Inmiddels twee dagen geleden begonnen wij aan de tweede dag duiken (voor m eerste) in pemuteran. Het was bij aangelegd rif genaamd bio-rock. Hoewel aangelegde riffen meestal niet zo zijn, was deze echt prachtig. Bij de eerste duik moest h nog wat oefeningen onder water doen voor haar open water cursus. De Fin pivot en cesa gingen perfect en daarmee had ze het merendeel van de cursus afgerond dus voor de rest lekker rondgekeken. Zagen nog barracuda en octopus en de puffer fish, de Japanse kogelvis. Bij de tweede duik kreeg ik een beetje last met klaren, waarschijnlijk een koudje opgevat op de vulkaan. Dus ik ben wat rustiger gezakt dan h om mijn oren genoeg tijd te geven.

Daarna bij terugkomst bij hotel lekker over het zwarte lava strand gelopen en 's avonds weer een lokaal tentje opgezocht voor het diner. We hebben beide nog geen last gehad van buik en met lokaal eten gaat het prima. Hoewel we inmiddels wel wat variatie zouden willen of wat meer groenten. Alle varianten nasi mie of witte rijst kennen we nu wel (heb je nl ook voor ontbijt en lunch) en de satay of vis is hier niet bijzonder.

De laatste duikdag zijn we met een boot naar het eiland menjangan gegaan, met veel wind op het water moesten we naar de luwe zijde van het eiland naar het rif anchor en later de coral gardens. Duiken ging met h perfect maar ik had nog wat last met klaren van rechteroor als we diep gingen dus ben iets ondieper boven taku (instructeur) en h gebleven. Er was blijkbaar een haai in de buurt maar die hebben h en ik niet gezien. Wel hebben we weer mooie turtles, miljoenen kleine vissen, trompetvissen, triggerfish. (waar we dankzij Janneke maar ruim uit de buurt blijven) en grote snappers gezien. Maar het mooist was toch de grote variatie aan zeer kleurig koraal.

Nadat h officieel haar duikbrevet had gehaald zijn we terug gegaan langs het hotel en vervolgens oer het strand naar een tempel gelopen waar met de zonsondergang net een ceremonie bezig was. Wij hadden helaas geen sarong bij ons dus dachten er niet in te kunnen, maar een vriendelijke wat gehandicapte indonesische man riep ons toch boven te komen, en zei steeds ja ja. En lachte daarbij. We kregen boven in de tempel (vol met apen die rondrenden) een sarong aangeboden en konden een donatie aan de tempel schenken. Daarna gingen we bij gebed zitten en kregen wat bloemen om te offeren. Daarna wat bloemwater over je heen en wat drinken uit je handen en dan een bloem achter het oor en een rijstkorrel op je voorhoofd geplakt en we waren gezegend voor een veilige reis terug. (dus dat is alvast geregeld)

'S avonds een satay en grilled snapper op het menu en vandaag rustig aan doen en inpakken en bij het zwembad liggen. Want morgen vroeg uit de veren en de publieke bus of bemo pakken richting lovina (1 uur) waar we de volgende bus naar het artistieke en volgens velen zeer mooie binnenlandse stadje ubud pakken. (ze zeggen 3 uur maar zal dus wel 4 zijn)

Hopelijk daar weer internet zodat we deze blog kunnen posten en even up to date zijn met de rest van de wereld. Tot horens en mails!