hoi iedereen,

26-1 Na een paar uur slapen ging om 2h30 am het wekkertje en werden we om 3am opgehaald om naar de trein te gaan. In de trein gelijk weer in slaap gevallen, om vervolgens om 6h30 am te worden gewekt door krijsende kids. Love kids ;) Om 9 uur kwamen we aan in Townsville waar we werden opgehaald door een lief oud vrouwtje en werden we naar haar guesthouse vervoerd. Ingecheckt, maar onze kamers waren nog niet klaar dus maar even boodschappen gedaan. Daarna kregen we de verrassing van ons leven. Een Double room just for us!!!!! Eindelijk een keer een kamer zonder stapelbedden en een kamer die we met niemand hoefde te delen. Wat een verwennerij. En als slagroom erboven op lag er een echte handdoek klaar, niet die stomme reishanddoeken maar een echte zachte handdoek (volgensmij beginnen jullie nu raar over mij te denken, maar zien jullie maar eens 5 weken af als backpacker ;););))

Ok nu kom ik erachter dat de datums boven al mijn verhalen niet kloppen! haha deze dag is namelijk australie dag en dat is op de 26e. Dus de dag dat we aankwamen in Townsville was de 26e januari :) tja blond:)

anyhow verder met mijn verhaal. Wij verwachtte dus heel wat van Australie Day. Overal zouden festiviteiten zijn en vuurwerk etc etc. Maar natuurlijk was er in Townsville weer geen (peep) te beleven. Dus maar een beetje langs de stranden gestruind en parken bezocht waar mensen aan het bbqen waren en cricket speelden. Het was in een van die parken dat Sanne ondekte dat er een grote barst in haar lens van haar fotocamera zat. Dat vond zij, zacht uitgedrukt, niet heel erg leuk. Dus wij het plan opgebouwd om uit te vinden waar een goede fotozaak in Townsville zat (voor de dag erna als alles weer open was) en even het internet cafe bezocht om informatie over verzekeringen te zoeken. Ook belde Sammy even naar huis om advies van haar ouders te krijgen. Al met al een zware dag voor Sammy dus die avond haar maar getrakteerd op thee en timtams (chocolade koekjes).

27-1 Vandaag wilde sanne even zaken regelen voor haar camera, en daarna naar magnetic island, maar dat plan viel een beetje in het water. Het werd een dag van vele stops. stop 1: Het postkantoor bezocht om info te verkrijgen over het opsturen van een doos naar huis in vlijmen, stop 2 professionele fotowinkel, waar ze verbaasd waren over de barst in haar lens en zeiden dat dit nooit door haar omgang met de camera had kunnen komen. Zij zouden een briefje schrijven voor de verzekering (Aantonen dat de camera in aussie kapot is gegaan). stop 3 hostel om nog meer spullen op te pikken die naar huis konden worden gestuurd. stop 4 briefje opgehaald bij de fotowinkel, stop 5 postkantoor en doos opgestuurd! uiteindelijk was het pakje weg, konden we er niks meer aan doen en werd de sfeer weer iets relaxter ;) begrijpelijk! Naar de ferry voor Magnetic Island gelopen, kaartje gekocht om toch maar te beslissen dat we de dag erna zouden gaan (dan zouden we heel de dag hebben). Heerlijk toch die besluitloosheid van ons. Bij de ferry ook nog twee Canadese kerels ontmoet die we kenden van onze trip naar whit sundays. Echt raar dat je mensen steeds tegenkomt! Daarna de grootste uitdaging tot nu toe van deze reisgedaan. Castle Hill beklommen! het is ongeveer 2 km naar de top maar errug stijl! Op het begin ging het nog wel maar het was zo stijl dat ik op een gegeven moment echt om de 10/ 20 treden even op adem moest komen. Mijn conditie was echt niks meer. Sammy was sneller dan mij, maar ook zij is niet echt tevreden over haar conditie. Met mijn laatste krachten kwam ik aan op de top. Aan de top was het uitzicht het zeker waar, maar helaas moesten we weer snel terug omdat er regen en onweer aan kwam. Halverwege de berg begon het weer te regenen, maar dat was niet zo erg, onze oververhitte hoofden konden op deze manier even afkoelen! (jullie snappen trouwens nu wel dat sammy en ik al echt met het regenseizoen kennis hebben gemaakt). Na de berg een welverdient ijsje gegeten en terug gelopen naar het hostel voor een douche en een diner. Daarna een biosje gepakt (slumdog miljonair een aan te raden film over een indiase slumdog (wees) die bij lotto weekend miljonair komt, dan verteld hij zijn levensverhaal, erg indrukwekkend). Daarna proberen oma te bellen maar het lukte steeds niet omdat die irritante vrouw aan de andere kant van de publieke telefoon zei dat mijn pincode niet goed was. Zo irritant dat we op een gegeven moment zo melig werden! Sanne had meer geluk met onze missie om de oma's te bereiken.

