Morket ligger fortsatt senka over flores, tuk tuk´ane er parkert stille i hjorna og ein liten guetamalsk fyllik sullar forbi. Me tusler nedover gata, klare for ein livsopplevelse som me seint kjem til aa gloima, me reiser til TIKAL!

Me kom oss safe and sound til vakre, vetle Flores nord i Guetamala. Nattbussen me tok bragte mange rare opplevelsar og inntrykk, og for aa sei det saann, kjem TITANIC-(dubba paa spansk)songen aldri til aa bli den same igjen. Me kjorte gjennom Guetamala paa nattestider, og fekk med oss baade bilulykka og anna dristig kjoring, medan bussjoforen girte vilt fraa 4 til 2 i nedoverbakke. Daa me steig ut av bussen i St. Helena fekk Tor Inge plutseleg ein fanklubb av da stora. Omlag 15 smaa guetamalarar hang seg i leggen paa han, og svetten byrja aa pipla i panno, medan smaagnagarane pirka og drog alle vegar.. Lene og eg vart staande paa sidelinjo, jenter som me er, hadde tydlegvis ikkje mykje me skulle sei. Etter 10 minuttar med intense spanske glosar, stod Tor Inge der like fortvila med ein smaanervos latter. Hilde/mannabeinet bestemte seg for aa steppa inn og tok dermed over kontrollen. For aa sei da enkelt saa kom me oss til hostellet, los amigos sjolv om taxi sjoforen var altfor pratsom til at klokko var 5 om morgonen. "El loco" var standarutrykket hans, og dette blei brukt om alt og alle, men eigentle var det nok han som var el loco.

Dagane i Flores har gaatt med til chillings, litt trening, litt cafe besok, sosialt paa hostellet og elles Tikal. Kvelden for den store happeningen sat me ein gjeng paa hostellet og spelte kort. I lopet av kvelden blei me fleire og fleire, og Tor Inge tok fram gitaren.. Daa vart det stemning! i lopet av nokre minuttar var me ein kosleg gjeng som bestod av to danske jenter, ein amerikanar, ei fraa fredrikstad og ein fraa israel. Gitaren blei passa rundt, lyset dempa og me trakk oss lengre ned i sofaen. Israelaren gjenforte ein privatkonsert paa hebraisk, og stemningen var avslappa og perfekt. For ein uforgloymeleg kveld! synd dei stengte olsalet klokko 9, og me maatte opp klokko 4 neste morgon..

Ein kald busstur fraa Flores til Tikal fekk oss til aa fola oss heima igjen! Klokko halv sju steig tre nordmenn med ekta sovesveis ut av bussen. Lite prating, litt zoombiegaaring, og plutseleg var kaffien i handa. Ein heiltime seinare folte me oss pigge og gode og guiding turen vaar i Tikal begynte! Me traska oppover i helane paa Ceasar, medan vaare tidlegare gymnas kunnskapar strauma tilbake. Me fekk innforing i Maya sivilisasjonen og spennaande fakta om kultur og levevis. Teoriane om korleis dette intelligente folket dodde ut blei lagt fram kilovis. Ceasar, guiden vaar, var ein mann som engasjerte saa og sei mesteparten av gruppa og han var ein mann av Maya. Me rusla vidare og daa me kom til tempel nr 4 steig me i hogden og klatra mektige 65 meter oppover. Utsikten fraa toppen var ubeskrivleg. Me folte oss som gud og gudinner der me stod paa toppen med vind i haaret og inkariket under oss. Det blei ikkje berre ein tempelklatring paa oss, men alt som kunne klatrast bevegde me oss oppover paa. Hilde fekk kjendt da paa hoden daa me besteig flotte 70 meter i 180 graders vinkel stege. Shake kne, svette palms og eit nervost smil breia seg paa tempel 5. Hilde folte seg litt bedre daa ho moette paa ein random 50 aar gammal mann som sleit litt meir enn ho. Hiving etter pust, mjolkesyra, ubalansert og ekstremt glad i aa halda i veggen daa han kom opp. Hilde kom med eit par trostande ord, og folte seg med ei gong litt bedre. Me brukte dagen i Tikal paa aa gjera oss litt meir kjend med denne intressanne og ukjende sivilisasjonen. Mykje lerte me, alt gaar i harddisken og me sa oss metta for denne gong.

Inkludert i denne pakka fekk me og gratis middag paa kvelden paa maya princess casino. Me takka sjolvsagt ikkje nei, og moette opp blide og fornogde til eit herremaaltid.Ceasar, guiden vaar, viste si speleavhengige sida og vart sittande foran ei slot maskin med dollarteikn i augo. Sidan me fyrst var paa casino bestemte lene og tor inge for aa "ta den ud" og gambla vekk litt penga. Litt gjekk i slotmaskina medan resten smuldra vekk paa eit ganske amator black jack. Me valsa ut der i fraa eit par tima seinare 25 kr blakkare, og med eit cuba libre smil rundt munnen. Herleg! leva livet!

Appropos livet, so klarte me om kvelden aa mota paa ein stor skapning som skremte livet av baade backpackera og hoge nattevakta. Hilde og Ann marie stod og pussa tenna daa lene kom smaa joggande bort til badet med bodylanguage som fortell meir enn ord. "dere, kom aa se, det er ein stor edderkopp borti gangen!" Edderkopp er edderkopp, men dette beistet her kjem i ein heilt anna katigori, her snakke me TARANTELLA paa storrelse med ein manna hand. Lene tok dette overraskande fint, Hilde berre gav opp og havna i sjokk medan anne marie sette i eit dodshyl som vekte 90% av hostellet. Tarantellaen var sikkert lika redd som oss, og det resulterte i at den strekte dei lange, haarete, feite beina sine og provde aa kravla vekk. Nattevakten paa hostellet, liten, lubben "hog" lokal fyr peikte rusent paa den og uttrykte paa gromsete spansk at den var liten. Hysteriet tok over situasjonen medan "vetle feiten/dorvakten" begynte aa smaa springa etter den med ei papposkja. Eit par nervepirrande minutter etter var udyret i kasso og vettskremte i senga. Me sovna etter ein halv time med lysing paa veggen for aa sjekka den for edderkoppar, slanga og elefantar. For ei natt!

Fine dagar i flores, litt trening og me bestemte oss for aa reisa tilbake til antigua der me folte oss heima. Fortsettelse folger paa nattbussen fraa flores til antigua, check it out!