Hello Aussie,

Daar is ie dan eindelijk weer, een nieuw reisverslag.

Vlak voordat ik Fiji wilde verlaten had ik een berichtje van één van mijn Aussie-friends (Sarah genaamd) die ik in Fiji had ontmoet. Er was plotseling een ticket over voor een feest in het Luna Park tijdens New Years Eve, of ik interesse had. Uiteraard had ik daar wel oren na. :)
Maargoed eerst eventjes terug. Eenmaal in Sydney aangekomen ingecheckt in mijn hostel die ik al in NL had geboekt aangezien Sydney tijdens de jaarwisseling bommetje vol is. Dus ik was tevreden met mijn dormbedje. Dag erna Sydney per voet Sydney verkend.
Iedereen kent het wel van de plaatjes. Opera House, Harbour-bridge etc. Maar het was zo onwerkelijk om het nu met eigen ogen te zien en rond te lopen. Dus de nodige foto's gemaakt en nog net niet in mijn arm knijpen of het echt was haha ;)
31 december was het zover, oudjaarsdag. Dit jaar geen oliebollen en gebibber maar een aangenaam zonnetje. Hele stad is in party-stemming en er wordt voldoende proviant c.q. alcohol ingeslagen. Ik heb overdag rondgehangen in China-town, Darling Harbour en Paddy's Market.

Naast het gratis kaartje van 140 dollar kreeg ik ook nog eens te horen van Sarah dat er een gratis hotelkamer vrij was voor de komende nachten. Dus i.p.v. mijn dorm sliep ik in een op en top hotel, heel vervelend uiteraard..:D
`s Avonds kon het feest beginnen. We hadden afgesproken met 2 Duitse jongens die ik ook in Fiji had ontmoet, zij hadden namelijk kaartjes voor hetzelfde feest. Met z'n vieren naar het park gegaan en een goede plek uitgezocht voor het vuurwerk. Wat een geweldige plek, betere bestaat denk ik niet. We stonden namelijk direct aan het water met perfect uitzicht op de Harbour Brigde. Na enkele uren wachten was het zover. 2011 whoehoee waaauw!! Het vuurwerk was in één woord geweldig!! Super super mooi. Beste vuurwerk dat ik ooit gezien heb. Het feest erna was ook tof en hoop lol gehad.

Nieuwjaarsdag bijkomen tijdens een bbq in Manly beach met groep die we hadden leren kennen. Internationaal gezelschap met 7 verschillende nationaliteiten, stukje kangeroo-vlees op de bbq en smullen maar.
Vervolgens ben ik naar de Blue Mountains gegaan met Sarah. We dachten dat het leuk zou zijn om via de 'scenic road' te rijden. Met welgeteld 3 navigatiesystemen tot onze beschikking wisten we nog verkeerd te rijden. Dus beste lezers. Les 1; vertrouw niet altijd blindelings op je navigatie.
De welbekende '3 Sisters' in de Blue Mountains viel me tegen. Ik dacht echt, hmm dit is alles? Blue mountains was verder wel mooi. Na de grotten te hebben bezocht in Jelona ben ik meegegaan naar haar huis. Zeer gastvrije familie. Aldaar op een quad rondgescheurd op hun property tussen de wilde kangeroo's. Erg tof om wilde kangeroo's te zien rondspringen. Boeren zijn er wat minder blij mee en schieten ze eens in de zoveel tijd, omdat ze het land vernielen.

Samen met Sarah en haar moeder meegegaan naar één of ander paardenconcours en bij vrienden van hun blijven slapen. Niet dat paarden mij interesseren, maarja zie ik weer wat gratis van Australië. Wederom erg gastvrij en vriendelijke familie. Ook grappig om al hun vragen te beantwoorden. Waarom hebben jullie 2 namen; Holland en The Netherlands? (Tsja goeie vraag geen idee eigenlijk,jullie?) Welke taal spreken jullie? Waarom heet het 'Dutch'? Wat eten jullie? enzovoort enzovoort en nee we hebben geen Vegimite en ja wel een McDonalds. Die zie je hier namelijk in elk dorpje. Genoeg fastfood te verkrijgen hier.

