Lieve allemaal,

de tweede update van mijn reis, ik heb opnieuw bijna de hele middag aan mijn weblog besteed. Maar ook met dank aan mijn kamergenootje Stefanie uit Duitsland, wiens computer ik mocht gebruiken. Allereerst natuurlijk hartelijk bedankt voor jullie reacties, niet alleen via de weblog, maar ook via CS, facebook, email en zelfs een keer via SMS. Ze zijn leuk om te lezen. Op die manier hou ik mezelf een klein beetje op de hoogte van de goede, en helaas ook wel eens de minder goede dingen. Een lange reis betekent automatisch dat ik een aantal gebeurtenissen niet meemaakt, dat is een consequentie die ik draag, en nieuws lees in plaats van hoor. Ik heb al goede dingen gelezen als vakanties en nieuwe baan. Maar helaas minder goed nieuws is dat mijn oma op leeftijd toch een vorm van kanker heeft, waarbij de beslissing is genomen geen chemokuur te ondergaan. Ik kan me troosten met de gedachte dat oma nagenoeg de hele dag op mijn uitzwaaifeest was en dat goed afscheid is genomen.

Met mij gaat alles prima, de reis is mooi. Ik zie vele mooie dingen, kom leuke en bijzondere mensen tegen en geniet van het lekkere eten. Tot nu toe elke dag Thai eten gehad, afgewissseld in de vorm van noedels, rijst of curry.

Sangkhlaburi
De dag na mijn vorige weblog ben ik op donderdag de 20e op weg gegaan naar deze kleine, slaperige stad, ten noordwesten van Kanchaburi, vlakbij de grens. In Nederland had ik er nog niets over gelezen, maar na wat extra leeswerk besloot ik om er naar toe te gaan. De busreis van ongeveer 220 km duurde inclusief een lange lunchpauze iets langer dan 6 uren, de laatse 60 km gingen stijgend door het prachtig natuurreservaatpark Khao Lam. Sommige websites schrijven dat deze 60 km een van de mooiste routes in Thailand is, ik kan dat wel begrijpen. De bustocht voert langs een mooi stuwmeer met kleine eilandjes, woonhuizen midden op het water, met een zeer groene, heuvelachtig omgeving met mooie grote, verschillende soorten bomen, en soms kleine vergezichten.

Mijn slaapplek was zeer eenvoudig: een stenen hut met bed, gedeelde douche- en toiletruimten. Het uitzicht over het meer was geweldig, en deed denken aan Zwitserse meren. Sangkhlaburi zelf had zeker geen nachtleven, in de avond was het al rustig op straat. Daarentegen heeft de stad een mooie, lange houten brug, een prachtig tempelcomplex, een ander mooi tempelcomplex en een hele mooie tot prachtige natuuromgeving. Ik heb hier ook voor de eerste keer op een scooter gereden om zo de omgeving te verkennen, en kwam tot aan de grens. De laatste dag ben ik nog naar een natuurpark geweest, mocht zelf nog op de foto als een soort toeristiche attractie. Ik heb ongeveer 8 km over de teruglopen door het reservaat, om door een passerende pick up truck te worden opgepikt. Voor oom Ian: Thailand is een land van de pick up trucks. Voor de eerste keer heb ik ook de vuile was laten doen. Op de laatse avond nog een hele tijd met een heel leuk Frans stel gesproken, Sebastiaan en Armen uit Parijs. Ze spraken goed Engels, en hadden een goede kijk op het leven, onder meer door ook niet in stereotypen te denken.

Phetchaburi
Zondag de 23e was de volgende reisdag, een wat langere. De reis ging via een vlottere terugkeer naar Kanchanaburi direct door naar Phetchaburi, een oudere en best mooie plaats. De reis gaat nu echt zuidwaarts. Aan het eind van de middag kwam ik in het plaatsje aan, en liet me achterop een motortje met backpack naar het guesthouse brengen. Deze lag midden in de stad aan de belangrijkste bruggetje. Het was zeer goedkoop (120 baht, 41 baht is 1 euro), maar ook erg basic, met dunne muren en amper ramen. Ik werd dan ook vroeg gewekt door het verkeer, maar dat hoort er bij. Het restaurant was erg goed.

