Dag lieve trouwe lezers,

om bij het begin te beginnen, mijn excuses voor het nalaten van het berichten aan mijn trouwe lezers van het thuisfront. Geen enkel excuus is terecht behalve het feit dat ik de afgelopen tijd geen enkele geschikte computer heb gezien om jullie te schrijven. De computers die de revu passeerde waren ingegraven in het zand, te ranzig om aan te raken of zo sloom als een koala. Wij zaten dan ook in de Outback! Op 1 februari zijn we van het regenachtige Cairns naar Darwin gevlogen. We vonden het ontzetten jammer dat we Cairns moesten overslaan maar er was geen doorkomen aan in de regen. Ik moet nu even van 19 dagen mijn blog bijwerken. Ik zla proberen het kort te houden, maar ik kan niks beloven want ik denk dat tot nu toe dit zeker de beste 14 dagen van deze trip zijn geweest.

1-2
Deze ochtend vroeg opgestaan en uitgecheckt. Van de hostel baas mochten we blijven tot we naar het vliegtuig gingen. Dus lekker filmpjes gekeken terwijl buiten alweer de regen tegen de ramen aan tikte. Ook zagen we op het nieuws dat die avond een cycloon aan land zou komen tussen Townsville en Ciarns. Thank god dat we dat vliegticket hadden geboekt. Rond 3 uur werden we met een busje opgehaald naar het vliegveld. Daar ingecheckt en een beetje rondgehobbeld. Bij Hungry Jacks gegeten. Deze keten probeert Burger King na te doen. Alleen liggen de hamburgers een beetje zwaar op de maag, zeker als je veel turbulentie hebt tijdens je vlucht. Beetje bibberig maar heelhuids aangekomen in Darwin waar het niet regende jeeheeee!!!!!!! Met een shuttle bus naar ons hostel gereden en ingecheckt. Daarna zitten genieten van ons gratis wijntje op het dakterras met zwembad, terwijl Nadal zijn tweede overwinning behaalde in Melbourne. Daarna gaan slapen in onze plastic kamer: plastic zeil, plastic matrasje, een zeeschip stapelbed die kraakte als je er al een vinger naar uit stak. heerlijk geslapen.

2-2
Al vroeg wakker en op ons gemakje naar de dokter gelopen want ik had een beetje last van mijn oren/ horen. Sammy was al druk gebarentaal aan het leren ;) conclusie van de dokter: geen oren uit laten spuiten maar de buis vanuit mijn oren naar mijn neus verstopt had. Pilletjes voor gekregen en als deze niet hielpen moest ik maar aan de prednison gaan. Dat laatste dacht ik dus even niet. Probeer hiero hard mijn gewicht onder controle te houden met alle lekkere timtams en andere verleidingen en dan zal ik even aan de prednison gaan. Bovendien vertelde mijn prive verpleegster dat je niet zo maar aan de prednison moest gaan. Daarna onze gratis kaartjes gehaald voor de krokodillenfarm 100 meter verderop. (zat bij ons hostel bij in begrepen) Dat was best een trieste bedoeling. Grote croco's in een heel klein hokje en hoogte punt moest zijn dat je voor 160 dollar in een kooi met croco's kon zwemmen. Een meisje deed dat terwijl wij er waren. In drie bassins werd ze onderwater gelaten maar leken de croco's net dood! en in een bassin waar er eindelijk een beetje interactie met de croco was (lees dat beest was door het dolle heen en alle krassen op de kooi waren van dit beest) daar mocht ze dan niet in want dat zou te angstaanjagend zijn! dag 160 dollar. Om na deze adrenaline kick wilde we nog niet op onze luie kont langs het zwembad gaan zitten dus deden we de stadswandeling uit de lonely planet. Niet de mooiste wandeling maar we hebben toch een stukje van Darwin gezien. Veel geleerd over de allesvernietigende cycloon uit 1974, nog op een strandje geweest (niet gezwommen vanwege de stingers) en daarna waren we eindelijk klaar voor het zwembad. Heerlijk verfrissend even gezwommen tot donkere wolken onze zon blokkeerde en daar een gigantische stortbui uitkwam! Dat was nog eens verfrissend! Gedouched en omdat we niet graag op onze plastic dorm waren lekker op een terrasje gaan zitten mensen kijken en kletsen. Daarna gratis eten in het Vic hotel, was niet veel maar gratis en we zijn tenslotte backpackers. Daarna een ijsje met gecrushte timtams gegeten en daarna gaan slapen voor ons tripje naar Kakadu National Park.

