TUTTI TORNATI
Dagkm: 265
Totaal: 2429
Na een nacht met een knetter van een onweersbui, maar wel goed geslapen, vertrokken we rond half 11 bij Lago d'Iseo. Het doel van vandaag was: de Stelvio pas!
Al vrijwel direct begonnen de eerste uitlopers van de Alpen, en het was duidelijk Tirol waar we in reden. Alles in het Duits en Italiaans aangegeven (maar we waren nog steeds in Italië) en het had net zo goed Zwitserland, Oostenrijk of Duitsland kunnen zijn.
Met de Alpen begonnen ook de leukere wegen: klimmen en dalen geblazen!
De TomTom had weer de nodige grappige kuren en we werden een keer door een dorpje gestuurd over smalle straatjes ( inclusief een stuk voetpad) met stijgingspercentage van 15 procent.
Uiteindelijk namen we de eerste pas van de dag, de passo della foppa. Een klim van 1852 meter met aardig wat "tornati" erin. Haarspeldbochten op z'n Italiaans dus. Het afdalen was minstens zo leuk. De Stelvio pas kwam in zicht.
De Stelvio wordt vaak als de mooiste bergpas van Europa omschreven, dus dat schept verwachtingen. Dus we stonden te trappelen om er op te knallen!
Het was een hele belevenis. Er leek geen einde aan de bochten te komen en het uitzicht was schitterend. Niet dat je daar tijdens het rijden veel op kunt letten, want 1 verkeerde stuur beweging en je klettert zo een paar honderd meter naar beneden.
Bovenop de Stelvio, en dat is op 2758 meter hoogte, was het lekker een supertoeristisch gedoe. En je merkt wel gelijk dat je aardig hoog zit, want na een paar meter lopen klonken we al als een hijgend hert.
Nadat we een broodje Brattwurst naar binnen geschoven hadden, gingen we via de andere kant van de berg weer naar beneden. Dat waren "slechts" 48 haarspeldbochten. Nou dat voel je wel in je armen als je onderaan staat!
Na de Stelvio, die zeker wel bijzonder was (en een vinkje op m'n bucketlist heeft opgeleverd), gingen we door richting de eindbestemming van de dag: See middenin Oostenrijk.
Onderweg kwamen we per toeval bij het Reschenmeer. Daar hebben ze rond 1950 een stuwdam gebouwd en de hele boel onder water laten lopen. Met als gevolg dat er een meer is waar zomaar een kerkoren ergens uit het water steekt. En in de winter schijnt het dicht te vriezen en kun je er omheen schaatsen. Rare jongens die Italianen.
Na het Reschenmeer reden we Oostenrijk in. Na 3 tankstations hadden we eindelijk een autobahn vignet, wat ook geen drol kost ( vier en halve pleuro voor 10 dagen).
In See streken we neer bij hotel Vivaldi. Dat wordt gerund door Nederlanders. De eigenaar is ook motorrijder en weet een berg (lekker toepasselijk) mooie routes in de omgeving.
We gaan hier de komende dagen blijven en mooie dagroutes rijden.
Bij het avondeten ging de eerste Schnitzel en Weissbier erin en dat smaakte prima! Daarna hebben we lekker in de bar met wat andere Nederlanders een paar biertjes en een Nobeltje (een amelands drankje) gedronken.
Morgen: sneeuw happen!