He allemaal,

Weer even een berichtje van ons. Wij zijn op dit moment in Kunming, provincie Yunnan, China. Ja inderdaad.... nog steeds in China :) Maar het einde van onze avonturen in China zijn bijna in zicht. Wanneer jullie sinterklaas verwelkomen in jullie huis (op 5 dec zoals dat hoort) hopen wij dat de Vietnamese grenspost ons ook met open armen verwelkomd! Voor die tijd maken we nog een korte trip de jungle in, morgen emen we de bus naar Jonghing voor een 3 daagse jugle tocht waarbij we bij de lokals in hutjes mogen overnachten, spannend!

Na deze vooruitblik maar weer even terug naar de afgelopen weken. Ons laatste blog was vanuit Yangshou. Daar hebben we de winter mogen verwelkomen. De eerste dag in yangshou was het nog 31 graden en zeer zonnig, 2 dagen later moesten we toch echt onze truien te voorschijn halen want toen was het nog net 10 graden.. fris! Vanwege de regen die gepaard ging bij dit mindere weer zijn veel van onze fietsplannen ed in het water gevallen. Gelukkig konden we nog wel een kookcursus volgen, we kunnen nu een uitstekende chinese maaltijd maken (beer fish, kong pau chicken, gevulde tofu balletjes en champs en aubergine en lettuce root gerechten). Klinkt lekker toch? Was het namelijk ook!

Na deze culinaire inspanningen waren we klaar voor een wat culturelere activiteit. Vol goede moed vertrokken we naar Fenghuang. Op dit moment moet ik toch maar mijn nog beloofde verhaal over het treinen in china vertellen om aan te geven wat voor avontuurlijke tocht dit was :). In China kan je alleen een treinkaartje kopen vanaf het station waarvan je vertrekt. Overstappen op een andere trein kan dus niet. Wil je een reis maken waarbij geen sprake is van een directe trein dan kan dat slechts op 1 manier, je koopt een kaartje tot je overstap station, gaat dan het station uit en in de hele lange rij staan voor een nieuw kaartje. Hier koop je dan een nieuw kaartje, als die nog aanwezig zijn..... Want je koopt een kaartje voor een specifieke plek. Er zijn verschillende keuzes: soft sleeper (1e klas slaap, 4 persoonscabine met deur, eigen lampje en zachte bedden), hard sleeper (2e klas slaap, 1 grote coupe met 66 bedjes en per 6 bedden een tussenschotje zonder deur, 3 rijen hoog dus. geen schone lakens) en hard seat. Hoe luxer de plek, hoe duurder het kaartje uiteraard. De bovenste hard sleeper bedjes kan je niet rechtop op zitten en die zijn dus nog goedkoper dan de aller onderste bedjes waarop dit (net) wel kan. In de hardsleeper gaat om 22.00 stipt het licht uit en is het pikke donker, was de eerste keer voor ons wel een beetje een verrassing. Voor onze reis naar Fenghuang waren op het 2e traject enkel nog hard seat kaartjes beschikbaar. Dus die moesten we maar nemen met enige tegenzin want de trein zou `s avonds rond 21.00 vertrekken en de volgende ochtend rond 6.00 aankomen. Maar zelfs onze ergste verwachtingen hadden ons niet voor kunnen bereiden.... Het begon met een enorme massa mensen op het station... toen gingen de hekjes open en begon iedereen te rennen..... toen kwamen we bij onze sloeber coupe en stond er een enorme rij van handelsmannen met enorme balen met handels waar, moeder met kleine kinderen op de rug gebonden, mensen in klederdracht enz enz. De trein zelf was propvol, er werd gezellig veel in gerookt, gegeten (waarbij de botjes, het verpakkings materiaal en regelmatig een goede rochel gewoon op de vloer terecht kwamen) en muziek geluisterd via de luidsprekers van de telefoon. We hadden er al helemaal zin in... Onze plekjes waren ook al bezet. Op harde bankjes waar je in Nederland net 2 mensen op kan passen worden hier 3 plekken verkocht (en zie dan je abnormaal lange benen nog maar ergens kwijt te kunnen) Gelukkig konden we de mensen overtuigen dat wij toch echt betaald hadden voor die plekjes en dat ze op moesten staan. Wij persten ons op het bankje en dat was dat. Nog 9 uur te gaan. Elke 2 uur veegde onze coupe beheerder (man in blauw pak met rieten vegertje) een berg afval uit de coupe die iets boven mijn knie uit kwam. Al met al hebben we geen oog dicht kunnen doen, mede ook omdat het steeds kouder werd (buiten vroor het, binnen geen verwarming maar wel tochtende ramen). We hebben meerdere backpackers gesproken heir en allemaal hebben ze wel eens vanwege gebrek aan kaartjes een nachtje op een hard seat door moeten brengen (allen geven ze aan het nooooit meer te doen :)) Dus het is een ervaring die bij het reizen door china hoort. Maar het is wel de goedkoopste manier van reizen voor 4 euro per persoon hebben we deze lange reis afgelegd.