3-2
tuut tuut tuut om 4h45 am ging de wekker en tilden we onze slaperige hoofdjes van het kussen af. De forwheel drive bus die ons kwam oppikken bleek uitermate geschikt om nog een uurtje of wat door te slapen dus dat deden we dan ook. Toen ik mijn ogen weer opendeed lag ik oog in oog met een reusachtige termieten heuvel Lichtfield national park. Uit de bus gestapt en deze heuvel van meer dan drie meter hoog bekeken. Handige beestjes die termieten. Het voorbeeld van termietenheuvels wordt tegenwoordig ook in de bouw gebruikt (denk dat vooral aan temperatuursregeling) en de buitenkant van termieten heuvels wordt als een soort beton gebruikt. Daarna doorgereden naar de 2e stop: een bushwalk met aan het eind een verfrissend zwemmomentje bij een prachtige waterval. Het pad ernaar toe was af en toe ondergelopen (regenseizoen) dus maar op blote voeten ernaar toe gelopen. Na 5 minuten was ik ook helemaal zeiknat want het stortregende weer even voor 5 minuten. Bij de waterval aangekomen besloot iedereen maar te gaan zwemmen aangezien iedereen toch al zeik nat was. Het was een massive waterval die opsplitste in twee watervallen dicht naast elkaar. Iedereen probeerde onder de waterval door te zwemmen, maar dat lukte niet echt door de stroming. Totdat Guide Rick een truckje verklapte dat je 1 meter onder water moest gaan zwemmen dan had je geen last van de stroming. Onder de waterval aangekomen moest ik nog een klein stukje en trok Pete mij het laatste stukje naar de kant (Pete en Poly een stelletje uit U.K. echt twee toffe mensen die ipv een huis gingen kopen nu een wereldreis aan het maken respect voor hun lef). Het was echt vet onder de waterval, maar toen moest ik nog terug, natuurlijk koos ik weer het verkeerde pad tussen de twee watervallen door en werd ik mega naar beneden gezogen. Uiteindelijk hoestend en proestend de kant bereikt! Daarna gelunched (hotdogs woehoe) en een boottochtje over de adelaide river voor jumping croc's. Helaas hadden de croc's vandaag geen zin om te jumpen voor het stukje vlees (er zaten wel heel veel croc's, was beetje angstaanjagend) maar wel ook vette vogels gezien die wel in waren voor een vogelshow voor een stukje vlees). Daarna doorgereden naar onze camping want ja Inge ging voor het eerst in jaren weer kamperen. Aangekomen in het kamp was het niet zo primitief als ik dacht. We hadden hutjes van plastic en gaas met houten blokken waar dunne plastic matrasjes op lagen. Er was een badkamer waar je in gezelschap van padden naar de wc kon en waar je in het donker kon douchen, het licht ging nl om de 3 minuten uit. Ook was dit kangaroe city want over hupte al dan niet zo tamme kangaroe's rond. S'avonds zitten bbq'en (eindelijk een keer bbq'en wilde ik al zo graag! en lekker gaan slapen.

