Hoi!

Wow, alweer een blog! Ik schrijf ze even wat sneller achter elkaar, want in Cambodja ga ik vrijwilligerswerk doen dus dan zullen er niet zoveel blogs komen. Ik weet namelijk niet of het internet daar wel zo goed is. Over de accomodatie waar ik in zal verblijven stond alleen: The shower is a bucket of cold water. Ik ga helpen bij een organisatie genaamd BCDO. Dit is een school/project waar kinderen van alles kunnen leren, zoals Engels maar ook het behoud van de natuur (want de school staat midden in de jungle). Ik ga geen Engelse les geven, maar helpen in de marketing en fundraising. Wanneer ik er eenmaal ben vertel ik er wel meer over!!!

Na Mui Ne vertrok ik naar Ho Chi Min City / Saigon, de hoofdstad van Vietnam! In de bus ontmoette ik een meisje uit Engeland, Emma. Toen we aankwamen bleek dat we naar hetzelfde hostel gingen (Vietnam Inn) dus konden we mooi samen zoeken. Eerst zag ik er tegenop om naar Saigon te gaan, omdat het weer zo'n grote drukke stad zou zijn..maar dit viel heel erg mee! Het was wel een grote stad, maar veel schoner, ruimer, overzichtelijker en gezelliger dan Hanoi (de grote stad in het Noorden). Marras, Bram en Fleur waren ook in Vietnam Inn en later kwam Monifa ook aan!!! De eerste dag in Saigon hebben Emma en ik door de stad gelopen. Omdat het de volgende dag (30 april) bevrijdingsdag zou zijn, hingen overal bloemen, vlaggen en nog meer versieringen. Tijdens het lopen kwamen we langs een markt met allemaal kleding, een kledingwinkeltje waar ik nieuwe shirts kocht, een kerk en heel mooi groot postkantoor wat vroeger het treinstation was. We eindigen bij het War museum. Buiten stonden allemaal grote tanks en straaljagers die de Amerikanen tijdens de oorlog van Vietnam gebruikten. Binnen was een hele grote foto expositie van wel 4 etages. Heel interessant en indrukwekkend. Het museum liet de Vietnamese kijk op de oorlog zien. In Nederland op school leerden we alles altijd vanuit het oogpunt van de Amerikanen. Er hingen veel foto's van Vietnamezen die tijdens de oorlog hun best deden (ook vrouwen en kinderen hielpen mee) om alles weer te herstellen, zoals bruggen, wegen, etc. Vervolgens werd het weer platgebombardeerd. De Vietnamezen zijn hardwerkende mensen, tijdens de oorlog bleven ze de hele tijd doorvechten en alles herbouwen en erna hebben ze het land heel snel weer opgebouwd! En nu kon je overal in de stad zien dat ze hier erg trots op zijn, overal hingen (vanwege bevrijdingsdag) posters met afbeeldingen van vredesduiven, Ho Chi Min, werkende boeren en het teken van het communisme. Een andere zaal hing vol met foto's van slachtoffers van Agent Orange en andere chemische troep die de Amerikanen op Vietnam gooiden. Heel veel foto's van kinderen en volwassenen met een waterhoofd, geen armen, kromme ruggen, etc. Het hele museum had een beetje een negatieve sfeer tegenover Amerikanen (wat logisch is), maar vervolgens werd in de souvenirshop allemaal typisch Amerikaanse dingen verkocht, zoals Amerikaanse boeken en filmposters van Disney, American Psycho, Men in Black...beetje raar!

Na het museum liepen Emma en ik weer helemaal terug naar het hostel. In totaal waren we wel 6 uren onderweg, zo groot is de stad dus! En dat was nog maar 5% van de hele stad volgens mij. 's Avonds gingen we met zijn allen drankjes doen in de rooftop bar van het hostel! Vanaf hier een heel mooi uitzicht over de stad!!! We lagen ongeveer om 2:30 in bed en om 6:00 ging de wekker alweer, want het was Liberation Day!! De optocht zou om 8:00 beginnen. Samen met Emma ging ik ontbijten en liepen we richting het Reunification Palace. 40 Jaar geleden reed er een tank tegen dit gebouw als symbool voor het einde van de oorlog. De dag ervoor waren we ook langs dit gebouw gelopen en stonden er allemaal podiums en tribunes klaar. Emma en ik wilden het spectakel wat hier ging gebeuren graag zien, maar helaas kwamen we erachter dat dit alleen voor genodigden was!!! Alle wegen naar het paleis waren afgezet... :( Overal stonden hekken en politie. Gelukkig konden we op een groot scherm zien wat er gebeurde bij het paleis. Er werd een speech gehouden, balonnen werden de lucht in gelaten en er was een parade. Er kwam er een korte militaire mars langs de straat waar wij stonden, dus dit konden we wel zien!!! Na een uur in de brandende zon waren we er ook wel klaar mee en besloten we koffie te drinken in het park. Ja, ik dronk toen mijn aller eerste koffie!! In Vietnam doen ze Condensed Milk in de koffie, hele dikke zoete melk en dat maakt het lekker. Eenmaal terug in het hostel was ik helaas ineens vet ziek. Blijkbaar was cheap local vodka (van de vorige nacht) en twee bakken koffie met zoete melk geen goede combinatie en ik lag met buikpijn op bed. Helaas kon ik hierdoor niet mee naar de Cu Chi Tunnels. Dit zijn hele krappe, ondergrondse tunnels die de Viet Cong vroeger gebruikten om ongezien te vechten, schuilen en vallen neer te leggen. 's Avonds nog wel de hele mooie vuurwerkshow vanaf de rooftop bar bekeken!!! Vanaf het grootste gebouw in de stad werd wel een halfuur allemaal vuurwerk afgeschoten met allemaal muziek en lichten!

