Go with the flow! Stel je voor: je bent in een prachtig natuurgebied (de Catlins) geweest en op weg naar Dunedin. Het lukt alleen maar niet om een hostel te vinden. Ten einde raad pak je het boekje met de B&B adressen (wat je ooit ergens hebt meegenomen) en belt ereen op. In dit geval Arden House. Of ze nog een kamer hebben? Jahoor, geen probleem. Je komt aan, wordt vriendelijk ontvangen en kunt gelijk meeeten.

Heb je misschien zin om mee te gaan naar een concert vanavond? wordt je gevraagd. Nouja, waarom niet. Je rijdt naar een cafe in Port Chalmers waar die avond live gemusiceerd wordt door een paar artiesten waaronder een nederlandse vrouw, die al 10 jaar in NZ woont en speciaal voor jou "Wat voor weer zou het zijn in Den Haag" zingt. (Kon me niet echt veel schelen op dat moment ;-))

Wat wil je nog meer? Deze reis zit vol hoogtepunten en verrassingen. De 2 trektochten die ik gemaakt hebt waren prachtig: de Heaphytrack van bossen (in de heuvels) via downs (graslanden) naar de kust met Nikaupalmen en de Greenstone/Routeburn via het ene rivierdal omhoog tot in het gebied boven de boomgrens (die ligt hier op 1000 m) en via het andere dal weer terug. Ik heb geweldig genoten van de natuur en van het gezelschap: de Heaphytrack deed ik met een kleine groep (8 mensen) en 2 gidsen. De Greenstone/Routeburn track was met een grote groep van 24 mensen met 4 gidsen. De eerste tocht verbleven we in de zeer basic DOC hutten, waar je met 16 mensen in 1 ruimte slaapt (8 op de bottombunk en 8 op de topbunk). Ik kon daar maar moeilijk aan wennen (warmte, rumoer) en heb de eerste nacht buiten geslapen.

NB. DOC staat voor Department of Conservation, de DOC beheert en onderhoudt alle nationale parken en ook de tracks.

De 2e tocht hadden we eigen hutten, die zeer comfortabel waren met 4-persoons hutten en zelfs warme douches! Op beide tochten werd door de gidsen uitstekend gekookt.

De gidsen droegen (een deel van) het eten en wij droegen onze persoonlijke dingen (kleren enzo).

De 2e tocht waren we voortdurend onder ons (eigen hutten), terwijl we de 1e tocht de DOC hutten moesten delen met anderen. Misschien is daarom tijdens de 2e tocht ook meer een groepssfeer ontstaan met elke avond kaartspelletjes en een echte muziekavond (in 1 van de hutten stond een piano en er was een pianist onder ons!). Hoe dan ook, ik denk met veel plezier aan de tochten terug en heb van mensen uit de 2e groep een uitnodiging gehad om te komen BBQ-en in Adelaide!

Na zo'n tracking is het wel weer even wennen om alleen te zijn, maar eigenlijk bevalt het reizen me prima zo. Ik stap weer in mijn Nissan Bluebird en ga op pad. Mijn vriend Ruud heeft tijdens mijn bezoek aan Auckland de kaarten van zowel het Noord als Zuideiland onder handen genomen en alle interessante plekken gemarkeerd met een 1, 2 of 3. Zeer bijzondere plekken kregen een 1A. Om in ieder geval alle plekken met een 1A en 1 te bezoeken heb ik mijn vertek naar Australie met 10 dagen uitgesteld. Ik vertek nu 3 maart naar Melbourne.

Het geeft me ook wat meer ruimte om nog wat verhaaltjes te schrijven en mijn foto's op orde te brengen.

NB. De glowworms in Hokitika waren boeiend ;-)