4-2
Om 5 uur opgestaan want eindelijk zouden we naar Kakadu national park gaan. Helaas konden we dit keer niet zo goed slapen want achterin een 4*4 drive bus is het een beetje hobbelig. Onze eerste stop waren verschillende rotstekeningen van aboriginals. We zagen ook nog de black wallaby een vrij uniek exemplaar dus wel vet! Verschillende tekeningen van aboriginals gezien en bij sommige uitleg gekregen. Helaas kon onze gids niet bij alle tekeningen uitleg geven omdat niet alle verhalen erachter bekend zijn. In de aboriginal cultuur is het een eer om zoveel mogelijk kennis te hebben en te verzamelen en sommige kennis is dus alleen bestemd voor sommige aboriginal mensen. Door de verhalen van Rick onze guide ging ik me steeds meer interesseren in de aboriginal cultuur. Helaas kom je in Australie niet meer de echte aboriginal zomaar tegen (Alleen in Arnhemland maar daar moet je ontzettend veel voor betalen). Je ziet in de stad alleen de alcohol of drugsverslaafde vervelende aboriginals! Er waren veel verschillende tekeningen: voor kids om iets te leren, voor the elders (de ouderen om info door te geven) voor mannen (om de route in een landschap te bepalen) of over sacred places (dit waren heilige plekken voor aboriginal) vaak worden deze heilige plekken tegenwoordig nog gebruikt als de bepaalde stam in dat gebied nog in leven is. Heel vroeger was australie namelijk opgedeeld in 80 staten en daar werden ongeveer 300 aboriginal talen in gesproken. De meeste groepen aboriginals zijn tegenwoordig uitgestorven omdat de jongeren het interessanter vonden om naar de blanke steden te trekken dan een walkabout te doen in hun eigen omgeving. Daardoor is ook veel van de natuur van australie veranderd. Aboriginal people waren nomaden die door hun land trokken en door middel van fire farming de natuur onderhielden (dit hield ook het wild life in). Sorry van mijn doorpraterij over aboriginal people maar ik ben erg geinteresseerd geraakt in deze cultuur, als er iemand is die nog meer erover wil weten, mijn dagboek staat vol en ik wil ook nog twee boeken gaan kopen :) Na de tekeningen kwamen we uit bij een lookout point. een lichtning dream place. Aboriginal people geloven namelijk dat de wereld is geschapen door hun voorvaderen in de creatie of dreaming time en dat zij energie achterlieten op paden die de aboriginal people dan konden volgen. Deze energie was het sterkst op plekken waar fysieke resten van creatie of dreaming achter waren gelaten. Er gingen verhalen bij de aboriginal people rond over deze plekken en als zij deze plek in het echt zagen, dan begrepen zij meteen dat dit een sacred place was. Na deze stop was er lunch en na lunch kon je kiezen voor een zwempartij of een pittige wandeling met een belonend uitzicht. Natuurlijk koos iedereen voor de wandeling. Na 45 minuten vlak lopen kwamen we aan bij een rotsachtige berg. Het was niet zo zeer trapjes klimmen, het was je echt fysiek naar boven klimmen met je armen en been spieren. Ik vond het echt vet mijn nieuwe hobby is dus berg klimmen!!!!! Net onder de top hadden we een rustmomentje en lieten we onze tassen achter voor het laatste stukje. We wilden net weer gaan klimmen tot dat iemand nieuwe tekeningen ontdekte. Zonder hek eromheen, niet open voor publiek! echt vet. kippenvel! Wat je hier vooral zag waren handen met verfspetters eromheen en wallaby's. Uiteindelijk toch het laatste stukje moeilijke klim gedaan en het uitzicht was echt enorm mooi. Daarna naar beneden geklommen en gegleden en een verfrissende zwempartijtje in een wallaby pool gedaan (met ook weer tekeningen van aboriginal people om aan te geven dat hier wallaby's kwamen drinken).Terug in het kamp gegeten, gedouched, gekletst met iedereen (We hadden echt een leuke groep) en daarna lekker gaan slapen.

ps. Helaas zijn de grootste en bekendste watervallen, de jimjimfalls en twinfalls, in het regenseizoen gesloten vanwege te veel water. In de zomer zijn ze open maar dan is er bijna geen water :s het is ook nooit goed ;)

