's Aavonds wacht ons weer een verassing. Er werd ons verzekerd dat we in Calama (Chili) op de bus naar Uyuni (Bolivia) zouden kunnen slapen.. Leek niet onlogisch, gezien de bus 's ochtends heel vroeg vertrekt. Maar, nee, toch ni ..

We wandelen dus bijna de straat op om 'n hostel te zoeken, tot we in de terminal worden tegengehouden door enkele locals. De straat is peligroso 's avonds! Hangjongeren die overvallekes doen.. Oei. Geen hostel geboekt en gevaarlijk op straat. Die mensen bellen de politie, om ons te escorteren:-) Nog voor die er zijn, brengt de man van de busmaatschappij ons al naar 'n hostel met zijnen auto.
't Hostel ziet er ni echt safe uit, en volgens de reisgids zijn 't hier allemaal rendez-vous hotels.. Zo ziet t er ook uit ..!Als ik me sinds Quito nimeer onveilig gevoeld heb, heb ik t nu wel ..

We gaan voor n snelle Mexicaanse hap met onze 'vriend' Brian (die samen met ons toekwam in het busstation in Calama, en morgen dezelfde bus neemt naar Bolivia, het dromerige type, dat nimeer weet wat hij de dag voordien heeft gedaan ..?! Maar hij leende ons de Chileense pesos die we nimeer hadden, dus hij mag mee gaan eten). Toch blij als ik weer veilig bij mijn gerief in de kamer ben na 't eten!
Na weer 'n hele korte nacht moeten we terug stappen tot aan't busstation. Alles ok (er is nog ni veel beweging op straat) tot we toekomen, de poorten van de busterminal nog toe zijn en de gevaarlijke jongeren die ons gisteren werden aangewezen uit het steegje aan de overkant komen .. 'Open, please!' en staan we aant hek te rammelen. Binnen! Yes! De busman die ons gisteren wegvoerde is blij als 'm ons ziet.

Aan dezelfde grens als in het naar Chili komen aangekomen (remember.. kou, wind en wachten omdat de computers in Chili niet werkten..), begint het theater opnieuw.. Bussen staan stil en niemand weet wat er gebeurt. Chili, argh! Na 2u aan de grens en ne stempel erbij zijn we terug in Bolivia... Back to Uyuni!

Daar hebben we 4 uurtjes, en dan terug de bus, richting Tupiza. En ik word weer ziek.. Maag en stoelgang doen ambetant..
(Ik dacht niets te moeten schrijven over deze busrit, but even here's a story!) De bus heeft geen wc.. Ik zie 't eigenlijk ni zitten om ze te pakken, maar tis maar 5u en heb ni veel keuze ..

Bij de eerste gewone stop 2u later hou ik 't al nimeer .. Ik spring ervan, zoek de 'banos' (lees de minst zichtbare plaats in de buitenlucht), keer terug naar de bus, spring er weer af om nog is te gaan en weer erop .. Bus terug vertrokken, 2de immodium binnen. Tot 'n paar uur later .. Ik kan 't ni meer houden, beslis naar voor te rennen en roep.. 'Banos! Muy urgente!' In the middle of nowhere laten ze me eruit, en ga ik ff langs de kant .. Fun fun en immodium 3 binnen. Die houdt gelukkig stand tot we 2u te laat toekomen. I made it..

Bed!!