En we zijn op weg...

Met alle luxe die een martinair vlucht met zich meebrengt, zijn we slechts een uur na originele vertrektijd opgestegen vanaf schiphol. De luxe betekend dat iedereen recht heeft op minimaal 1 huilende baby in hoorbereik, een paar luidsprekende drinkende Hollanders op gezellige familietrip, en een iets minder fris ruikende buurman.

Wij kozen niet voor de 65 euro kostende upgrade naar comfort class wat inhoud dat wij niet de high tech multimedia technieken hebben maar gewoon de ouderwetse tv in het gangpad. Vlak nadat we ons redelijk volgegeten hebben met heerlijke mm's komt het warme eten al. Wel lekker hoor, beide kozen we voor de kip met broccoli. Zeker toen we bij de buurman de andere optie, risotto vegetarisch, konden aanschouwen, waren we tevreden met de keuze.

Op een van de meerdere wc trips van Hanneke vond ze drinken in het gangpad staan, dus hebben we daar goed gebruik van gemaakt. Helaas ging het slapen aan boord mede dankzij onze eerder genoemde 'luxe' niet zo. Dus hebben we nog maar wat spaans geoefend.

En nu terwijl ik deze blog kunstig op mijn iPhone probeer te tikken, kan h. Lekker op mijn schouder liggen en keren de mensen die op stoelen leunden en het gangpad bezet hielden terug vanwege enige turbulentie, wat eindelijk wat slapen mogelijk maakt.

Weltrusten, nog 3 uur tot cancun