5-2
Vandaag weer om 5 uur opgestaan voor een pittige hike van 3.5 km naar een waterval. Het was niet zozeer de afstand maar de hitte die het moeilijk maakte. Na een uur lopen kwamen we aan bij het water gedonder! een enorme waterval met een waterpool ervoor. Net toen Sammy op de laatste rots wilde klimmen gleed ze uit en had ze echt veel pijn. Iedereen was echt heel bezorgd want het zag er echt heel nasty uit. Gelukkig alleen wat schrammen en een flinke blauwe kont :) (erg sexy) die in het koele water niet zo pijn meer deden gelukkig. Na een halfuurtje weer teruggelopen en dit keer een ander pad genomen naar nog een waterval. Eigenlijk waren dit drie watervallen boven elkaar met elk een poeltje voordat het water weer verder naar beneden stortte. Het was een klein plaatselijk paradijsje! Veel groen eromheen en Sammy en ik hebben ook echt grappige onderwater foto's genomen en zijn nog helemaal naar boven geklommen. Weer bij de bus aangekomen ingestapt en aan de tocht terug naar Darwin begonnen. In Darwin zaten we met zijn alle in hetzelfde hostel (Sammy en ik hadden bijna een double, een twee persoonskamer, maar dat ging op het laatste moment toch niet door). Sammy kwam in het hostel nog een oude bekende (lees jongen/ ex scharrel uit hollanda) tegen die ze liever niet tegenkwam dus diehard de negeermodus aangezet hahahaha! slecht van ons. Wij lekker die avond uit gaan eten en nog wat gekletst met onze reisgenoten en daarna lekker gaan slapen in een rotzooi doorm kamer met drie andere mannen :s.

6-2
Vandaag alweer maar vroeg opgestaan want de reis van het noorden naar het zuiden was eindelijk begonnen. We zouden van de overstromingen in het noorden naar de bosbranden in het zuiden reizen (lekker verdeeld hoor!). Kenny, onze nieuwe gids, kwam ons voor ons hostel ophalen en wij bezette meteen de laatste twee bankrijen. (de bus was maar half vol, of half leeg ligt eraan of je een optimist bent of een pessimist :s) Het zou een pittig tripje van drie dagen naar alice springs worden. af te leggen afstand 15 kilometer. De eerste dag was een eitje: maar 300 kilometer. Ik werd pas rond lunchtijd wakker bij onze campingsite. Wij maakte de sla terwijl Kenny met zijn mc donalds ervaring hamburgs bakte. jee allweer bbq! Deze keer was camperen trouwens echt een luxe. Echte matrassen in de hutjes!! jeeeeee! Na de lunch stond ons een pittige hike te wachten bij katharina gorge. Helaas konden we niet kanoen over de katherine river vanwege teveel water(stroming) maar we mochten wel weer lopen. Yes had ik ook echt zin in, weer een uur tot anderhalf uur lopen! Na een niet zon fijne wandeling (misselijk door lunch en duizelig door hitte), aangekomen bij weer een prachtige waterval. Binnen drie seconden lag iedereen in het water om af te koelen. We zijn ook op rotsen geklommen (met onze bergklimervaringen vanuit kakadu) om daarvan af in het water te springen. We hebben helaas wel de katherine gorge uitzicht gemist door gebrek aan info van guide Kenny was wel een beetje een minpunt. Daarna weer helemaal terug gelopen, in een vlot tempo want het begon te onweren. Toen we bijna bij de bus waren begon het weer te regenen. Terug in het kamp gegeten, gedouched, en met de hele groep nog een leuk spelletje gedaan onder het genot van een blikje vodka limonade. Daarna zzzzzzz