Na afscheid genomen te hebben ben ik teruggegaan naar Sydney. In Sydney rondgehangen met mijn Ierse vrienden waar ik in Nieuw-Zeeland een stuk mee heb gereisd. Ik wilde Sydney verlaten, maar had nog geen exacte plannen. Het kwam dus prima uit dat mijn 2 Nederlandse kamergenoten vroegen of ik interesse had om mee te rijden richting Melbourne. Zo gezegd zo gedaan, want richting het noorden, Queensland, was niet echt een optie met alle overstromingen. Wat dat betreft is het een erg slechte zomer in Australië. De slechtste in tientallen jaren zegt men en wat betreft alle overstromingen, dit is helemaal uitzonderlijk.
Dus een dag later zaten we in de auto met de Lonely Planet op schoot. (soort van bijbel onder de backpackers) Over de roadtrip naar Melbourne hebben we 3 dagen gedaan. We zijn langs de kust naar beneden gereden. Ervoor gekozen om Canberra de hoofdstad te skippen, omdat iedereen zegt dat het een niet zo boeiende en saaie stad is. De kustroute is opzicht wel mooie trip, maar niet zo mooi als de stranden van Fiji en de mooie natuur in NZ. Onderweg gestopt op verschillende plekken. Zo zijn we gestopt op een eilandje waar koala's in de boom zitten. Schattige beestjes als ze zo in de boom slapen. Ze slapen zo'n 18 tot 20 uur per dag en de overige uren eten ze wat. Het geluid dat ze kunnen maken is vergelijkbaar met een varken, beetje vreemd.

Op Philip Islend zouden we bij zonsondergang pinquins aan land zien komen. Mijn verwachtingen waren vrij hoog, maar ik denk dat ik er een beetje een te romantisch beeld bij had. Eenmaal aankomen rijden op het eiland zag ik alweer bussen staan en een overvolle parkeerplaats. Na entree betaald te hebben zag ik gewoon tribunes vol met mensen. Hmmz beetje een toeristenbende dus. Maargoed ik ben er zelf ook één van en mijzelf tussen hen genesteld op de tribune. Rond 9 uur kwamen ze dan aan land. Geen grote pinquins, maar de kleinste ter wereld. Het was wel super om ze aan land te zien komen waggelen in groepjes. Wachtend op elkaar voordat ze verder het land oplopen. Het was wel bijzonder file's van pinquins op nog geen meter afstand. Zelfs op straat nog moeten wachten voor overstekende pinquins. Helaas mochten we geen foto's maken om de pinquins niet te verstoren. Ervoor gekozen om het ook maar niet stiekem te doen en het wildlife te respecteren. Al met al wel weer een leuke ervaring.

De mensen zijn hier trouwens super vriendelijk. Zo stonden we even met onze alarmlichten aan een foto te maken van een verkeersbord 'pas op voor kangeroo's' toen er een auto stopte. Deze beste meneer kwam naar ons toe en dacht dat we autopech ofzo hadden. Ander voorbeeld; je gaat ergens een minuutje met een kaart voor je neus staan en mensen komen naar je toe om je te helpen, de weg te wijzen of om een stuk met je mee te lopen.