De stad zelf is mooi, het heeft diverse tempels, en een mooi oud koningshuis. Ik heb helaas weinig fotos hiervan, omdat de accu van de camera opraakte. Voorts ontmoete ik in het guesthouse Monique uit Nederland, die door Zuidoost Azie reist, om daarna een jaar in Australie te werken en reizen. We besloten om een paar dagen samen op te trekken, omdat we beiden verder naar het zuiden gingen. In verband met de visa moet zij een week eerder over de grens zijn dan ik. Beide avonden hebben we veel gepraat, over zowel de goede maar ook de minder goede dingen van het (Nederlandse) leven.

Hua Hin
Monique en ik kwamen er achter dat deze badplaats dicht bij een natuurpark lag, die we beiden graag wilden zien. Dus dinsdag de 25e pakten we de bus, en kwamen terecht bij een rustig klein guesthouse, vlakbij het strand, en ook nog eens in handen van een relaxte Nederlandse eigenaar. Om kosten te besparen hebben we de kamer gedeeld. We zijn een dagje aan het strand geweest. In de avond nog gesproken met de Duitse Stefanie, die Bangkok was ontvlucht op advies van de universiteit zelf, omdat de locatie dreigde onder water te lopen. Voorts nog een Nederlands stel ontmoet, die me nog een aantal tips over het zuiden van Thailand gaf. De volgende dag zijn Monique en ik op de scooter naar het natuurpark gegaan. Het niet-enthousiasme en de ongeinteresseerdheid van de mensen om ons een scooter te verhuren deed bijna recht aan de woorden van de guesthouse eigenaar, gelukkig hebben we ook behulpzame Thai meegemaakt. De route naar het park is in principe simpel rechtdoor, als je eenmaal op de juiste wegzit. Toch reden we eerst via een omweg, achteraf gelukkig maar, want juist daardoor reden we door opnieuw een mooi stuk Thai's platteland. In het natuurpark Kaeng Krachen nog een aardige waterval gezien. Het mooiste van de dag was toch de route er naar toe.

Ko Tao eiland

Vrijdag de 28 heb ik afscheid genomen van Monique, en ben ik op doorreis gegaan naar het beetje paradijslijk eiland Ko Tao. Op advies van een Nederlands stel in het guesthouse en van de eigenaar zelf heb ik een combiticket aircobus en snelboot Catamaran genomen voor 1000 baht, dit was gewoon de beste manier om te reizen. De zeer rustige en bedeesde Stefanie ging ook naar dit eiland, met haar afgesproken een paar dagen de kamer te delen. De aankomst was wat minder, een kleine heftige regenbui. De volgende dag was het bewolkt en ben ik gaan rondwandelen over het eiland. Het is gelukkig een mooi eilandje, geen feesteiland. Ik ben in de avond wel in het uitgaangsgebied wat gaan drinken, het was te zien dat het hoogseizoen nog moet beginnen.

Morgen of overmorgen gaat de reis verder zuidwaarts, naar onder meer het Khao Sok nationaal park. De volgende update zal of een van de laatste dagen in Thailand zijn, of een van de eerste in Malaysie. Voor 9 november steek ik de grens over.

Het nummer dat bij deze log hoort? Het mooie "Thats all i ask" van wijlen Jeff Buckley, origineel van Nina Simone, maar hij maakte het nummer zijn eigen. Een mooie versie, en ik was erg blij het nummer op mijn ipad tegen te komen, broer Ivo had de juiste live opname erop gezet. http://www.youtube.com/watch?v=lIyQegi0LrY

Liefs, groet, Koos

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Dear all,

The second update of my trip, again it took me some hours, but it is worth it. And thanks to my roommate Stefanie from Germany, whose computer I could use. First of course many thanks for your reactions, not only through the blog, but also via CS, facebook, email and even a single SMS. That way I keep myself a little bit aware of the good, and unfortunately sometimes the less good things. A long journey automatically means that I not experiencing a number of events, it is the consequence of the choice I made. I've read good things like vacations and new job. Unfortunately bad news is that Grandma has been diagnosed with a form of cancer, the decision was made not to undergo chemotherapy. I can take comfort in the thought that Grandma spend almost all day on my party and that we have said goodbye. With me everything is fine, the trip is beautiful. I see many beautiful things, come and enjoy the fun and special people against fine food. Thai food every day, so far in the form of noodles, rice or curry.