7-2
Vandaag hadden we 800 kilometer voor de boeg. Na de eerste helft weer in coma te hebben gelegen kwamen we aan bij de daily waters pub. Na uren hebben lopen te zoeken naar Sten's en Penny's berichten besloten we het maar op te geven. Voor degene die deze pub niet kennen, dit is de eerste pub in de outback, opgericht in 1930 in een stadje met een populatie van 20 bewoners (bijna iedereen werkt tegenwoordig in de pub) Deze pub is nu niet zo bekend om zijn lekker bier of zijn ouderdom maar omdat elke bezoeker iets achterlaat: fotos pasjes ov's geld, bhs tshirts etc etc. Wij zelf ook maar een groepsfoto aan de bar vastgeniet en daarna gelunched en in het zwembad gesprongen. Daarna verder gereden om net voor Tennant Creek te stoppen bij aangelegd meer (dmv een dam). Na een super mooi uitzicht op de dam nog even in het meer gesprongen. Het water was hier rood door het zand. In het midden van het meer lag een vlot en daar nog wat kunstjes vanaf gedaan samen met Pete en Poly (het uk stelletje) Totdat er vier jongens van 14 en 15 aankwamen (eentje was big mama) en ons eraf duwde. Die kids hier in australie zijn echt niet bang voor vreemdelingen en dit gevecht was dan ook een vriendelijk spelletje. Pete bijna 30 verloor dik van de big mama en dat kon hij natuurlijk niet zomaar accepteren. Het was echt grappig te zien hoe hij na 3 sec gevecht alweer in het water lag. Daarna doorgereden naar een campingplek vlakbij Tennant Creek (voor degenen die Wolf's Creek hebben gezien zo zag het camping plekje eruit nice!!!!!) er liepen ook wilde paarden rond dus dat was schrikken als je midden in de nacht met je karige zaklampje naar de wc moest! Na het eten nog even in mijn dagboek geschreven en daarna weer gaan slapen.

8-2
De laatste dag van onze trip van Darwin naar Alice Springs zou niet veel bijzonders worden a lot of driving :s Natuurlijk nog wel even gestopt bij de Devils Marbels. erg indrukwekkend. Dit zijn gesteente die een paar miljoen jaar geleden door erosie boven de grond terecht zijn gekomen en door het weer geslepen zijn in de ronde rotsen wat ze nu zijn. Voor meer gedetailleerde informatie verwijs ik u door naar de alleswetende google zoekmachine. Natuurlijk weer een paar lenige foto's gemaakt en weer in het airco busje gestapt met alle vliegen die we inmiddels verzameld hadden. Het is niet normaal hoeveel vliegen er waren in de Outback. Dit komt omdat het warme en droge klimaat ideaal is voor vliegen om de liefde te bedrijven. Ik moet er niet aan denken met 45 graden maar dat is een heel ander verhaal! Dussss die vliegen... Kenny had een handig truckje om die vliegen uit de bus te krijgen. Als hij 100 miles per hour reed moesten we allemaal de ramen opendoen de vliegen zouden dan uit de bus gezogen worden!!!!! De rest mochten we met onze killinstinct killen! Gelunched bij een voormalig telegraph station. Normaal gesproken stond zo'n station in het midden van een stad. Dit station was eerst gebouwd en toen men besloten had om een stad eromheen te bouwen, moesten ze bouwmateriaal erheen vervoeren. 11 kilometer voor het station kantelde de truck en lag al het bouwmateriaal op de grond. In plaats van alles weer op te laden en verder te rijden, besloot men dan maar de stad op 11 km van het station te bouwen. Heerlijk die aussie mentaliteit. Heerlijk gelunched met hier en daar een vlieg erdoorheen bah! Daarna heel lang doorgereden tot we alice springs bereikten. Daar in een kamer met 4 andere meisjes van de trip ingedeeld. Zij zouden ook allemaal mee doorgaan naar adelaide dus was het super gezellig. Eerst met zijn alle het zwembad in en daarna met zijn alle gegeten. Even mama gebeld voor haar verjaardag en gelijk de hele familie aan de telefoon gekregen. Echt fijn om hun weer even te spreken! Wel raar dat er heel veel op het nieuws was van bosbranden en overstromingen en dat wij in het land zaten en er eigenlijk niks of nauwelijks iets van merkte. Daarna afscheid genomen van Pete en Poly. Zij zouden de volgende dag al gelijk naar Uluru gaan terwijl wij twee dagen vrij hadden. Dat vind ik wel het nadeel aan reizen je ontmoet steeds zulke aardige mensen waar je dan helaas na een paar dagen alweer afscheid van moet nemen, maar ja that's the way the cookie crumbles.

