Zoals beloofd, na 4 dagen intensief Lima getrotseerd te hebben, weer een update. Metropool Lima is de hoofdstad van Peru en met haar 9 miljoen inwoners is dit de 5 na grootste stad van Zuid-Amerika. Het bestaat uit tientallen wijken waarvan Miraflores en Barranco de bekendste zijn, in eerst genoemde verblijven wij. 1 op de 5 mensen leeft hier onder de armoedegrens en dat is goed te merken ook: naast grote benzineslurpende dure wagens zie je veel afgetrapte autootjes die een Nederlandse APK al jaren niet meer door zouden komen. Dit contrast is ook te zien bij de mensen op straat: van mensen die druk mobiel bellend in dure pakken rondlopen tot kleine kinderen met besmeurde gezichten die prulletjes proberen te slijten aan rijke toeristen. Bijzonder om te zien, dat ondanks deze verschillen, de mensen hier in harmonie en naast elkaar samenleven. Dit vindt je vaak terug in Lima´s kleurrijke parken, een schril constrast met de grauwe grijze stad zelf. In deze parken zoeken mensen elkaar op, ongeacht portemonnee of afkomst. Maar.... Wanneer een Peruaan in de auto stapt gaat de knop om. De claxon wordt net zo vaak gebruikt als het gaspendaal, een tweebaansweg kun je makkelijk met z´n vieren nemen en een zebrapad vinden ze maar zonde van de verf. Onze tip: huur hier nooit een auto, motor of wat dan ook zonder goede levensverzekering! Ons idee om een fiets te huren in onze tweede dag in Lima, hebben we dan ook maar laten varen aangezien we nog 3 maanden voor de boeg hebben.

Een veiligere oplossing om Miraflores te verkennen was dan ook om een bustour te nemen... Zo´n toeristische... Ja, met open dak... Tijdens de tour zagen we niet veel bijzonders, wat dat betreft lijkt heel Miraflores op elkaar. De wijk heeft wel een lange schitterende kust met daarlangs allerlei, zoals net benoemd, kleurrijke parken. Onderweg kwamen we langs een grote Inca markt, wat ons een bezoekje waard leek. De Inca kunst is heel bijzonder, wat dan ook de eerste souvenirs (en dat na 2 dagen al) opleverde. Het liefst hadden we de halve markt leeggekocht, maar dat leek, na overleg met onze ruggetjes, die alles voor ons moeten dragen, niet zo´n best idee. Inmiddels lichtelijk oververhit door de zon besloten we in ons park voor het hostel wat mooie foto´s te maken, waar het niet dat onderweg, als geschenk uit de hemel, om 15.00 uur ´smiddags de Champions League op tv was! (deze is voor de mannen): Geloof me, om 15.00 uur met een biertje in de zon tegen een boom Messi 5 keer zien scoren.... Ach ik kan het proberen te beschrijven, maar dit spreekt voor zich denk ik.. Ahum, terug naar het verhaal.

Eenmaal aangekomen in het park gingen we aan de slag met het pielen/uitvinden van alle snufjes op onze nieuwe camera, want we zijn nog lang geen fotografen. Check dus ons fotoboek voor (hopelijk) alle mooie kiekjes! Na alle nieuwe indrukken van deze dag waren we, voor de tweede dag op rij, zo moe dat het lichtje om 9 uur uitging. Normaliter zijn we geen van beiden met een stok uit bed te slaan ´s ochtends, maargoed daar zaten we vrijwillig weer om 07.00 uur aan het ontbijt.

Voor deze dag op de planning: een bezoek aan de wijk Barranco. Ondanks een paar negatieve adviezen met betrekking tot de veiligheid, wilden we dit perse zien, omdat hier het historisch hart van Lima ligt. De reis ernaartoe was een avontuur op zich. Aangezien we onszelf backpackers noemen is het uit den boze een taxi te nemen, dus bleef de lokale bus over. Ook hierover was het advies niet best, mits je vloeiend spaans spreekt. Maar schijt, voor omgerekend 50 cent zijn we gewoon met het busje aangekomen op Plaza San Martin. Voor jullie beeldvorming: neem een busje voor 15 personen, doe daar 30 mensen in, de volle zon erop met een temperatuur van 38 graden en een mix van niet thuis te brengen lichaamsgeuren, maakt dit tot een onvergetelijke rit.

Vanaf San Martin zijn we naar Plaza de Armas gelopen, een plein met onder andere een 16e-eeuwse kathedraal op de centrale plein. Van een Peruaans vrouwtje hadden we gehoord dat om 12.00 de wisseling van de wacht plaats zou vinden. De bewaking maakte minder indruk met hun zwaardjes dan de politie met hun mitrailleurs en hun tanks rondom het plein. Gezellig dagje weg Sam maakte echter de meeste indruk met haar blonde haren en blauwe ogen, die menig Peruaan deed staren en nafluiten. Na een Peruaanse lunch hebben we de Iglesia de Santo Domingo bezocht, een sprookjesachtige rustieke plek die door oorlogen en aardbevingen wel wat littekens heeft.
´s Avonds op het afgekoelde dakterras van ons hostel hebben we gebbq-d. Althans, we hebben ons te goed gedaan aan de salades, omdat die drie stukjes vlees niet echt voldoende waren ons te verzadigen.

Vandaag 10 maart hebben we de laatste voorbereidingen voor de reis getroffen van morgen, naar Paracas. Tassen ingepakt, blog bijgewerkt, met handen en voeten de Peruaanse apotheek duidelijk proberen te maken of ze iets zonneallergie hadden. (Is sneeuwwitje een keer niet verbrand, zit ze onder de jeukende bultjes!) En vanavond zelf een maaltje bereid in de common kitchen, heerlijk homemade lasagne gegeten. We hebben zin in de volgende bestemming, hoewel Lima leuk was om te zien zijn we de stad nu ook wel zat, op naar de natuur!

Vanuit Lima, adios!

Kus, Jef en Sam