Sa wat dee kaaaa!

Momenteel zitten we in onze 2de slaaptrein, gisteren zijn we met de eerste van Chiang Mai teruggekomen naar Bangkok en vandaag reizen we ineens door naar Trang. Van hieruit gaan we dan morgenvroeg naar Ko Lanta, een tropisch eiland in het Zuiden. We hebben jammer genoeg gehoord dat er momenteel een storm over het Zuiden raast, hopelijk valt dit wat mee…

De voorbije week hebben we natuurlijk niet stilgezeten!

Donderdagnamiddag komen we aan in Chiang Mai. We settellen ons in Julie's guesthouse, een drukke hostel met een gezellige bodega vol backpackers. Dit is dan ook het enige goede aan deze plek. Het personeel is over het algemeen onvriendelijk en de kamertjes zijn misschien 7 m⊃2; groot. Zoals bijna elke guesthouse in Chiang Mai is Julie's ook een reisagentschap. Je kan hier allerhande trekkings boeken, kookcursussen reserveren, brommertjes huren,…Nadat we ingecheckt zijn bladeren we wat in de foldertjes maar al snel komen we erachter dat deze trekkings niet ons ding zijn. Ze lijken ons te toeristisch, te duur (voor wat ze zijn), te hectisch en het feit dat je overal dezelfde tochten kan boeken zint ons niet. We kiezen ervoor om onze volgende dagen zelf te plannen en om ons geld zeker goed te besteden.

Vrijdag huren we weer een brommertje en gaan we op weg naar Wat Phra That Doi Suthep, één van de meest heilige tempels van het Noorden waar jaarlijks massa's pelgrims op afkomen. De trip naar de tempel is echt de moeite waard. Niet alleen omdat deze prachtig is, maar (vooral) omdat de weg erheen zo leuk is. We moeten een steile en bochtige klim afleggen (zie filmpjes) omdat de tempel op een berg gelegen is, 11 km buiten de stad. Wanneer we boven aankomen wacht de volgende verrassing: het uizicht over Chiang Mai is fenomenaal.

Na de middag bezoeken we nog 2 tempels in de stad: Wat Chedi Luang en Wat Phra Singh. Deze zijn ook supermooi! De Thai hechten duidelijk veel belang aan hun geloof en culturele erfgoed. Aan één van de tempels ontmoeten we een vriendelijk Thai waarmee we aan de praat geraken. Hij vertelt ons dat als we willen winkelen, we best naar Bo Sang gaan. Dit stadje ligt zo'n 10 km ten Oosten van Chiang Mai. De man was trouwens vroeger zelf een monnik geweest. Hij zegt dat 80% van de Thaise jongens monnik wordt (voor even of voor het leven) omdat men gelooft dat dit geluk brengt voor zijn familie.

Ondertussen hebben we besloten dat we zondag een uitstap maken naar Elephant Nature Park. Hierover volgt meer!

Het is zaterdag, we doen het rustig aan vandaag en bezoeken wat winkeltjes. Op aanraden van de Thai die we gisteren hebben ontmoet, rijden we in de namiddag met ons brommertje naar Bo Sang. Dit is voor ons geen echte hoogvlieger. Het enige wat we er de moeite waard vinden, is de 'Umbrella Factory'. Hier worden de typische Thaise paraplu's en parasols met de hand gemaakt. Een heel proces als je het ons vraagt!

We kruipen niet te laat in bed want morgen wacht ons een leuke maar ook vermoeiende dag.

Op zondag bezoeken we Elephant Nature Park. We worden met een minibusje vroeg opgehaald aan onze guesthouse en maken kennis met de anderen en met Tun, onze vriendelijke gids. Onderweg vertelt Tun ons meer over het park en krijgen we een documentaire te zien. Deze documentaire is een aflevering van Caught in a Moment, een programma van Animal Planet. Hierin gaan de makers op zoek naar het verhaal achter het ontstaan en de werking van het Elephant Nature Park.

Het park werd in 1995 opgericht door 'Lek', een Thaise vrouw met een missie: het creëren van een park waar mishandelde of achtergelaten olifanten in hun natuurlijke habitat kunnen verder leven. Aanvankelijk begon dit klein, maar samen met de jaren kwamen er meer en meer olifanten. Vandaag leven er 32 olifanten bij Lek: 27 vrouwtjes, 3 mannetjes en 2 baby's. Omdat het onderhoud van deze goedzakken (het eten, de ziekenzorg,…) Lek ongeveer € 200.000 per jaar kost en ze weinig hulp krijgt van de regering, doet ze beroep op het ecotoerisme. Mensen kunnen vrijwillig en tegen een vergoeding de olifanten mee komen verzorgen en bezighouden.

Werkelijk elke olifant die in het park leeft heeft zijn eigen verhaal. Zo zitten er weesolifanten die gebruikt werden om mensen in de steden te entertainen. Als ze niet luisterden werden ze mishandeld. Het merendeel van de olifanten in het park zijn echter diegenen die vroeger in de 'Logging business' werkten. Wanneer het kappen van het bos illegaal werd in Thailand, werden deze olifanten dus werkloos, maar waren ze zo afhankelijk geworden van de mens dat ze niet meer in het wild konden overleven. Zo is er de blinde Mae Sojak. Zij beviel terwijl ze een zware stam op een heuvel trok. Ze zag hoe haar pasgeboren kind van de heuvel rolde en stierf. Hierna weigerde ze nog te werken waarop men haar met projectielen in de ogen schoot. Ze werd aan beide ogen blind…

We vinden het fantastisch om te zien hoe goed de dieren hier behandeld worden. Ons geld is duidelijk goed besteed! Ze hebben hier echt een prachtig gebied waarin ze vrij kunnen leven. Hierbij komt dat elk dier zijn persoonlijke verzorger heeft, de mahout genaamd. De mahouts uit het park zijn allemaal mensen uit zogenaamde 'hilltribes' of bergstammen. Zij leren al vanaf dat ze klein zijn hoe ze met olifanten om moeten gaan en ze begrijpen de olifanten dan ook als geen ander.

Ons werk bestaat erin om de olifanten te voederen en te wassen. Dit is echt supergraaf! 2 keer per dag krijgen de dieren elk een grote mand gevuld met fruit (bananen, watermeloen, meloen). Tijdens het voederen moeten we het eten aangeven en pakt de olifant het eten aan met zijn slurf. Als we 'BONG' roepen doet de olifant zijn mond open en mogen we letterlijk zijn mond volproppen met fruit. Echt heel leuk om te doen!

In de namiddag is het dan tijd om de dieren mee te 'wassen' in de rivier. We krijgen een emmer en lopen naar de olifanten die in de rivier aan het afkoelen zijn. Onze taak is simpel: de emmer vullen met water en de olifant zeiknat maken! Ze genieten er duidelijk met volle teugen van, hahaha!

Tijdens het wassen laat Sige haar van haar beste kant zien en stoot ze haar 2e kleinste teentje (volgens Jasper heeft ze alleen maar kleine tenen) tegen een steen. Het duurt niet lang voor het teentje opzwelt en een beetje blauw gaat zien. Later blijkt dat ze hem gekneusd heeft.

Na het wassen bedankt één van de olifanten ons door een kusje te geven. Dit doet hij door met zijn slurf tegen je kaak te komen en dan te zuigen. Heel grappig!

We krijgen nog een documentaire te zien waarin Lek meer uitleg geeft over wat haar drijft om dit allemaal te doen en wat haar visie is voor het park. Ze wil namelijk binnen dit en 5 jaar een olifant, Hope, terug vrijlaten in het wild. Ze laat sommige olifanten al enkele dagen alleen in een bepaalde zone van het park zodat ze leren om terug zelfstandig te overleven. We zien ook hoe ze actief de strijd aangaat tegen de mishandeling van de olifant. We krijgen veel respect voor haar.

Na de documentaire is het opnieuw feeding time. Hierna gaan we alleen met Tun terug naar de rivier. We zien dat er een olifant zich aan het wassen is en helpen hem natuurlijk graag een handje. Sige blijft nu op het droge, 2 teentjes kneuzen zou helemaal lullig zijn!

Tegen half 5 nemen we afscheid van de olifanten en keren we terug naar Chiang Mai. We zijn allebei erg onder de indruk van wat we vandaag hebben meegemaakt, het was echt cool om dichtbij zo'n grote dieren te zijn!

's Avonds gaan we nog naar Sunday Walking Street. Dit is een wekelijkse markt die zich uitstrekt over één van de grootste straten van het oude centrum van Chiang Mai. De sfeer die hier hangt is tof: overal zie je wel straatmuzikanten of artiesten en ze verkopen echt leuke dingen bij de kraampjes. Omdat Sige niet meer zo mobiel is, stoppen we af en toe om een biertje te drinken ;-). Na de markt wandelen we terug naar onze guesthouse en valt Jasper's oog ineens op een logo, fel verlicht alsof het de poort naar de hemel is: STELLA ARTOIS! Wat een feest, we haasten ons naar de bar en Jasper bestelt natuurlijk een Stella. Blijkt dat deze net op is… Gelukkig hebben ze nog andere Belgische bieren en sluit Jasper de dag perfect af met een blonde Leffe. Het was een dag om nooit te vergeten!

Maandag checken we uit en gaan we naar Pop Car Rent, waar we een jeepke (Suzuki hoyo-hoyo-who Grand Vitara 2.0 V6) huren. De bedoeling is om de volgende 3 dagen de Mae Hong Song Loop te doen, een legendarische motortoer door de bergen van Noord-Thailand. De toer is vooral befaamd vanwege zijn bochtig karakter: er zitten namelijk 1864 bochten in de Loop.

Onze eerste stop is Pai, een laidback backpackersstadje, 124 km van Chiang Mai. We komen hier in de namiddag vermoeid aan na een rit door een prachtige streek. Al snel komen we erachter dat we ons een beetje misrekend hebben met de dagen. Als we de Loop willen afmaken zullen we morgenvroeg opnieuw moeten vertrekken om naar Mae Hong Son te rijden om dan de dag daarna weer vroeg te vertrekken om terug naar Chiang Mai te rijden. Als we het zo doen krijgen we dus eigenlijk de kans niet om iets in Pai of Mae Hong Son te doen. Omdat het toch vakantie blijft en het allemaal niet te stresserend moet worden besluiten we dat we tot woensdag in Pai zullen blijven. We zitten hier in een supergezellig hutje aan de rivier. Het lijkt wel of we ergens in de jungle aan het kamperen zijn.

Op dinsdag rijden we 's morgens met de jeep naar de Mo Paeng waterval. Deze waterval is vooral leuk omdat ze poeltjes vormt waarin je kan zwemmen. Jasper voelt zich hier helemaal in zijn sas en klimt vrolijk over de rotsen en stenen, al moet hij zijn arme vriendinnetje wel helpen die er met haar gekneusde teentje iets moeilijker overheen kan lopen. De natuur hier is echt prachtig! Na een tijdje begint het te regenen en gaan we terug naar de auto. We stoppen bij een restaurantje dat heel mooi tegen een heuvel aan gelegen is. Het uitzicht van op het terras is echt mooi! Naast ons zit een Australisch koppeltje te eten. Op aanraden van hen rijden we door naar een andere waterval. De tocht hierheen is best vermoeiend, zeker voor Sige. We moeten heel hard stijgen en veel trapjes doen. Wanneer we dan uiteindelijk bij het hoogste punt van de waterval aankomen zijn we teleurgesteld… Het is niet wat we er van verwacht hebben. We zijn inmiddels allebei ook zeiknat van het zweet, het is hier echt tropisch en bij de minste inspanning gutst het zweet dus van je lichaam.

's Avonds gaan we nog eens de gok aan om non-Thais voedsel te eten. We gaan naar een pizzeria in het stadje en worden aangenaam verrast. De pizza's zijn heerlijk! Na het eten wandelen we wat rond in het stadje dat 's nachts helemaal tot leven komt. Overal zijn er cafeetjes en cocktailbarretjes met livebandjes en leuke muziek. We sluiten de avond af in de 'Don't Cry' bar, een superleuke reggae bar. We plaatsen ons bij een van de vele kampvuurtjes en drinken nog een klein bierreke.

De volgende dag, woensdag, rijden we terug naar Chiang Mai. Voor de rest doen we niet veel meer en bereiden we ons voor op de 2 lange treinritten die ons te wachten staan. Next stop: Ko Lanta!

Wist je dat:

-Er hier overal linten rond bomen gespannen zijn. Het zijn gezegende doeken die men rond de boom bindt zodat men deze niet zou kappen. Dit zou namelijk heel veel ongeluk brengen voor degene die hem omkapt. Toch raar, mensen die zo gelovig zijn…

-Thailand in oppervlakte ongeveer 1/3 is van de staat Texas maar dat er hier wel 10% van alle verschillende diersoorten ter wereld leven?

-Olifanten maar 4 uur per dag slapen?

-Er in het Thai geen werkwoorden vervoegd worden? Dat valt dan ook weeral mee…

-Sige in de McDonalds een frietje als volgt bestelde: for me a 'fwrit' please. En Jasper dit best wel grappig vond, hahaha.

-De Thaise bevolking hun koningshuis verafgood? Best vreemd om als inwoner van een land als België te zien hoe iedereen in het treinstation of in de cinema opstaat als het volkslied wordt afgespeeld.

-Onze ober in de trein, 'Frank, F.R.A.N.K.' zoals hij het spelde, supergay is? En eigenlijk heel Thailand supergay is? Grappig!