Anyway, nadat we in Melbourne de huurauto weg hadden gebrachten liepen we hopeloos de verkeerde kant op naar het hostel. Een vriendelijke mevrouw tegengekomen die ons 4 inclusief backpacks in een kleine Suzuki Alto propte en ons via de highlights van de stad naar ons hostel bracht. Wederom erg vriendelijk. Het hostel was het smerigst waar ik tot nu toe heb geslapen. Maarja ik had een slaapplek dus was wel prima voor 2 nachtjes. Het zal jullie namelijk ook niet ontgaan zijn dat de Australian Open (tennis) momenteel bezig is in Melbourne, dus de stad is vol en slaapplekjes moeilijk te verkijgen of ze vragen absurd hoge prijzen. Zelfs hostels vragen nu gerust 45 dollar per nacht.
Na mijn backpack te hebben gedumpt in het hostel wilde ik ff de stad verkennen dus de tram ingestapt richting het centrum. Een kaartje kopen? Ik had gedacht dat zwart rijden wel een mogelijkheid was in die drukte van een stad. Nee dus, er was direct al controle. Als arme backpacker had ik niet genoeg geld bij me voor een kaartje. Een vette boete heb ik weten te voorkomen door mezelf als domme toerist voor te doen. Maargoed ik werd wel uit de tram gezet, njaa prima dan.
Gelukkig heb ik nog vrienden in Melbourne die ik in NZ had leren kennen. Hier dus mee afgesproken en gelukkig mocht ik hier ook wel blijven slapen. Jeeuj scheelt me dus weer een hoop geld.

Melbourne is pretty laid-back. Mensen zijn vriendelijk en op het plein in het centrum van de stad (Federation Square) ligt iedereen beetje relaxt tennis te kijken. Nu ik in Melbourne ben moet ik natuurlijk ook naar de Australian Open. Once in a lifetime opportunity.
Ten eerste ben ik gewoon naar het tenniscourt gegaan. Het weer was erg goed, heerlijk zonnetje en na rondgelopen te hebben tussen de verschillende courts etc. mijzelf maar in een ligstoel genesteld in de Heineken Beergarden en de wedstrijd van o.a. Federer op grote schermen bekeken. Al met al prachtige relaxte dag.
Ennnnn ten tweede had ik alvast kaarten gekocht voor de halve finale. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Die kans krijg ik hoogstwaarschijnlijk nooit meer.

Woensdag de 26ste was het Australia Day, een nationale feestdag voor alle Australiërs. Het staat ergens voor dat Australië een paar honderd jaar geleden werd ontdekt enzovoort. In iedergeval is het weer een goed excuus voor party party. :)
Wat heb ik die dag gedaan? Niet zo heel veel. Beetje chillen met de huisgenoten hier. Bbq hier, bbq daar, wat spelletjes en `s avonds in de stad vuurwerk kijken.

En toen was het alweer vrijdag de 28ste. De dag waarop de tweede halve finale mannen gespeeld zou gaan worden. Ik had gehoopt op Federer of Nadal, maargoed beiden waren ze inmiddels al uit het toernooi. De wedstrijd die ik ging zien was Ferrer (Spanjaard) tegen Murray (Schot). Eerst heb ik weer op het terrein rondgelopen en ook het rolstoeltennis gezien. Best aardig om te zien hoe ook zij met hun beperking nog zo kunnen tennissen, respect.
Na de dubbelfinale vrouwen was het tijd voor het echte werk en speelde Ferrer tegen Murray. Ik zat ergens bovenin maar had nog steeds goed zicht op het spel. De sfeer was super goed. Mensen die met een Schotse kilt lopen, met vlaggen wapperen etc. En ik met mijn Nederlands-elftal shirt heeujj :P
De meerderheid was duidelijk voor Murray en na ik geloof bijna 4 uur spelen wist hij te winnen. Al met al erg tof om het grootse sportevenement van de wereld in de maand januari van zo dichbij mee te mogen maken.

Morgen (zondag) ga ik hier nog ergens in de stad de finale mannen van de tennis kijken en dan maandag de 31ste verlaat ik Melbourne. Ik ga dan in 3 dagen de Great Ocean Road doen richting Adelaide.
Vanaf Adelaide moet ik nog maar even kijken wat ik ga doen. Ik heb nog niet echt plannen gemaakt, die veranderen toch weer met de dag dusss...

Verder vermaak ik me nog steeds super en geniet ik van elke dag!!! Hopelijk vergaat het jullie in het verre Nederland niks minder dan mij.
　
Groet,
Michel