Sangkhlaburi

The day after my previous weblog, on Thursday the 20th I travelled to this small, sleepy away gone to town, Northwest of Kanchaburi, near the border. In the Netherlands I did not read about this place, it was when I did more reading and some research on Internet in Thailand, so I decided to go there. The bus trip of about 220 km including a long lunch break lasted a little longer than 6 hours, the last 60 km rising went through the beautiful nature reserve which park Khao Lam. Some website write this 60 km is one of the most beautiful roads in Thailand, I can understand. Riding along a beautiful reservoir with small islands, residential houses in the middle of the water, with a very green, hilly environment with nice big, different types of trees, and sometimes small views.

My room was very simple, a stone cabin with bed, shared shower and toilet rooms. The view over the Lake was amazing, and reminded me somehow of Swiss lakes. Sangkhlaburi itself had no night life, in the evening it was all quiet on the street. On the other hand, the city has a beautiful, long wooden bridge, a beautiful temple complex, another beautiful temple complex and a very beautiful to beautiful nature environment. I have ridden for the first time on a motorbike to explore the area, and came to the border. The last day I have been a natural park, three pictures have been taken of me as a kind of tourist attraction, have about 8 km walked down to the reserve, to be picked up by a passing by pick up truck . For Uncle Ian: Thailand is a country of the pick up trucks. For the first time was what to do. On the last evening a all the time with a lot of fun spoke French, Sebastian and arms from Paris. They spoke good English, and had a good Outlook on life, inter alia, by also not to think in stereotypes.

Phetchaburi
Sunday the 23rd was the next , a slightly longer travel. The journey went through a smoother return to Kanchanaburi to Phetchaburi, an older and best beautiful place. The trip is now really South. At the end of the afternoon I came across the village, and went on the back of a motor, with back pack to the guesthouse. This was in the middle of the city on the main bridge. It was very cheap (120 baht, 41 baht is 1 euro), but also very basic, with thin walls and hardly any windows. I was awakened early by the traffic, but that comes with. The restaurant was very good.

The city itself is beautiful, it has several temples, and a lovely old Royal House. Unfortunately I have little pictures of this, because the battery of the camera ran out. At the guesthouse I also met Monique from Netherlands, she traveks South East Asia, then a year to work and to travel in Australia. We decided to travell together for a few days, because we both went further South. For her visa she must a week earlier at the border then I have to be. We talke a lot, about the good and also not so good things in (dutch) life.

Hua Hin
Monique and I came out that this was closer to a natural park resort, which we both wanted to see. So we took the bus Tuesday the 25th, and ended up in a quiet small guesthouse, near the beach, and ownde of a relaxed Dutch owner. To save costs, we decided to share the room. We are a trip to the beach. In the evening still talked to the German Stefanie, who fled by advice of the University itself the city of Bangkok, because the location threatened to walk under water. Also met a Dutch couple, who gave me some tips on hetzuiden.

The next day we went by scooter to the natural park. The non-enthusiasm and the nonn-interesse of the people to rent a scooter almost did justice to us the words of the guesthouse owner, fortunately, we have also experienced Thai helpful. The route to the park is basically simple straight ahead, once you in the right wegzit. However, we drove first via a detour, but happy, for it is precisely this reason we afterwards by another beautiful piece Thai countryside. In the natural park Kaeng I have seen a nice waterfall. But the most beautiful part of the day was the route to the park.

Ko Tao island

Friday the 28, I said goodbye to Monique, and I went in transit to the little island paradise Koh Tao. On the advice of a Dutch couple in the guesthouse and the owner I bought a combiticket aricobus Catamaran speedboat and taken for 1000 baht, it was just the best way to travel. The quiet and timid Stefanie also went to the island, agreed with her a few days to share the room. The finish was a bit less, a little heavy rain. The next day was cloudy and I started walking around the island. Fortunately, it's a beautiful island, not a party island. I am in the evening I went for a drink, it was shown that the peak season yet to begin. Tomorrow or the day we travel further south to include the Khao Sok National Park. The next update will be either one of the last day in Thailand, or one of the first in Malaysia. On November 9, I crossed the border.

The number that belongs to this log? The beautiful "thats all i ask" of the late Jeff Buckley, Nina Simone original, but he made the song his own. A beautiful version, and I was happy to discover that brother Ivo had put the right live recording on my iPod.

regards, Koos