Bula! (Hallo in Fijiaans)

Wat een geweldige beleving was Fiji, werkelijk een aanrader voor iedereen!

Hoewel een weekje niet lang is, hebben we behoorlijk wat gedaan in 7 dagen.

As usual vertellen de foto's het grootste gedeelte van het verhaal (zie fotoalbum). Ik zal slechts enkele dingen toelichten, in that case the pictures make more sense!

Op zondagmiddag kwamen we aan op het vliegveld van Nadi op het Main island. Er stond al keurig een Fijiaan van Bamboo Backpackers op ons te wachten en we leerde meteen een gezellige medereizigester kennen. Gabby uit Engeland. We deden praktisch dezelfde trip en zijn veel met elkaar opgetrokken die week. De mooiste foto's zijn met haar high tech camera gemaakt.

De eerste nacht bleven we in Nadi (spreek uit als Nendi). De volgende dag om 3pm met de boot (mooie boottocht van 2u langs alle andere Mamanuca eilanden - Fiji heeft namelijk 133 eilanden) naar Beachcomber Island. Daar verbleven we vier nachten. Vervolgens nog 2 nachten Nadi (Bamboo Backpackers, veel lol gehad daar met de locals!) en op zondag weer terug naar Brisbane. We hebben twee (grotere) steden bezocht -Nadi en Lautoka- en hebben in totaal 5 eilanden bezocht. Nog maar 128 eilanden te gaan, Fiji - I'll be back!

We hebben erg geluk gehad van het weer en heerlijk genoten van 'Fiji style'. Eiland cultuur, geen klokken (Fiji time, past prima bij me ), geen bereik en geen internet. Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer ik voor het laatst een hélé week onbereikbaar was?! Snorkelen, chillen op het strand en s'avonds feesten waren de belangrijkste ingredienten van ons weekje weg.

Op woensdag hebben we een trip gedaan met een zeilboot naar het eiland Modriki. Op dit eiland is de film Castaway (met Tom Hanks) opgenomen. Was supergaaf om te zien dat 'Help me', geschreven in kokosnoten, er nog lag! (Zie foto) Vervolgens naar een ander eiland waar we verwelkomd werden door de lokale Fijiaanse bevolking in 'the Village'. Het traditionele Kava ritueel werd uitgevoerd, proeft als houtwater/zoethout, ik ken betere drankjes! Was erg bijzonder om mee te maken en de lokale bevolking is enorm vriendelijk!

Fiji deed me een beetje aan Cuba denken, iets luxer qua beschikking over goederen. Redelijk basic, ondanks dat de mensen de belangrijkste dingen hebben: dak boven hun hoofd, elektriciteit, openbaar vervoer, degelijke wegen, water, voedsel, kleding en hier en daar wat winkels. Wat ze óók hebben is veel Kava, Bountry Rum (58%) en vrijwel élke Fijiaan kan overweg met een gitaar. Gezellige relaxte cultuur. Ik vind het een veilig land. Met drie blanke meiden zijn we de lokale bus ingestapt, was een onvergetelijke ervaring! Leuke swingende muziek knalde uit moderne megaspeakers in de bus en op de terugweg waren we aan het swingen met een jong Fijiaans meisje. Het stopsignaal van de bus was een fietsbel, we hebben ons rotgelachen! Ik zeg: doorvoeren in NL, dan gaan mensen met plezier met de bus!

Aileen en ik waren fanatiek genoeg om vanaf Wailoaloa (waar ons Hostel zat in Nadi Bay) naar Nadi te lopen (!!) De heenweg duurde 1,15u. en de terugweg hebben we een versnelling hoger gezet omdat we bij de Fijiaanse Mac hadden gegeten (die calorieën moesten er weer af) en omdat we vóór het donker terug wilde zijn. Donker was ook echt pikkedonker! De eerste avond liepen we naar de lokale 'winkel' (leek wel een soort drive in s'avonds achter gesloten hekken, heel apart) op 10min afstand en opeens hoorde ik een geluid dat iemand struikelde. Ik keek achterom en Aileen was in één keer verdwenen - in een goot welteverstaan! De arme muppet had gelukkig niks gebroken, wel een paar lelijke schrammen. We hebben er achteraf erg om gelachen en de volgende dag foto's gemaakt van 'Aileen in de goot'

Ik was ook 'de Sjaak'. De eerste avond hadden we de Bountry Rum geproefd (lees: het sloeg harder in dan verwacht. Hips...) en gingen we s'avonds nog naar het strand. Ik voelde het een-en-ander op mijn benen prikken, maar ik dacht 'niet aanstellen!' Tot ik de volgende dag wakker werd en meer dan 150 (!!) rode bultjes op mijn benen had, die enorm jeukten!. Thank you Sand flies! Na die avond sprayde ik me 3x per dag in met Insect Repellent (naast water, het belángrijkste dat je nodig hebt op Fiji) en liep ik er een week bij als een Krentenbol!

Op het Beackcomber Island heb ik een 'Survival Workshop' gehad van local Manoa. Hij komt oorspronkelijk ergens uit de bush, bush en kon me het een en ander leren over: kokosnoten openen (die gek klom een 14m hoge boom in om kokosnoten voor ons te halen!! Zie foto's), manden vlechten van palmboombladeren, touw maken en vuur maken. Ik dacht natuurlijk terug aan die arme Tom Hanks die na 4jaar op een eiland gezeten te hebben zelfs tegen een Volleybal begon te praten - Wilson!! Mocht ik ooit stranden op een onbewoond eiland, heb ik nu een aantal skills geleerd waarmee ik de eerste dagen in ieder geval mee doorkom - Marlie in the Jungle!

Kortom: Fiji was een groot succes! Leuke mensen leren kennen, veel gedaan in 7 dagen, genoten van zon-zee-strand-snorkelen en ondanks dat zo'n Backpackersvakantie natuurlijk alles behalve luxe is - was het een geweldige ervaring! Alleen op het moment dat de WC's op het eiland niet meer doorspoelden werd het me even 'te veel'. Geen water/koude douches, slapen in tropisch hitte in een muggenzwerm en een dorm delen met ruim 40 mensen stelden daarna niks meer voor!

Back in Australia weer hard aan de slag. Nog maar 10 weken en we zijn alweer klaar met deze Master! Let op: in die 10 weken moet ik nog 2 examens maken, 6 assignments inleveren, 2 presentaties geven en 2 Site Visits doen. Daarnaast hebben we ook veel op de planning voor het werk. Ik hoef me niet te vervelen!

Ik heb zojuist mijn bazen mijn voorstel gestuurd qua salaris eisen/secundaire voorwaarden om een contract van 2 jaar te tekenen. Ze hebben me een Sponsored Visa aangeboden omdat ze me graag hier willen houden. We hebben erg ambitieuze plannen om het 7D Concept te franchisen en uit te breiden in heel Australië en Nieuw Zeeland. Een ontzettend gave uitdaging!

Mochten ze akkoord gaan met mijn voorstel, is de kans groot dat ik langer hier blijf. Maar...ik kom eerst lekker terug naar NL!

Ik heb mijn zinnen gezet op de eerste week van Juli want ik wil graag bij mijn broers 30e verjaardag zijn.

See you soon Mates!

Heel veel liefs vanuit Down Under,

xXx

P.S: Het ontzettend verdrietige verhaal van Wilma Rutgers heb ik ook meegekregen. Ik heb er werkelijk geen woorden voor...Mijn oprechte deelneming voor al haar dierbaren, met name haar man Hans en haar dochters Inge en Leonie en al haar andere loyale vrienden/familie. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd...