Lieve allemaal,

Ecuador, de evenaar komt dichterbij. In vergelijking met de vorige landen is het reizen door Ecuador ook nog eens prettig. Mijn langste busrit duurt 6 uren, ik ben anders hier plotseling ´slechts´ twee uren aan het reizen. Het lijkt dan ook alsof ik door het land vlieg en van stad naar stad hop. Het weblognummer. Ondanks dat Remi me op het idee brengt om "Sounds of Silence" te doen als een soort ode aan mijn Ipod, kies ik toch voor "1904" van Tallest Man on Earth, http://kickingthehabit.nl/2012-05-15/luister-the-tallest-man-on-earth-1904. Wanneer ik de kans krijg zijn nieuwste nummer te luisteren brengt het me zeker in een goede stemming.

Mijn vorige weblog heb ik in Trujillo, Noord Peru geschreven. De busrit daar naar toe is aangenaam, ik zit dan ook in de luxe "Cruz del Sur" bus. De kustlijn is woestijnachtig, ik heb het gevoel dat ik hele tijd door de duinen rijdt. Trujillo heeft een aantal interessante pre-Inca ruines, vooral de Huaca de la Luna ruine is een goede en mooie een. Archeologen zijn hier al sinds 1991 bezig met onderzoek en conserveren, gestaag leggen ze steeds meer bloot. Zo krijg ik mooie muurtekeningen te zien tijdens een prima rondleiding. Mijn verblijf, dat is via couch surfing. Ik slaap drie nachten bij host Garcia. Ik heb mijn eigen kamertje. Tegelijkertijd host hij ook drie dames uit respectievelijk Engeland, Frankrijk en Zwitserland. Deze dames hebben elkaar tijdens het reizen ontmoet en trekken sinds een tijdje met elkaar op. Ze blijken prima bij elkaar te passen. De termen reiki, spiritueel, positive energie, vibes zijn prima op deze dames van toepassing. In elke vijfde zin valt het woord "amazing". Ze gebruiken geen witte suiker voor hun dieet, de Portugese heeft dat keurig overgenomen. Garcia heeft een aantal beeldjes, kleine vazen, kruikjes en andere atributen uit de ruines in zijn huis. De dames zijn ondersteboven van de "energie" die deze atributen uitstralen. Ze koesteren ze. Ik heb niet geteld hoe vaak het woord "amazing" is gevallen. Ik vind het leuk om ze te hebben meegemaakt, maar ik denk dat ik kriebilig zou worden als ik een hele week met ze zou optrekken!

Dan is het tijd om naar Ecuador te gaan. Ik mis bijna de bus, omdat de Garcia zijn huissleutel plots problemen oplevert met het openen van de portiekdeur. Gelukkig is de buurman thuis, zelfs die heeft problemen om de portiekdeur van binnen te openen. Gelukkig lukt het, ik kan mijn backpack ophalen en naar het busstation lopen. Deze ligt slechts een blok verderop. In de bus krijg ik de best goede film "Killer Elite" voorgeschoteld, gevolgd door een of andere wazige B-film. In het stadje Piura kan ik in de avond overstappen in de bus naar Loja, een rit van 8 uren.

Loja, Ecuador

Iets na 00:00 zondagnacht arriveer ik bij de grens. Helaas, opnieuw geen spannende verhalen of gebeurtenissen: ik lever mijn verblijfpapier in, krijg een stempel in mijn paspoort, loop de grens over naar Ecuador, vul mijn verblijfpapier in en krijg een stempel in mijn paspoort. Geen vragen, geen onderzoek, geen controle. Gewoon de grens over en de bus in. Ik kan wat slapen en arriveer in de vroege ochtend in Loja. Eerst even koffie drinken in de busterminal. Ik heb een goedkoop klein hotel in het kleine centrum. Helaas verwelkomt Loja mij met een regenachtige dag. Daar staat dan weer tegenover dat ik een lekker lang Skypegesprek met paps en mams heb en ik eindelijk een paar keer naar het nieuwste nummer "1904" van The Tallest Man on Earth kan luisteren. Prachtig! Ik ben in een prima stemming. En als ik door het regenachtige weer toch binnen moet zitten, dan kan ik net zo goed diverse emails versturen, waaronder de foto´s van de Salkantaytrek. Prima geslapen, in slaap gevallen met muziek van Marvin Gay. De volgende ochtend, helaas regenachtig. Ik had graag Nationaal Park Podocarpus bezocht, maar ik ga niet in de regen door een nationaal park lopen. Hup, spullen inpakken en in de ochtend op naar de stad Cuenca, 5 uren reizen naar het noorden. Ik blijk precies op tijd te zijn voor de 10:30 bus, ik word zelfs getrakteerd op de uitstekende, en een van mijn favouriete, film, "The Pianist" . Zo kan het dus ook!

Cuenca

Cuenca! Prachtig! Geweldig! Dit is ook een hele mooie stad. Frans meldt mij al dat hij tijdens zijn vakantie in Ecuador een prima tijd in dit stadje heeft gehad en ik kan helemaal begrijpen waarom. Ik ben al enthousiast geweest over de steden Cordoba en Sucre, voeg Cuenca daar aan toe. Deze stad heeft een prachtig groot koloniaal centrum. De gebouwen zijn goed bewaard gebleven, de straten zijn mooi, mooie kerken. Ik kom opnieuw een vereeuwiging van wijlen Paus Johannes Paulus II tegen. Het centrum doet modern middeleeuws aan, het is gewoon prettig om hier rond te lopen. En ik verblijf hier zelfs een dag langer dan verwacht. Op donderdag wil ik namelijk Parque Nacional Cajas bezoeken. Ik sta speciaal vroeg op om de 07:00 bus te halen, ik moet naar de oude busterminal. Als ik het goed begrijp, vertrekt hiervandaan nog slechts een busonderneming. De taxi brengt me naar die busonderneming, ik kan in de enige gereedstaande bus stappen. Blijkt dit later de 06:45 bus te zijn, en niet de 07:00 bus. En de 06:45 rijdt ook door een natuurgebied, maar dan wel in een andere richting....

Verdorie zeg, dat was niet de bedoeling. Dan maar terug naar Cuenca. Plan aanpassen, ik bezoek het park morgen wel. Ik ga lekker in de stad rondlopen, de mooie oude en nieuwe kathedraal bezocht, en het prima Pumapungo museum bezocht. Terug in het hostel kan ik mijn Ipod weer aan de praat krijgen. Hij had zichzelf uitgeschakeld en was raar aan het doen. Ik krijg hem weer aan, maar wat blijkt: De Ipod heeft zichzelf helemaal gedelete: alle muziek die broer Ivo erop had gezet is verdwenen. Even een baalmoment. Ondanks dat, in de middag nog een alleraardigste ervaring met twee Israelische dames in mijn hostel. Na een leuk gesprek mag ik zomaar aanschuiven bij hun maaltijd, ze hebben namelijk te veel eten gemaakt. Lekker! De rest van de dag is het ontspannen, ik zie de DVD "The Illusionist". Raak aan de praat met mijn Duitse kamergenote, we kletsen tot na middernacht wat af over onze reiservaringen.

De volgende dag doe ik een nieuwe poging om Cajas te bezoeken. Ik hoef echter niet zo vroeg op, mijn Duitse kamergenote is er al geweest en meldt dat de goed aangegeven wandeling ongeveer 2,5 uren duurt. Ben op tijd bij dezelfde busterminal, dit maal is de 10:20 door vertraging veranderd in een 11:10 bus. Het hoort erbij. Een uur later ben ik bij het park: groene bergen met overal kleine meertjes, gehuld in lichte nevel. De wandeling is mooi, het wandelpad is drassig, kronkelig, diverse meertjes omgeven het pad. Soms steken flarden mist die toppen over. Gelukkig is de route goed aangegeven, want het is hier redelijk makelijk om je richtingsgevoel kwijt te raken. Twee keer verdwijnt mijn bergschoen geheel in de modder. Tja, soms lijkt de grond stevig, dus niet. Het doet niets af aan mijn wandeling, ik heb een beetje het gevoel in de Lord of the Rings te zijn, als Frodo en Sam samen aan het reizen zijn.

Riobamba
Mijn route door Ecuador gaat door het midden van het land. Laat dit nou het Andesgebergte zijn. Op papier lijkt de rit van Cuenca naar Riobamba niet zo lang. In praktijk is het berg op, berg af, berg op, een mooie rit. In het stadje Riobamba wil ik een treinrit maken, dit is de Nariz del Diablo. Maar als ik bij het station kom zal daar weinig van terecht komen. Het station wordt gerenoveerd en een asfaltweg heeft een stuk van het rails weggenomen. Gelukkig is Riobamba een mooi stadje, ik kan ontspannen rondwandelen in het prima centrum.

Banos
Dit zijn niet de toiletten, dit zijn niet douches, dit is een dorp in midden van Ecuador in het Andesgebergte. Het dorp is tegen een kleine bergwand aangebouwd. Een dorp dat onder de reizigers de naam heeft, dat je hier meer dagen verblijft dan het van te voren de bedoeling was. Ikzelf verblijf hier twee nachten, ik ben hier gekomen om een bezoekje te brengen aan de heetwaterbadden en om een fietstocht door de vallei te doen. Goedkope hostels en populair bij de Amerikanen. Een ander, maar leuk volk om te ontmoeten. Alleen hebben sommige Amerikanen natuurlijk de neiging overdreven te praten. Maar ja, zulke mensen ontmoeten hoort bij het reizen.

De heetwaterbadden, dat is lekker ontspannen in inderdaad erg heet water. Gelukkig is er een tweede, iets minder heet bad. De fietstocht, die gaat van Banos naar het stadje Puio, 60 kilometer verderop, dwars door de vallei. De ochtend heb ik zo´n goed ontbijt, dat ik pas in de avond weer wat trek in eten krijg. De fietstocht zelf: op een goede mountainbike vertrek ik iets na 10:00. Gelukkig daal ik voornamelijk, maar ik moet ook een paar keer flink aan de bak om wat klimwerk te doen, soms 1 km lang. Onderweg kan ik genieten van de groene vallei, de rivier, natuurlijk een paar watervallen en een heel mooi uitzicht op "de toegang tot de amazone": de rivier die breder is geworden en het begin van het regenwoud ingaat. Dit is dan ook de weblogfoto geworden.

Inclusief een half uur wachten-tot-de-regen-ophoudt arriveer ik rond 15:30 vermoeid in Puio. Ik hoef niet lang te wachten op de bus terug naar Banos. ´s Avonds laat ik mijn beetje vermoeide lichaam weer in een lekker heetwaterbad laten zaken.

Zumbahua -> Latacunga
Hoe aanlokkelijk een verder verblijf in Banos ook is, toch ga ik verder. Ik wil namelijk Laguna Quilotoa zien. Dat is een meer in de krater van een slapende vulkaan. Mijn bezoek heeft ´m gelukkig niet wakker gemaakt. Ik besluit in het dorp Zumbahua te overnachten. Dat klinkt misschien Afrikaans, het is toch in Ecuador. Om er te komen maak ik een overstap in het stadje Latacunga. Nabij de terminal kan ik uitstappen, loop naar de terminal, zie plots een bus komen aanrijden met bordje "Zumbahua". Tja, die zal ik dan wel moeten hebben! Instappen, en een mooie rit van twee uren. De bus mag het nodige klimwerk doen. Het dorp, daar is niet zo veel te doen. Ik ben de enige gast in de lodge, ik heb geen aanspraak of wat dan ook. Geen t.v., muziek heb ik ook niet, ´s avonds is het behoorlijk fris, dus dan is het een beetje moeilijker om hier in mijn eentje te zijn. Gelukkig niet te moeilijk, maar ik zal hier geen tweede nacht verblijven. De volgende ochtende kan ik met een truck meerijden naar Laguna Quilotoa, 12 km verderop en hogergelegen. Een frisse wind, jas dichtgeritst en een prachtig uitzicht op het meer in de krater. Op de achtergrond zie ik de besneeuwde toppen van de Cotopaxi vulkaan. Ik verlaat het kratermeer, en ga de 12 km terugwandelen naar Zumbahua. Deze terugweg loop ik, door een soort groene vallei. Volgens mij zie ik diverse sporen van de kracht van Pachamama/Moeder Aarde. Sommige kloven of minivalleien zien er uit alsof ze gescheurd zijn. Misschien ontstaan door de kracht van een vulkaan uitbarsting, misschien dat dit gebied op of tegen de grens van continentale platen aanligt. Ik vind het megainteressant om het te zien.

Terug in Zumbahua, kan de bus terug naar Latacunga nemen. In dat stadje check ik in hostel Tinia, een kleurrijk, leuk gebouw, gratis thee, prima binnentuin. Vanaf de drukke Panamerica autoweg lijkt het stadje niet zo veel. Toch is het kleine, compacte centrum met zijn nauwe straten leuk. Lang hoef ik er niet te zijn, maar voor een middagje is het prima. En terug in het hostel lees ik de prima prestatie van de slechts 21 jarige Nederlandse wielrenner Wilco Kelderman. Wordt hij zo maar even 4 in een lange, zware tijdrit. Ook van zoiets wordt ik helemaal blij. Ik zoek de kapper ook nog even op.

Quito
De hoofdstad van Ecuador, vanuit Latacunga een rit van minder dan twee uren. Ik heb eerst de idee om van de busterminal naar het hostel te lopen. Op de kaart lijkt de afstand niet zo groot. Totdat de informatieman zegt dat het minstens 50 minuten lopen is. Dan ga ik wel met de troleybus. En dat is maar goed ook, want het is nog een behoorlijke afstand naar het centrum. Midden in de middag kom ik aan bij bij hostel "Secret Garden", de Bruce Springsteenfans zullen daar blij mee zijn. Jammere is dat een paar kleine dingetjes niet hellemaal ok zijn: onbijt niet is inbegrepen, er is geen keuken waar ik zelf wat eten kan koken, prijs blijkt net iets duurder te zijn dan hun webpagina aangeeft. Gelukkig is het uitzicht op het oude centrum vanaf het dakteras op de 5e etage prachtig en is de sfeer prima. Een kleine vergelijking met La Paz kan ik wel maken. Quito is gebouwd tussen de bergen en op de bergwanden, alleen niet zo uitgerekt als La Paz. ´s Avonds lang gepraat met twee Nederlandse kamergenoten Lars en Isabel, zij zijn vanuit Midden Amerika gekomen en geven me wat tips over Panama. Lekker gegeten in het hostel, de portie is wel te klein, dus ik heb nog een goede pizza gehaald. Een Nederlandse hostelgenoot zit er eentje te eten en dat brengt me op het idee er zelf ook een te halen.

De volgende dag ga ik voor een stadswandeling. Ik begrijp al snel waarom geschreven is dat er een ´discussie´ is welke stad mooier is: Cuenca of Quito. Het oude centrum van Quito is namelijk groot, erg koloniaal, erg kleurrijk, goed onderhouden en dus erg mooi. Het hostel organiseert dagelijks gratis de stadwandeling, in de middag wandel ik nog verder met een Australische, die aan de start staat van een reis van twee maanden. Redelijk aan het eind schijt er nog een vogel op ons. Of het moet zijn dat iemand van een balkon stinkspul op ons gooit, met het doel dat de toevallige voorbijganger iets kan stelen. Dat laatste is gelukkig niet gebeurd, ik let goed op mijn tas. Mijn eigen reis gaat vanuit dat oogpunt prima. Ik kom hier in Quito wel een paar mensen tegen die helaas al een of twee (pogingen tot) berovingen hebben meegemaakt (zakkenrollen of rugtas). Ik besluit daarom om toch maar niet in de avond in de stad op stap te gaan, doe dat wel ergens in Columbia.

Nederland - Denemarken, ook hier 0-1. Prima gespeeld, het elftal vergeet alleen te scoren. Ik heb de wedstrijd met Nederlandse, Deense en Amerikaanse hostelgenoten in een Nederlandse Pubs in de stad gezien. De naam van de pub is "Corner Pub". Ik had daarna nog in de ´Nieuwe stad´ willen rondlopen, het begint alleen wat de regenen. Wel, dan kijk ik wel de tweede helft van Duitsland - Portugal. En vandaag, een heerlijk weertje. Ik ben zojuist met een paar hostelgenoten met de telegrafico (teleferico) naar een hoog uitkijkpunt over Quito geweest.

De evenaar? Die steek ik morgen over. En Columbia is dan heel dichtbij. Daar vertel ik jullie wel de volgende keer over! Voor het geval dat, om sommige eventueel verontrustende direct al gerust te stellen. De reizigers die ik ben tegenkomen die reeds in Columbia zijn geweest, zijn unaniem lovend over dat land. Ik had eerst twee weken voor Columbia uitgetrokken, en iets van drie tot vier weken voor Venezuela. Wel, Venezuela heb ik al teruggebracht naar minder dan twee weken, en in Columbia zal ik in twee keer langer dan drie weken verblijven.

Ik heb al acht maanden gehad, nog iets minder dan twee maanden te gaan. Het zonnetje schijnt!

Liefs,
Koos


***************************************************
Dear all,

Ecuador, the equator is coming closer. And in comparison with the previous countries travelling through Ecuador is also pleasant. My longest bus ride lasts 6 hours, I'm suddenly only two hours to traveling. It therefore seems like I fly through the country and from city to city hop. The weblog number. Despite that Remi gives me the idea to do "Sounds of Silence" as a sort of ode to my Ipod, I choose anyway for "1904" of Tallest Man on Earth, http://kickingthehabit.nl/2012-05-15/luister-the-tallest-man-on-earth-1904. When I get the chance to listen to his latest number certainly brings me in a good mood.

My previous weblog I wrote in Trujillo, Northern Peru. The bus ride to come there is pleasant, I'm sitting in the luxury "Cruz del Sur" bus. The coastline is desert-like, I have the feeling that I all the time drives through the dunes. Trujillo has some interesting pre-Inca ruins, especially the Huaca de la Luna ruins is a good one. Archaeologists are already busy with research and conservation since 1991, steadily they impose increasingly expose. So I get to see beautiful wall drawings during a fine tour.

My stay, that´s with couch surfing. I sleep three nights in host Garcia, have my own room. He also simultaneously host three ladies from respectively England, France and Switzerland respectively. These ladies have each other while traveling and they turn out just fine together.. The terms reiki, spiritual, positive energy, vibes apply well on these ladies. In every fifth sentence there is the word "amazing". They use no white sugar for their diet, the Portuguese that has taken over nicely. Garcia has a number of figurines, small vases and other attributes from the ruins in his home. The ladies are overwhelmed by the "energy" that emit these attributes. They cherish them. I haven't counted how many times the word "amazing" has been dropped. I think it's nice to have them experienced, but I think I would be itchy if I had to spend a whole week with them!

Then it's time to go to Ecuador. I almost miss the bus, because the Garcia his house key suddenly has problems with opening the porch door. Fortunately, the neighbor is at home, but he has also so problems to unluck it from the inside. But he manages. Fortunately, I can retrieve my backpack and walk to the bus station, just a block away. In the bus, get to watch the Nice "Killer Elite", followed by a B-movie. In Piura can I switch in the evening in the bus to Loja, a ride of 8 hours.

Loja, Ecuador
Just after 00: 00 Sunday night I arrive at the border. Again no exciting stories or events: I deliver my allowed-to-stay-paper, get a stamp in my passport, walk across the border to Ecuador, fill in my paper and get a stamp in my passport. No questions, no research, no control. Just crossing the border and in the bus. I can sleep and arrive in the early morning in Loja.

I have a cheap little hotel in the small centre. Unfortunately Loja welcomes me with a rainy day. Nice side effect is that I have a long Skype conversation with mum and dad, and I can finally have a few times to hear the lThe Tallest Man on Earthatest song "1904". Gorgeous! I'm in a good mood. And if I have to sit inside because of the wather, then I might as well send several emails, including the photo of the Salkantaytrek. Slept fine with music by Marvin Gay, fell asleep. The next morning, unfortunately rainy. I would have liked to have visited Podocarpus national Park, but I'm not going to walk in the rain by a national park. Well, let´s move on then. Packing to get in the morning on to Cuenca, 5 hours travel to the North. I seem to be right on time for the 10: 30 bus, I'm even treated to the excellent, and one of my favourite, film, "The Pianist".

Cuenca
Cuenca! Gorgeous! Great! This is also a very beautiful city. Frans informs me that he already has had a great time in this town during his vacation in Ecuador, and I can totally understand why. I'm already excited about the cities of Cordoba and Sucre, add Cuenca to that list. This city has a beautiful large colonial Centre. The buildings are well preserved, the streets are beautiful, beautiful churches, once again I come to a statue of the late Pope John Paul II. The Centre does modern medieval, it is simply pleasant to walk around here.

And I stay here even a day longer than expected. I have the idea to visit Parque Nacional Cajas on Thursday. I get up special early on to get the 07: 00 bus, I have to go to the old bus terminal. If I understand correctly, from there there departs only one bus company, and that is correct. The taxi brings me there, the bus is already standing there, so I get it. Later it turns out to be a different bus. This seems to be the 06: 45 bus, and not the 07: 00 bus. And the 06: 45 drives also by a nature reserve, but in another direction. ...

Darn. That was not the intention. Well, then I will return to Cuenca. Change the plan, I visit the park tomorrow. I enjoy walking around in the city, the beautiful old and new Cathedral, and the prima Pumapungo museum. Back at the hostel my Ipod has troubles. He has eliminated himself, is doing weird and suddenly has totally deleted all music that brother Ivo had put out. Despite that, in the afternoon I have a charming experience with two Israeli ladies in my hostel. After a nice conversation I am invited to join their meal, they have made too much. Tasty! The rest of the day is relaxing, I see the DVD "The Illusionist". Tangent to the talk with my German roommate, chatting until after midnight about our travel experiences.

The next day I make a new attempt to Cajas to visit. However, I do not get up so early. My German has already there and mentions that one of the walk is well signposted and takes approximately 2.5 hours.Arrive on time at the same bus terminal, this time it is the 10: 20, by delay it turnes into a 11: 10 bus. An hour later I enter the park: green mountains with small lakes, wrapped in light mist everywhere. The walk is beautiful, the trail is soggy, tortuous, several ponds surrounded the path. Sometimes fog patches which crosses the top. Fortunately, the route is well marked, because here it is reasonably easy to loose your sense of direction. Twice my mountain shoe disappears completely in the mud. Well, sometimes it seems like the ground firmly. Not. It does not detract from my walk, I have a little feeling I am in the Lord of the Rings, when Frodo and Sam are together on the travel.

Riobamba
My route through Ecuador goes through the middle of the country. That is the Andes mountains. On paper it seems the ride from Cuenca to Riobamba won´t take so long. In practice, it is a mountain up, mountain down, mountain up ride, a beautiful ride. In this town I want to get the special trainride, the Nariz del Diablo, but when I arrive at the station there won´t be any. The station is being renovated, and a tarmac road has removed a piece of the railtrack. Fortunately, it is a nice town, I have a relax stroll through Riobamba.

Banos
These are not the toilets, these are not showers, this is a village in Central Ecuador, in the Andes mountains. The village is build at a small mountainside. A village that has the repution among travelers, that you are actually staying here more days than planned. I am able to stick to my plans. I stay here two nights, I came here to pay a visit to the hotwaterbaths, and to do a bicycleride through the Valley. Hostels are cheap, and popular with americans. A different, nice kind of people to meet. Only, a few of them have the tendency to talk exaggerated. But let´s say, that is part of the travelling game!

Time to relax in the hotwaterbaths, that is indeed hot water. Fortunately there is a second, slightly less hot bath. The bike ride, which goes to the town of Puio, 60 kilometres away, straight through the Valley. In the morning I have such a good breakfast, that finally in the evening I am starting to get hungry. The bicycle ride itself, on a good mountain bike I leave just after 10: 00. I mainly have a descent, but also a few times I have to do some climbing, sometimes 1 km long. On the road I am enjoying the Green Valley, the River, of course a couple of waterfalls, and a beautiful view on "access to the Amazon River", where the river that has become wider at the beginning of the rain forest.

