Chrischurch II & Wanaka II

Uiteraard had ik voordat ik terug keerde naar Christchurch contact gezocht met mijn vrienden van de Heartwood Community zodat ik iig een gratis verblijfplaats had. Aangezien dit geen probleem was werd ik op donderdagavond wederom herenigt met de Heartwood Community, erg leuk om ze weer te zien.

Vrijdagochtend had ik dan eindelijk het zogenaamde belangrijke gesprek. Het ging hier om een sollicitatiegesprek om het Rode Kruis te verkopen (lees: mensen overtuigen om een maandelijkse donatie over te maken). Moet eerlijk zeggen dat ik me er meer van had voorgesteld, het leek meer op een intake gesprek. Hierdoor had ik dan ook het gevoel dat ik de baan al in de pocket had. Ik moest echter wel op dinsdag terugkomen om samen met een aantal anderen de straat op te gaan en te kijken wat het nou precies inhield. Hmm…toch niet terug naar Wanaka voor het weekend, geen probleem.

Dus het weekend in Christchurch doorgebracht, echter niet iedereen in het huis was het er mee eens dat ik hier gratis ging verblijven….dus maar een paar uurtjes per dag klussen. Beetje in de tuin. Beetje binnen schilderen, tapijt leggen enz…prima mee vermaakt J.

Dinsdag dan eindelijk de straat op om te kijken hoe en wat. Afgelopen dinsdag waren er nog vele mensen op sollicitatie, vandaag waren we echter nog slechts met z'n tweeën. Hmm…misschien was het dan allemaal toch nog niet echt in de pocket…haha… Na met wat mensen op de straat te hebben gebabbeld bleek dat over de juiste "kwaliteiten" beschik om het Rode Kruis te gaan verkopen…woehoe… Dus zo snel mogelijk aan de bak om wat knaken te gaan verdienen.

De weken welke hierop volgden heb ik voor het Rode Kruis gewerkt. Het werk op zich was niet verkeerd. Het enige wat een beetje creepy was was dat we elke morgen om 08.30 naar het kantoor moesten komen om onze "werkwijze" te oefenen….twee uur lang!!!! Deze werkwijze hield in het kort in dat we een script moesten leren en aan de potentiële klanten op straat moesten opdreunen. Dus hier had ik voor het eerst het gevoel dat ik daadwerkelijk in een of andere sekte was beland….

Hier heb ik enkele weken gewerkt en de nodige centen in het laatje verdiend. Omdat ik dus niet meer kon klussen voor mijn accommodatie werd ik deze weken als volledig bewoner van het huis beschouwd en werd er dus ook van mij verwacht dat ik huur ging betalen…damn it. Gelukkig was het wel spotgoedkoop: $130,- per week, dit was echter incl eten en drinken. Goedkoper kun je het nergens vinden…

Tijdens deze weken was de winter officieel gearriveerd in NZ. Kkkkoud… Tijd om thermisch ondergoed aan te schaffen. Gelukkig woonde ik met de uitvinders van goedkoop leven en een van hen wist mij dan ook te vertellen dat de fabrikant van dergelijk ondergoed uitverkoop had…top. Dus daar maar eens een kijkje gaan nemen en eea aangeschaft voor een fractie van de normale winkelprijs. Zo blijkt maar, it's not what you know, it's who you know!

Na enkele weken in Christchurch gewoond en gewerkt te hebben werd het weer eens tijd om terug te gaan naar Wanaka om daar werk te zoeken en me weer te herenigen met m'n Paihia familie.

Na een prachtige rit door de bergen weer terug in Wanaka. Altijd leuk om weer bekende gezichten te zien. Maar het was helaas niet allemaal vrijheid blijheid…ik was hier immers om werk te zoeken L. Zo makkelijk als ik in Christchurch werk had gevonden zo moeilijk bleek het in Wanaka. Het hele dorp was volgelopen met backpackers wanhopig op zoek naar werk, waaronder ik dus!

Na ongeveer een week de deur in m'n gezicht te hebben gehad besloot ik m'n geluk maar eens te gaan beproeven in Queenstown. Net iets groter dan Wanaka en misschien ook meer werk… Na hier twee dagen de deur in m'n gezicht te hebben gehad ben ik maar terug gegaan naar Wanaka, hier had ik immers meer contacten!

Het was allemaal bijzonder frustrerend om alsmaar nee te horen. Daarbij had ik graag in een kamer willen huren in Wanaka, maar helaas hebben de verhuurders het voor het uitzoeken dus iemand met werk kreeg voorrang. Dus ook dit leek niet te werken.

Na enkele weken van hostel naar hostel te hebben geleefd, geen werk kunnen vinden vond ik het tijd om maar eens een beetje frustratie van me af te gaan lopen. Mt Roy was in de buurt en moest naar verluid een erg mooie wandeling zijn…

Ondanks dat het erg mistig was die ochtend heb ik toch besloten om eraan te beginnen, moest immers wat energie kwijt J.

Het eerste uur heb ik alleen in de mist gelopen en kon eigenlijk niks van de zogenaamde uitzichten zien. Toen ik eenmaal boven de wolken uitkwam verschafte mt Roy me prachtige uitzichten over de wolken en andere bergtoppen welke boven de wolken uitstaken. Door het wolkendek kreeg je het gevoel alsof je volledig afgesloten was van de rest van de wereld….net wat ik nodig had…J. Eenmaal op de top aangekomen kon ik genieten van een erg indrukwekkend 360 panorama uitzicht. Hier heb ik dan ook een tijdje rondgehangen en van het uitzicht genoten. Samen met iemand anders welke net na mij op de top aankwam ben ik weer afgedaald…

Na deze prachtige wandeling was het back to reality en weer op zoek naar werk en een plek om te wonen! Gelukkig ging het me nu beter af en heb ik werk gevonden via Kim en Dave welke op dat moment bij Oakridge Resort werkten. Een vijfsterren hotel….erg indrukwekkend. Helaas was mijn taak binnen het hotel minder indrukwekkend: Room Attendant. In de volksmond beter bekend als housekeeping. Niet echt wat je noemt een carrière maker maar het verschafte me iig wat dollars in de knip. Zo zie je maar weer: it's not what you know it's who you know!

Hoewel het werk alles behalve enerverend was was de sfeer toch gezellig. Het overgrote deel van m'n collega's zaten nl in hetzelfde schuitje…..backpackers welke ook geld wilden verdienen.

Gelukkig kon ik nu ook snel een kamer voor mezelf vinden nu ik werk en inkomen had. Andy & Sarah en Sean & Hanna waren de gelukkigen welke zich mijn nieuwe huisgenoot mochten noemen ;). Andy is de eigenaar van het huis en Sarah is zijn verloofde. Om wat geld te besparen verhuren ze tijdens de hoogseizoenen de twee kamers welke ze over hebben. Veel mensen welke een kamer over hebben in hun huis verhuren het overigens…

Eindelijk volledig gesetteld en klaar voor het ski seizoen….

Hierover lezen jullie alles in mijn volgende blog…