Vanuit Alice Springs gaan we met the Greyhound richting het zuiden. A nine hour drive die rustig verloopt. We passeren de staatsgrens naar the Southern Territory.
Onze chauffeur van de Greyhound bus is tevens de postbode en stopt bij iedere afslag een postzak in de brievenbus langs de weg.
Als we in Coober Pedy aankomen blijkt er voor ons motel een kerstmarkt te zijn. Heel kneuterig. Iedereen kent iedereen. Coober Pedy is een heel klein mijndorpje, waar de mensen onder de grond leven en wij ook. Maar eerst pizza in het top 5 restaurant van Australië. Eén pizza met kangoeroe en één met emoe. Het restaurant is totaal sfeerloos maar het eten erg goed.
We moeten twee uitgehakte trappen naar beneden naar onze kamer. Er zijn vannacht maar vijf mensen en het hotel heeft meer dan 100 bedden. Peter vindt het geweldig, helemaal donker en stil.

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt (ook hier in de middle of nowhere zijn er weer grote supermarkten die lekkere kwark verkopen) gaan we op pad.
Eerst gaan we op de foto met het ruimteschip uit de film Pitch Black die hier in Coober Pedy is opgenomen. Er is hier in de buurt nog veel meer gefilmd, o.a. Mad Max 3, Thunderdome, Star wars en de serie Mac Clouds daughters.

Daarna bezoeken we een kangoeroe-opvang. Te leuk.Terry, de eigenaar vertelt ons de verhalen van vier volwassen en één kleine kangoeroe. Sommige kangoeroes worden gewond gevonden. Soms vangen de Aboriginals een moeder kangoeroe om op te eten en wordt het jong gebruikt als speelgoed voor de kinderen. Een oma zag dat het niet zo goed ging met het jong en bracht het naar de opvang. Wanneer een bus een kangoeroe aanrijdt kijkt de chauffeur direct of er een jong in de buidel zit en wordt dit meegenomen en naar de opvang gebracht. De wet is alleen zo dat de kangoeroes uit de opvang nooit meer in het wild mogen leven. Je zag daar ook hoe ze aan Terry gehecht waren. De kleine achtervolgde hem omdat hij graag terug in de draagzak wilde. Terry gaf hem de fles en wij mochten de volwassen kangoeroes voeren. Super leuk!

Verder hebben we the Oldtimers mine bezocht. Een echte opaalmijn plus museum en ondergrondse woning. Als er goed opaal gevonden wordt, kan het veel geld opleveren. We hebben een stuk opaal gezien dat 50.000 dollar waard was. Als je hier serieus zelf wilt gaan graven mag dat. Je moet alleen eerst een vergunning aanvragen. Gereedschap is te huur.

Buiten is het snoeiheet en worden we gek van de vliegen die onze ogen, mond en oren willen bezoeken. Dus schuilen we de laatste uren van de dag onder de grond in ons hotel tot onze bus vertrekt. We hebben de nachtbus naar Adelaide van half negen vanavond.