Hola hola,

We zijn vandaag precies een jaar onderweg! en we hebben nog maar 4 maandjes te gaan...

We zijn nu in Cuzco beland, het toeristencentrum van Peru en waarschijnlijk ook wel van heel Z-amerika. Erg mooi, maar ook erg op toeristen ingesteld. Van de stad en omgeving hebben we nog niet zoveel gezien omdat we gisteren met de nachtbus zijn aangekomen en nu nog vooral aan het relaxen/aclimatiseren zijn.

We hebben al wat foto's en filmpjes op de site gezet en er zullen nog wel meer volgen. De afgelopen 3 weken met Renee hebben we veel gedaan en gezien.

Dus maar bij het begin beginnen Lima. Na een leuk weerzien met Renee (die heel erg vroeg aankwam) hebben we de stad verkend. Het oude centrum, baranco de wijk aan zee, een park met heel veel mooie fontijnen en de zwarte markt waar we eens goed geshopt hebben. We sliepen in Miraflores, waar je 's avonds gezellig kon eten en rond wandelen.

Toen op naar Ayacucho een leuk stadje in de bergen en buiten het toeristencircuit. Heel veel mensen in klederdracht. In het weekend komen deze naar de stad om inkopen te doen en geld te halen. Dit betekend gezellig in de rij staan en echt rijen van honderden meters voor elke bank! Toen we daar waren bleek er in een dorpje een choclo festival (de locale mais) te zijn. Dus wij vol goede moed met de minibus naar het dorpje. Na een uur werden we bij een kruising langs de weg afgezet en vanaf daar was het nog maar een paar kilometer bergop lopen... Hier hadden we niet echt zin in, dus wij proberen te liften. Na een paar keer gezellig te zijn uitgelachen kregen we uiteindelijk een lift achterin een pick-up en werden we gratis! voor de poort afgezet. Het festival was erg leuk (we waren de enige gringo's), de mensen super vriendelijk en er was muziek en heel veel eten. Alles wat je maar van mais kunt maken en er werd veel in de grond gekookt. In een gat in de grond werd een vuurtje gestookt, hierin werden stenen gegooid. Als het vuur uit was en de stenen heet werd het gat gevuld met aardappels, andere groenten en vlees. Dan het gat dichtmalken een uurtje laten stomen en klaar! We hebben hier echt een leuke dag gehad en het begrip toeristenprijzen kenden ze hier ook nog niet.

Na een paar dagen in Ayacucho weer terug naar de kust. Met een toer hebben we de ballestas eilanden en de woestijn van Paracas bezocht. Zie de foto's. En toen door naar Huacachina, een oasis tussen de zanduinen in de woestijn. Leuk toeristisch dorpje, waar we een paar dagen aan het zwembad hebben gelegen. Nog een zandduin beklommen om de zonsondergang te zien. Ik had het gered maar Joyce en Renee waren te laat. Valt toch niet mee om enkele honderden meters door het zand omhoog te ploeteren. Toen terug naar naar beneden gerend. Renee maakte nog een mooie buikschuiver en vergat hierbij haar mond dicht te doen, lekker dat zand.

Ook zijn we we nog gaan sandboarden. Dit hield in met een buggy door de woestijn crossen en ja ze reden echt als idoten. We hadden speciale gordels om maar het koste genoeg moeite om in onze stoel te blijven zitten. Tussen door konden we dan enkele afdalingen doen met ons sandboard. Dit bleek een plank te zijn in de vorm van een snowboard waarbij je voeten vast zaten met klittenband. J+R besloten na enkele afdalingen toch op het board te gaan liggen, hoofd naar voren en met een rotvaard naar beneden. Ik heb het wel staand gedaan, maar dit was toch wel moelijk op zo'n plank. Joyce ging bij de laatste afdaling door wat diepere kuilen, behalve wat zandhappen had ze de dag erna last van blauwe plekken.

Daarna naar Nasca, met de Nasca lines. Dit zijn enorme figuren en lijnen van honderden meters lang die in de woestijn zijn gemaakt en al meer dan 1000 jaar oud zijn. Je kunt er overheen vliegen, maar dit was niet goedkoop en dus hebben we ze alleen maar gezien vanaf een uitkijk toren. Maarja of je er nu 2 of 14 ziet het blijven lijnen;)

Toen door naar Arequipa de 2e stad van Peru. Vanaf hier hebben we de Colca canyon bezocht. Echt heel erg mooi. De canyon is 2x zo diep als de grand canyon en het landschap erom heen en erin erg mooi en groen.

We hebben een trekking gedaan van 3 dagen de canyon in. We hebben zeker een stuk of 8 condors zien vliegen van heel dicht bij en heel veel llama's en alcapa's gezien. De trekking was wel zwaar de eerste dag 4,5 uur naar beneden wat een behoorlijke aanslag is op je benen. Hier sliepen we in een dorpje zonder electriciteit. Maar echt bijna op de bodem van de canyon. De volgende dag een kortere wandeling door twee locale dorpjes, waar de mensen nog in huisjes van lemen stenen leefden en die maar uit een kamer bestond.

De 2e nacht sliepen we in een toeristen dorpje, oasis genaamd. Dit was een stukje van de canyon waar het warmer was en waar we lekker de hele dag aan het zwembad hebben gelegen.

En op de laatste dag de klim weer uit de canyon een slingerend pad recht omhoog met trappen en veel lossen stenen. Het hoogte verschil was 1100meter, de rand vd canyon ligt op 3200mtr. J+R zagen het niet zo zitten en hebben het muildier omhoog genomen. Ik ben met onze gids om 6uur vertrokken voordat het warm werd. Ik voelde me goed, verbazend want het afgelopen jaar heb ik toch niet veel gesport. Na 20 bleef de gids even staan om te kletsen en ik heb hem niet meer terug gezien tot we boven waren. Het ging lekker en ik haalde veel andere toeristen in. Al was het laatste stuk erg zwaar maar toen liepen er wat ezels een paar bochten achter me en ik wilde toch niet dat ze me in haalden. En kapot kwam ik boven aan, voor de ezels! Toen de gids 5min later boven kwam, was hij erg enhousiast ik had het in 1.10uur gelopen. Een nieuw record volgens hem. Gemiddeld lopen toeristen er 2,5uur over. Er kwamen enkele amerikanen druk en luid vertellend over alle trekkings die ze al hadden gedaan, in hun strakke pakjes en van thuis meegenomen wandelstokken en die deden het in 1,5uur. Ik denk ik zeg maar niks, haha. J+R hebben een leuke tocht gehad op het muildier. Die van Joyce wilde voorop blijven lopen, dus een aantal keren ging ze kort in de versnelling omhoog. De beestje hadden het ook zwaar. Het is zeer steil en soms trappen op. Je moets helemaal voorover hangen op de ezel. Lachen, spannend, leuk en lekker lui;)

Nu zitten we in Cuzco, beetje uitrusten en wachten tot de spierpijn over is.

Liefs Renee, Joyce en Milan