9-2
Vandaag lang uit geslapen tot 10 uur, wat een luxe. wasje gedaan want natuurlijk hadden we helemaal geen leuke kleren meer! daarna gelunched en de stad in. In Todd's Mall was een gratis didgeridoo les die wij natuurlijk niet voorbij konden gaan. Hoe melig is dit muziekapparaat! hahah vibrerende lippen en gekke geluiden en ja hoor we konden het. De filmpjes zijn hilarisch dus ik hoop dat ik die met jullie kan delen. Daarna nog even geshopt en een biografisch boek gekocht over een man die vroeger aboriginal was geweest ( i, the aboriginal). Daarna weer snel naar het hostel want we gingen kameel rijden bij zonsondergang. Een man met blond lang haar (langer dan mij) en super blauwe ogen kwam ons ophalen en bracht ons naar de kamelen. Een voor een mochten we erop klimmen (de mijne hete morgana en die van sammy b.j. die was natuurlijk het grootste) en werden we aan onze voorganger vastgebonden. Daarna kon het gehobbel beginnen. Damon (onze gids voorop), winnie de schapen/ kamelen herdershond achteraan. Onderweg een kangaroe gespot en een fotomoment gehad en daarna weer terug bij de boerderij. Na ht afzadelen mochten we ze eten geven. Was echt heel grappig ze waren zo blij met het eten dat ze vrolijk aangehuppeld kwamen. Denk aan lange poten, grote lippen en dat komt dan aangehuppeld, het zou zo in een tekenfilm passen! Tijdens het voeren kwam batman (het zoontje van de eigenaar) nog even langs sjansen met alle vrouwen in onze groep. Batman was drie haha wat voor sjansbal zou hij later wel niet worden. Hij was wol van de kamelen aan het verzamelen om het in de winter weer terug te geven. hilarisch! Daarna even snel salade gegeten, dagboek bijgewerkt en doodmoe in slaap gevallen.

10-2
Vannochten heerlijk uitgeslapen totdat de cleaning lady mij bruut uit mijn dromen wekte. Op pad gegaan naar de Royal Flying dokters, erg interessant hoe deze club is opgestart en ook wat ze tegenwoordig doen. Vroeger was het puur noodgevallen medische service. nu doen ze zelfs transport van bv sydney ziekenhuis naar melbourne ziekenhuis, geregeld medische controles voor gemeentes in de outback inc aboriginal people en natuurlijk ook nog steeds medische spoedgevallen. Elke gemeente heeft nu een goed gevulde medische koffer met alleen nummers op de producten erin. Als er iets aan de hand is moeten ze tegen de dokter over de radio praten en vertellen wat er aan de hand is. De dokter kan dan bv medicijn nummer 80 voorschrijven en dit voorkomt dat mensen zelf dokter gaan spelen. N dit interessante bezoekje weer een pittig wandelingetje gedaan (door de hitte) naar the school of the air. Omdat veel mensen met kinderen in de verlate gebieden van de outback wonen en daar geen goede schoolfaciliteiten zijn, besloot de oprichter van de royal flying dokter service ook een radio school te beginnen. Werden de lessen vroeger nog door de radio de outback in gezonden, tegenwoordig gebruiken ze computers, email en msn en konden ze ook praten met elkaar via een microfoon. Drie keer per jaar komen ze samen om elkaar te ontmoeten en te leren hoe het is om samen dingen te doen. Na een hete wandeling terug boodschappen gedaan, gezwommen, gegeten en naar bed want de volgende dag zouden we de laatste 6 dagen van onze trip tegemoet gaan!

Maar dit verhaal zal ik even op een andere blog schrijven dus lieve mensen van het verre thuisfront het is nu pauze tijd voor koffie thee biertje en een koekje erbij, maar wel snel terugkomen voor outback verhaal deel 2

kus inge