Bolivia is een land dat veel armoede kent en heeft in totaal 8.150.000 inwoners.
In Argentinie en chili was de armoede ook aanwezig alleen kwamen wij niet in de wijken waar deze armoede aanwezig was. Ook vanwege het negatieve reisadvies. Maar in Bolivia is de armoede overal en zit er een grote kloof tussen arm en rijk.

In Sucre zaten we in een park te lezen en toen kwam er een jongentje van een jaar of 12 bij ons zitten op zijn schoenenpoets kist. Hij vroeg of hij onze schoenen mocht poetsen maar helaas hadden we slippers aan... Had hij vast nog niet gezien. Toen vroeg hij of wij misschien wat te eten hadden. En we gaven hem een broodje en wat drinken. Daarna kwam een vriendje van hem ook bij ons zitten en vroeg om hetzelfde. En jawel daarna nog een vriendje. We gingen met ze praten en kwamen uit op het onderwerp school. Ze vertelden ons dat ze school niet in mochten als ze geen schrift en pen hadden. En natuurlijk vertelden ze ons hoeveel dat dan kosten. We maakten de afspraak met ze dat als we hun geld gaven dat ze dan terug zouden komen om te laten zien wat ze gekocht hadden. Dat vonden ze uiteraard een goed idee. We gaven 15 bol. Is ongeveer 1.50 euro en 10 minuten de tijd. Ze lieten hun schoenenpoets kistje staan en ze renden naar de winkel. En binnen tien minuten kwamen ze terug met een schrift, een rode en blauwe pen, stickers en een jaar kalender. Trots als een pauw waren ze. En wij natuurlijk ook blij dat we deze kinderen toch een leuke dag hebben kunnen bezorgen. En we moeten nu nog aan ze denken. En ook maar hopen dat ze ook echt naar school gaan en niet dat ze in hun eigen wereldje zitten.....