Na deze ontberingen kwamen we dus aan in Fenghuang (na eerst nog even een uurtje opwarmen in een heerlijk luxe bus). Hier was het echt winters temperaturen rond het vriespunt en `s nachts eronder. Maar het stadje was schitterend. Met vele houten huisjes aan een rivier, ik verwijs graag naar de foto`s. Het is een echte toeristische trekpleister voor de chinezen maar weinig westerse toeristen komen hier. We waren er verbaasd over het ontbreken van enige verwarming in de huizen, hotels en cafe`s. Een beetje kou kunnen we best hebben als je jezelf maar af en toe kan opwarmen... maar dat was best moeilijk. Na een nachtje in een ijskoude tochtige hotel kamer geslapen te hebben (in thermo`s pakje in slaapzak onder de dekens met extra deken en dan nog steeds heel dicht bij elkaar blijven liggen om warm te blijven) vonden we dat we moetsen upgraden. de tweede nacht hebben we een luxer hotel uitgezocht waar we na wat afdingen voor 11 euro een kamer met verwarming en warm water mochten bewonen. Wat een luxe! En wat doe je met zulk koud weer? Wij hebben ge-bbq-ed, was erg lekker, je wijst wat stokjes met groente en vlees aan en het mannetje gaat aan de slag met vuur een veel lekkere kruiden en maakt er iets lekkers van. Tafeltje buiten onder de partytent met vuur potje onder de tafel (een grote wok met kolen) waaraan je je lekker kan warmen. Helemaal goed!

Om het fiasco van onze vorige treinreis niet te herhalen hadden we besloten te bussen naar de hoofdstad van de provincie (Changsha) en daar een kaartje te kopen voor onze volgende bestemming Kunming. Changsha zelf was niet zo boeiend, het is een semi toeristische bestemming omdat het geboortedorp van Mao er in de buurt ligt. Maar een hardsleeper kaartje voor Kunming was wel zo geregeld. (eerst waren we van plan nog naar chengdu te gaan in sichuan, maar vanwege het koude weer en de voorbij snellende tijd hebben we deze bestemming overgeslagen).

Kunming wordt de stad van de eeuwige lente genoemd, wij hadden nog niet echt het lente gevoel toen we hier kwamen en met op de 2e dag zelfs natte sneeuw konden we dat niet echt veranderen. In Kunming hebben we ons visa voor Vietnam geregeld, en natuurlijk de hoogtepunten van de stad gezien. West mountain (Xi shan) beklommen (oke met de stoeltjes lift, maar wel zelf weer naar beneden gelopen..). Daarnaast hebben we het stone forest bezocht, wat een park is met hele hoge stenen pilaren die door erosie zo gevormd zijn (wederom kunnen de foto`s dit beter beschrijven). Erg mooi om te zien, zeker als je de moeite nam om zoveel mogelijk kleine paadjes tussen de stenen door te nemen en de grote tourgroepen te vermijden (wat sowieso een gouden regel is voor elk bezoek aan china wat ons betreft). Ook is er iets buiten Kunming een heel rustige tempel, we hadden daar het gevoel dat het voor het eerst in maanden echt rustig was.

Na Kunming hebben we een paar dagen in Dali door gebracht. Een pittoresk dorpje aan lake Erhai. Uiteraard was hier ook weer een berg om te bekijken en hebben we een dagje met de mountainbike rond gereden. Vooral dat laatste was iets wat Jelmer zich nog lang zal heugen. Niet alleen vanwege de flinke blauwe plek (die ondertussen al mooir groen, paars geel wordt) op zijn been. Maar ook vanwege het feit dat bij deze val van de fiets ook de camera gevallen is en helaas total loss... Onze plannen moesten we toen iets bij stellen, in plaats van gelijk naar het zuiden richting de vietnamese grens toch maar weer terug naar Kunming om een nieuwe camera te kopen. En dat hebben we dus vandaag gedaan. Na enig zoeken weer hetzelfde model gevonden, tegen waarschijnlijk een iets hogere prijs dan in Nederland. Hopen dat de reis verzekering ons een beetje kan bijstaan?

Weer in Kunming aangekomen is het weer helemaal omgeslagen, het is lekker 20 graden en ik ga zo weer in hempje en met boek op het dakterras al hier zitten! (toch lente weer hier) Hierbij dus het laatste blog uit China, tot volgende keer vanuit Vietnam!

Veel liefs,

Ellen (ook namens Jelmer)