Zumbahua -> Latacunga

A futher stay in Banos is tempting, but I will continue. I want to visit namely Laguna Quilotoa, a lake in the crater of a dormant volcano. My visit has fortunately not woken the vulcano. I decide to stay overnight in the village of Zumbahua. That might sound African, surely it is in Ecuador. To get there, I make a stopover in the town of Latacunga. Near the terminal I get off, walk to the terminal, see a bus riding on the road with sign "Zumbahua". Well, I will have that one then! Boarding, and a nice ride of two hours. The bus has to do the necessary climbing.

The village, there is not so much to do. I'm the only guest in the lodge, nothing more, no t.v., no music, chilly in the evening. Times when it is a little bit harder to be a single traveller. Luckily it is not too difficult, but I will not stay a second night. The following morning I can get a ride with a truck to Laguna Quilotoa, 12 km away and higher. A fresh wind, jacket on, and a wonderful view of the Lake in the crater. In the background I see the snowy peaks of the Cotopaxi volcano. I leave the lake behind and I start walking the 12 km back to Zumbahua. The way back I walk through a kind of Green Valley. I think I see various traces of the power of Pachamama, mother earth. Some gorges or mini valleys look like they have been ripped. Maybe caused by the force of a volcanic eruption, maybe that this area nearby the border of the continental plates. For myself, I think it is mega interesting to see it.

Back in Zumbahua, can take the bus back to Latacunga. Check-in in hostel Tinia, colorful, nice building, free tea, fine courtyard. From the busy motorway Panamerica, it seems not so much, this city. Nevertheless, its small, compact Centre with its narrow streets makes it nice. I do not need to be long, but it's fine for an afternoon.

Quito

Capital of Ecuador, a ride of less than two hours. First I have the idea to walk from the bus terminal to the hostel. The distance on the map seems not so big. Until the informationman says that it is at least 50 minute walk. Oh well, then I go with the troleybus. In the middle of the afternoon I arrive at hostel "Secret Garden", the Bruce Springsteen fans will like that. Sad thing is that a few small things are not ok, breakfast is not included, there is no kitchen where I can cook some food, price reveals itself just slightly more expensive than their Web page indicates. Fortunately, the views from the rooftop patio on the 5th floor is wonderful and the atmosphere is fine. A small comparison I can make with La Paz, Quito is built between the mountains and the mountain walls. evening long talk with two Dutch ´ roommates, they are come from Central America and give me some tips about Panama. Delicious eaten in the hostel, portion is too small, so I also have a good pizza. A Dutch hostelmember sits there to eat and enjoyed gives me the idea.

The next day I go for a walk. I understand very quickly why its written that there is a discussion which city is prettier : Cuenca or Quito. The old centre of Quito is pretty, very colonial, very colorful, well maintained and so very beautiful. The hostel organizes daily a free city walk, in the afternoon I walk further with an Australian, who is at the start of a journey of two months. Rather at the end there is a bird that s***s on us. Or it must have been that someone from a balcony throws stink stuff at us, with the aim that the casual passerby can steal something. The latter has not happened. My own travelling at that point is just fine, though I have met a few people here in Quito who unfortunately already have endured one or two (attempts to) robberies (pickpocketing or backpack). Oh well, then I will go out in Columbia.

Netherlands-Denmark, also here 0-1. The team played fine, they forget only to score. I have watched the game with Dutch, Danish and American hostel mates in a Dutch Pub in the city. The name of the pub is "Corner Pub". Afterwards I wanted to walk around in the ´New City´, but it starts to rain. Well, then I will watch the second half of Germany-Portugal. And today, a lovely weather. I have just enjoyed a great view over Quito with some hostelmates, we went there with the telegrafico (teleferico).

The Equator? I cross it tomorrow. And Columbia is very close. Btu that is a story for the next time! Just in case, in order to reassure some possibly disturbing feelings. The travelers who I encounter during my trip and have already been in Columbia, are unanimously praising that country. At first I had two weeks for Columbia, and something like three to four weeks for Venezuela. Well, I have already decided to spend less time in Venezuela and more time in Columbia.

Already eight months on the road, still slightly less than two months to go. The sun shines!

Love,
Koos