Hey hey hey,

Alles goed daar in het warme Nederland? Sinds ons vorige verhaal zijn we met Renee van Cuzco naar La Paz in Bolivia gereisd. We hebben zowel de peruaanse kant Puno en de boliviaanse kant Copacabana van lake titicaca gezien. Natuurlijk de rieteilanden bezocht. Erg leuk, maar niet helemaal traditioneel. Ze hadden zelfs zonnepanelen!

Ook nog het echte eiland vd zon bezocht (isla del sol). Hier is volgens de inca´s de zon geboren. Schitterende uitzichten natuurlijk, maar de ruines waren niet echt heel bijzonder. Vanaf daar rechtstreeks naar La Paz gereisd en hier zitten we dan ook al twee weken. We doen niet veel meer dan een beetje chillen, wat rond lopen en eten. Maar goed dat hebben we ook wel verdiend niet;)

Al vond ik (Milan) het ook wel mooi geweest met al dat rusten. En omdat er in de buurt toch een berg ligt van meer dan 6000mtr ben ik die maar gaan beklimmen. Deze hoogtes doe je natuurlijk niet zomaar. Dus een gids gehuurd en met de gezellig belgische Kevin vormden we een team.

Vanaf la Paz 2 uur in een rammelbusje naar het maincamp. Op de eerste dag ston oefenen in ijsklimmen op het programma. Terwijl je gezekerd bent klim je ijswandjes van 10m hoog met 2 ijsbijlen en pinnen aan je schoenen. Best leuk, maar ook behoorlijk zwaar aan je armen (eigenlijk moet je met je benen klimmen....)

De 2e dag stond een 2uur lange beklimming met 15kg bepakking op het programma. Van 4500 naar 5100mtr dus vanwege de zuurstof arme lucht zit snel lopen/klimmer er niet in. De rest van de dag mag je eigenlijk niet te veel doen, gewoon aclimatiseren. Om 18u moeten we naar bed, maar aangezien er een gezellig groep Israeliers aanwezig was heb ik geen ook dicht gedaan.

Om 01.00u (toen ik net een half uur sliep) opstaan.

Aankleden:

2 paar sokken + snowboots + ijzerenpinnen onder de schoenen

fleece broek + gewone broek + ski broek

thermo shirt + 2 x een fleece vest + ski jas

2 musten en 2 paar handschoenen en ijsbijl

Beetje ontbijten, m´n maag was niet helemaal oke dus niet te veel eten (en daar heb ik later spijt van gehad). Toen opweg eerst een gletsjer oversteken en toen 3uur lopen tot 5500m. Hier begin je echt te merken dat er heeeeel weinig zuurstof in de lucht zit en begon het echte afzien. Nog 2,5 uur nog steiler omhoog: stap.... stap.... stap.... Genieten;) Steeds vaker even pauze, je loopt langs allerlei afgronden maar gelukkig is het donker. De laatste paar honderd meter is echt stijl omhoog dus je moet ook steeds de ijsbijl in de sneeuw slaan. En dan nog een stukje over een dunne richel en de TOP!!!!! 6088mtr. Hier chillen we een minuut of 20, zonsopgang kijken, zien hoe andere mensen afzien om boven te komen (we hadden toch een half israelisch leger achter ons gelaten, die hadden er net 3j diensplicht op zitten). Er vloog nog een vliegtuig langs, ja lager dan ons! Toen weer 2 uur naar beneden. Eten en tassen inpakken en nog een uur naar het maincamp. Terug naar la Paz, waar Joyce zich 3 dagen zonder problemen alleen had vermaakt. Hier bleek wel dat de snowboots niet zo goed zaten en had ik 2 blauwe dikke teennagels. Deze zullen nog wel afvallen. Maar veder viel het best mee. Afzien, maar geen hoogte ziekte. En dit gold zeker niet voor iedereen er zijn best wel wat mensen afgevallen, zelfs al voordat ze uberhaubt begonnen waren met klimmen.

We blijven nog hier tot maandag. Zaterdag is nog een groot festival hier en daarna de amazone in. Niet met het vliegtuig of 20uur in de bus. Maar 2 dagen downhillen en 3 dagen in een motorboot. Dus we zijn benieuwd naar ons nieuwe avontuur!

Liefs xxx Joyce en Milan