Vanmorgen na een heerlijk ontbijt uitgezwaaid door d*** Kooy. De zon scheen bij min 2 graden. Na een paar kilometer werd de weg onverhard. Dat bleef de hele dag bijna zo. Alleen de laatste 10 km niet. Onverhard zakt mijn snelheid naar gemiddeld 15. (Ja Peter, ik schaam me) Het is echter geen race tegen de tijd. Gisteren dronk ik koffie bij een café dat 'le temps perdu' heette. Verloren tijd om daar zo lang koffie te drinken, ach deze hele onderneming is in zekere zin verloren tijd. Vanmorgen zat ik op een bankje in het bos bij het ruisen van de rivier te genieten van een stuk ontbijtkoek uit Engeland. Langzaam daalde het gevoel op me neer dat ik aan het genieten was. Het fietsen op onverharde wegen vraagt meer aandacht. Ongemerkt rolt er aardig wat pad onder de wielen door. De koffie in een Gaststätte gebruikt. Die stroomde langzaam vol met families voor de paas brunch. De smaak van de koffie moedigt aan tot bier drinken was mijn conclusie. De eerste echte Kuchen genuttigd. De taarten zijn hier echt anderhalf keer zo groot als in NL. In het Gasthof aangekomen het zweet afgespoeld en wat gegeten. Er is één gerecht, kartoffeln, schweinefleisch en salat. Ik vraag om kleine portie. (Ik leer snel). Het was ruim voldoende. Na het eten eerst even slapen. Dan weblog en wederom slapen.