28-1 Vandaag was onze missie magnetic island. Dus redelijk vroeg erheen gegaan met het idee daar een scooter te huren en lekker het eiland rond te crossen. Nadat we van de ferry afgehopt waren, begon het helaas niet lang daarna te regenen en daarbovenop was het scooterverhuurbedrijf dicht. Sammy kwam met het geniale idee om een moke te huren. Voor wie niet weet wat een moke is, er bestaat google hahah ;). Helaas bij het verhuurbedrijf van de moke's kregen we te horen dat het niet veilig was met dit weer te gaan rijden. pfff daar zaten we dan op magnetic island in de regen en niks te doen! Maar de vrouw van de moke verhuur centrum wilde ons wel afzetten bij het topless autoverhuurbedrijf. Die hadden waarschijnlijk nog wel iets. (even tussendoor we mochten ook geen auto huren, broekies als we zijn, want daar moest je 25 jaar en ouder voor zijn). Daar aangekomen zage we een soort (roze) barbie auto met een plastic dakje erboven en eventueel afritsbare deuren. Voor 80 dollar was hij een dag voor ons. JE begrijpt dat we dat aanbod niet konden laten liggen. Na alle formaliteiten zaten we in onze eigenste barbie auto (zonder afritsbare deuren want die waren op, lang leve natuurlijke airco). Sammy begon met rijden richting Horshoe Bay, dit is een van de bekendste baaien op magnetic island. Tevens zou dit het shopping en terrasjes centrum zijn van het eiland. Daar aangekomen was het uitgestorven. Toch even ergens een cappuchino gescoord en daarna doorgecrosd naar picknickbay heeelleeeemaaaal aan de andere kant van het eiland (9 km verder)! Onderweg werden we ontzettend melig van het feit dat wij in een domme auto op een regenachtig eiland zaten waar met de regen echt niks te doen is. Er lagen mega grote plassen op de weg waar wij met onze topless top auto met een dakje keihard doorheen reden. hahaha en maar gillen. en de radio keihard aan. lang leven de rust op magnetic island. Na drie uur waren we zo verkleumd dat we de auto maar gingen inleveren. We hadden ondertussen alle straten op het eiland (inc. de doodlopende) gezien en we waren er klaar mee. Daarna nog anderhalf uur op de ferry moeten wachten. En daarna konden we eindelijk een warme douche in het hostel nemen. 's avonds werd ik nog door mijn ouders en koen vanuit oostenrijk gebeld, erg leuk om hen weer te spreken, en ging ik eindelijk mijn oma bellen en kreeg ik haar nog aan de lijn ook! gezellig even met mijn oma gekletst en toen lekker gaan slapen.

29-1 Vandaag besloten om naar een andere dierentuin te gaan, genaamd billabong sanctuarie. Dit was een klein dierenparkje maar gaf bezoekers de gelegenheid tegen betaling op de foto te gaan met verschillende dieren. Aangekomen bij het dierenpark regende het verrassend genoeg weer (of nog steeds) en besloten we een poncho te kopen. Daarmee werden we gelijk een attractie opzich. Goed aangekleed stapten we het park binnen, waar we gelijk een loslopende kangaroe zagen. Gewapend met ons zakje eten kwamen we langzaam dichterbij en dat eten dat lustte hij was. Daarna was het tijd voor de foto momentjes. Sammy en ik gingen op de foto met een wombat, een koala, salamanders, slangen en een krokodil. We konden de koala ook nog aaien en die zijn zo zacht! echt lieve dieren. (foto's volgen nog maar alles zit nuu weer ingepakt voor onze next trip) Na de foto momentjes konden we nog schildpadden voeren, een schildpadden race zien en een krokodillen showtje. Daarna nog even zelf het parkje met verschillende dieren doorgelopen en daarna gewacht tot het busje ons weer kwam halen. Daaran onze tas ingepakt want de dag erna vertrokken we voor onze laatste treinreis richting cairns!

30-1 vandaag uitgecheckt uit dit geweldig hostel/ guesthouse en naar het treinstation gebracht. wat een luxe, maar het regende zo hard dat die tas nooit meer droog zou worden. Op het station kregen we te horen dat onze trein niet verder dan townsville zou rijden door overstromingen tussen townsville en cairns. We zouden per bus naar cairns gaan maar die bussen lieten nog even op zich wachten. Na anderhalf uur wachten de voorste positie in een dubbeldek bus veroverd dus mooi uitzicht hadden we! De bus ging opweg naar Cairns om na twee uur weer om te draaien omdat inmiddels ook de wegen waren ondergelopen. Afijn na vier uur bus kwamen we weer op hetzelfde punt aan in townsville: een deprimerend stationnetje in townsville. Daar kregen we te horen dat we naar cairns zouden gaan vliegen, aangeboden door het verveorsbedrijf van de trein! wat een goede service.Kan de NS nog een voorbeeld aan nemen. Afijn om 7 uur in het vliegtuig gestapt om een uurtje later weer in de stromende regen uit te stappen in Cairns. Ingecheckt in het girlshostel van cairns (ook wel eens lekker zonder stinkende, zatte mannen) en gaan slapen.

31-1 De volgende dag regende het nog steeds dus hebben we besloten om onze plannen om te gooien. In plaats van Cairns en cape tribulation verder te verkennen vliegen we zondag 2-1 verder naar Darwin om daar gelijk aan een tocht van 14 dagen door de outback te beginnen. Voor ons is de south coast dus nu ten einde, tenzij we op het eind nog genoeg tijd en geld over hebben om terug te vliegen naar cairns. We hebben genoten van de oostkust maar nu zijn we ook echt klaar voor de Outback!!! Dus jullie hebben nu ook even rust van ons. en daarna zijn we waarschijnlijk weer terug met onze mega verhalen. Vergeet ondertussen niet te mailen smsen etc etc!!! altijd fijn om iets van mensen thuis te horen!!!!

kus kus inge