De dag erna zouden Emma en ik richting de Mekong Delta. Dit is in het Zuiden van Vietnam en hier komen alle takken van de Mekong River samen!! Ik had de wekker op 6:00 gezet, maar toen ik wakker werd, was Emma er niet! Ze was opstap geweest en was nooit terug in haar kamer gekomen....... Ik heb haar nog gezocht maar ze kwam om 11:00 pas terug, ze was in een andere kamer beland!!!!! Nouja, dan nog maar een dagje in Saigon, ik was toch nog steeds niet beter.

Zaterdag gingen we dan eindelijk naar Ben Tre, een klein dorpje in de Mekong Delta. Monifa ging ook mee . De reis er naartoe ging erg soepel, eerst in bus nummer 2 richting het busstation en toen de bus naar Ben Tre, deze duurde maar 2 uurtjes. We slapen hier bij een gastgezin, hele leuke mensen. We werden opgehaald door "uncle Phuoc" met een boot (er zijn hier meer waterwegen dan gewone wegen) en vaarden over een smal riviertje door de jungle naar hun huis toe. Even later nam Phuoc ons mee op een fietstour. We kwamen langs een man die antieke vazen spaarde en hier mochten we proberen om een kokosnootboom in te klimmen, moeilijker dan het lijkt!! Emma's iPhone was in het water gevallen, dus we fietsten een heel end naar een huisje waar ze haar iPhone in droge rijst kon leggen (dit helpt om het water eruit te krijgen). Toen was Phuoc ineens verdwenen. We wachten en wachten. Ik ging naar de wc in het huisje en toen ik terug kwam was Phuoc er nog steeds niet. We dachten dat hij terug was gegaan zonder ons, maar zijn fiets stond er nog!!!! We zaten wel bijna een uur op het stoepje bij het huisje. 10 Meter verderop werd een tafel gedekt met allemaal borden en eten. Monifa zei: misschien krijgen we daar wel avondeten???? Ik zei: Ik denk het niet, want achter de tafel zie ik allemaal bungalows dus het zal wel bij een guesthouse horen...... Toen besloot ik toch bij de tafel met eten te gaan kijken en daar lag Phuoc in een hangmat!??? We zeiden: huh waarom lig je hier in een hangmat, gaan we niet terug fietsen? En toen zei hij: JULLIE ZIJN AL TERUG!!!! Toen bleek dus dat we gewoon terug waren bij onze bungalows!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Maar we hadden het niet herkent omdat we vanaf een andere richting kwamen, slim!!!! Hebben we daar dus een uur 1 meter van onze bungalow zitten "wachten" totdat we terug gingen. Iedereen lachte ons natuurlijk uit!

De volgende dag nam Tho, een meisje van de familie, ons mee op een boot tour. Via de Mekong kwamen we langs een huisje waar een oud vrouwtje en haar familie bakstenen maakten! Eerst werd de klei door een molen gehaald zodat er een vierkant blok uit kwam en vervolgens lag het 2 weken in het vuur. Hierna vaarden we verder en kwamen we bij de coconut candy factory!!! Dit linkt net zo leuk als het is. Het was een klein gebouwtje waar mensen met de hand coconut candy aan het maken waren, in allerlei smaken.. en met rietsuiker, dus ik heb er lekker veel van geproefd!! Op de terugweg zaten we in een roeibootje en na de hele tocht weer even rondgefietst. Daarna vroeg op bed, want om 4:00 !!! ging de wekker om richting Chau Doc te gaan. Meneer Phuoc stond samen met ons op en hielp ons met de taxi en het vinden van de juiste bus, en we kregen ontbijt van hem! Na een reis van 5 uren kwamen we aan in Chau Doc. Dit is een stad in de Mekong Delta, vlak bij de grens van Cambodja. We zitten in een hotel en voor het eerst hadden we weer een échte douche, met een glazen wand er om heen! Alle douches in Azië zijn namelijk gewoon een douchekop naast of soms zelfs recht boven de WC.

Morgen gaan Monifa, Emma en ik de grens over met een speedboat. Deze boot brengt ons helemaal naar phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

xx