Na een hobbelige rit van viereneenhalf uur in de bus arriveren we in Saigon onze laatste stop voordat we doorvliegen naar Cambodja. We stoppen bij de Notre Dame die naast het oude postkantoor te vinden is. Het karakteristieke gele pand valt mij eerder op dan de kerk. En eerlijk gezegd kan de kerk me ook niet zo bekoren. Het postkantoor is aan de binnenkant prachtig. De buitenkant ziet er een tikje verwaarloosd uit. De tegelvloer is echt heel mooi en ook de houten...

Na en ontbijt in een drukkerer eetzaal dan ik de afgelopen weken gewend ben, vetrekken we om 08.00 naar de steiger om naar de drijvende markt van Cai Rang te gaan. Hoewel het beste een flinke boot is, wordt de kapitein behoorlijk zenuwachtig als enkele mensen heen en weer gaan lopen, we moeten ons verspreiden om het gewicht te verdelen en gaan zitten. Na het laatste bootjes avontuur heeft niemand behoefte om uit te proberen wat er gebeurd als. Bovendien dit is ee...

Gisteravond een tijdje bezig geweest om mijn koffer opnieuw in te pakken. Gelukkig had ik ook oude kleding meegenomen die ik eventueel achter kan laten. Dit heb ik dan ook maar gedaan, misschien kan iemand anders het nog gebruiken. Gistermiddag zag ik een take what you need kastje staan in het centrum van Hoi An, als ik het eerder had gezien had ik de kleding daar in gelegd. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar alles zit erin, ben benieuwd naar het gewicht wan...

Vandaag is het zover, ik word straks opgehaald voor mijn kookles in restaurant Tam Tam. Nog voor de afgesproken tijd komt er iemand met een buis met de naam van het restaurant erop binnen. Dit kan niet missen dit is voor mij. Er is een cyclo geregeld en binnen no time wordt ik afgeleverd bij het restaurant. Hier krijg ik een glas water en moet ik even wachten totdat de anderen er zijn. De anderen blijkt een groep Deense studenten te zijn die een tusenjaar gebruik...

Fietsen op een vlakke weg moet te doen zijn dacht ik toen ik opstapte. Ik liet het zadel zo afstellen dat ik met mijn voeten bij de grond kan als ik plotseling moet remmen. Dat was een goed idee al betekende dat wel dat mijn knieën ongeveer bij mijn neus uitkwamen. Kleine Viernameesjes. Een dame al wat ouder zat bij Mao achter op de scooter. Vanmorgen snotverkouden en een beetje grieperig opgestaan. Gewapend met neusspray, paracetamol en papieren servetjes ...