoorbeeld best knap om te sterven door bedorven kip wanneer je vegetariër bent. 1 mevrouw met 2 van haar 3 minnaars bleef over en die mevrouw is in de jaren 90 overleden. Dat moet een pittig mens zijn geweest. Daarna gewinkeld en teruggevlogen naar Quito. We hadden bedacht om in het Hilton te blijven eten. Er mag op zondag geen alcohol geschonken worden van de president en ik ging er van uit dat het Hilton vast medelijden had met de toeristen. Helaas. Dus de afscheidsborrel hebben we met water en cola gehouden. Maandag moesten we 5 uur met de bus, op weg naar een dorpje vlakbij Tena voor een bezoek aan de Amazone. Dennis had het best zwaar in de bus, ik vond het wel gezellig. Binnen 10 minuten was er al een mevrouw beroofd. Mensen nemen van alles mee de bus in, honden, meubels, zogende kinderen en heel veel eten. De begrippen persoonlijke hygiëne en personal space waren niet bij iedereen bekend dus wanneer de bus volliep zat ik bij menigeen in de onfris riekende oksel. Je went aan alles. We hebben net een wandeling gemaakt naar de rivier. Het is hier groen, vochtig en klam. Net zoals je verwacht in de Amazone maar dan in het echt haha. Veel beestjes, snelle kolibries, veel andere kleurige vogels, grote krekels enzo. Ik vind het geweldig en ik besef heel goed hoe veel geluk ik heb dat ik dit soort dingen kan doen. Ik wilde dat ik het met jullie allemaal kon delen, de Galapagos en hier, het is zo mooi! Hopelijk met jullie alles goed, mail me/ons vooral, het is fijn om nieuws te horen. Liefs, Mirjam en Dennis.