Vandaag is een vreemde dag. ik slaap een beetje uit en na het ontbijt besluit ik nog even gebruik te maken van de hottub op het dak van het hotel. Gelukkig is er ook een coldtub want warm heb ik het genoeg.........

Ik moet om twaalf uur mijn kamer uit zijn en precies op tijd trek ik de deur voor de laatste keer achter me dicht. In de lobby van het hotel ik het lekker koel en nadat ik mijn koffer en rugzak in bewaring heb gegeven blijf ik nog een poos in de lobby zitten. Hier werk ik mijn blog van eergister bij. Ik overweeg om ook mijn blog van gisteren te schrijven maar dat stel ik nog even uit, ik vind het nog wat te confronterend.

Ik probeer het zo lang mogelijk uit te stellen om naar buiten te gaan, het is te warm en ik heb niet zoveel geld meer en ik wil ook niet pinnen want dan zit ik weer met die dollars. ik besluit voor een late lunch te gaan en gisteren had ik een franse bakker ontdekt en ga daar een broodje eten. Ik zie hier de lekkerste dingen liggen, verse croisantjes, baquettes, macarons in alle kleuren dus smaken die je kunt bedenken en.... lekkkere koffies. Ik ga voor een wrap met kip en een ijslatte. De mensen spreken minder goed Engels dan zij zelf denken want als de jongen mijn bestelling komt brengen zegt hij een wrap salmon, waarop ik in de stress schiet want die wil ik echt niet. Als ik het controleer blijkt het toch kip te zijn maar in plaats van de salalde zitten er toch french fries bij. Ik besluit daar maar niet moeilijk over te doen en deze gewoon op te eten. De smaak is redelijk, de koffie lekker en de temperatuur goed.

Ik blijf nog even hangen, er is goed internet en buiten is het erg heet, tot er een oudere Amerikaan met een veel jongere Cambodjaan het restaurantje binnenkomt. Het is duidelijk dat de Amerikaan een sextoerist is, en hoewel de Cambodjaan geen jonge jongen is, ik schat hem in de dertig maakt de ongelijkwaardighied van dit soort relaties met toch een beetje misselijk. In het hotel heb ik ook al verschillende oudere mannnen voornamelijk Amerikanen met veel jongere Cambodjaanse vrouwen gezien met of zonder kinderen en ik vraag me af of de kamers ook per uur te huren zijn??

Ik besluit af te rekenen en nog een keer langs het water terug richting hotel te lopen. Wanneer ik op het muurtje langs het water loop is er niet veel plek meer in de schaduw. Het plekje wat ik uitzoek is vlak naast een jonge vrouw die in de schaduw zit te haken. Ik vraag haar of ik naast haar mag komen zitten en gewillig schuift ze een stukje op. We raken in gesprek, eerst over haar haakwerk en later over de mensen die via criminaliteit aan geld proberen te komen. Ze wil graag in Duitsland werken, haar baas heeft daar het hoofdkantoor maar ze weet nog niet of dat gaat lukken. Momenteel zit ze zonder werk omdat het kantoor dat hier was waar ze werkte is opgeheven. Wanneer het me echt te warm wordt loop ik weer terug naar het hotel. Ik vind die ontmoetingen met de plaatselijke bevolking echt leuk!

In het hotel kom ik de meiden tegen en ik loop mee naar boven om wat te gaan drinken, je moet toch wat. Beneden is het koeler dus we verhuizen weer naar de lobby. Daar lopen we onder andere Ronald en Anneke tegen het lijf. Ronald heeft geen rust in zijn kont en vetrekt al snel weer naar buiten. 5 min later is ie terug met de mededeling dat Ellie Lust hier in de straat opnames aan het maken is voor haar programma Ellie op patrouille. De aflevering van Cambodja wordt volgende week dinsdag om 21.30 uur uitgezonden op npo 1. Ik zit voor de buis die avond! Ben benieuwd wat ik allemaal niet gezien heb in Phnom Peng.

Langzamerhand druppelt iedereen binnen en wanneer de lokale gids er ook is vertekken we. Iemand roept we gaan, we gaan alsof Mao er is en we op een gewone excursie gaan.

Het inchecken verloopt vlot en het wachten duurt lang, de vlucht naar Bangkok is maar kort. Wat er dan gebeurt........ Als een razende roeland komt er en schoonmaakploeg binnen. Kussentjes en koptelefoons worden waar nodig vervangen door schone exemplaren. Vervolgens komt het cabinepersoneel langs om te vragen waar je reis naartoe gaat Bangkok of Dubai, worden alle paspoorten gecontroleerd en vergeleken met eindbestemmingen en worden de kastjes waar de handbagage in zit gecontroleerd. Ze vraagt of de rugzak die er ligt van mij is en apart of de non la (vietnamese hoed) die er ligt ook van mij is. Er wordt niets aan het toeval overgelaten om illegalen geen kans te geven.

Even had ik gehoopt de stoelen naast mij leeg te houden maar helaas het hele vliegtuig zit propvol, als we twee uur na de landing weer vertrekken. Het wordt een hele lange nacht met weinig ruimte in mijn stoel en lawaaige medepassagiers. Het lukt me om twee uurtjes te slapen en ongeduldig wacht ik de landing op Dubai af.

Ik ben blij als ik even de benen kan strekken tijdens de passage tussen de gates. Ik schrik me rot als er bij het uitlopen van de slurf allemaal mannen in pakken staan. Er staat een warmtecamera en omdat we in een fuik lopen is er tijd en ruimte om iedere passagier te controleren. Enerzijds is het beangstigend, anderzijds geruststellend omdat er niemand wordt uitgehaald. Zo voelde het vannacht ook toen er iemand die achter mij zat werd getemperatuurd en ik hoorde zeggen het is ok he has 35.

Na de overstap op Dubai weer wachten om in te checken voor de vlucht naar Amsterdam. Hier is gelukkig ruimte om een beetje heen en weer te lopen. Het inchecken verloopt voorspoedig en weer mag ik in die luxe airbus van Emirates. Nu gelukkig wat ruimere stoelen dan de Boeing 777.

Na het bar slechte ontbijt van vanmorgen nu betere koffie en nog een soort ontbijtje. Drie films verder en een klein tukkie later komt Amsterdam in zicht. We landen op de polderbaan en taxien over het viaduct waar we normaal gesproken onderdoor rijden wanneer we op weg naar Friesland zijn.

Wanneer ik mijn koffer van de band heb, neem ik afscheid van mijn reisgenoten en kan ik niet wachten de deuren door te gaan. Ik moet even goed rondkijken maar dan zie ik achteraan een bekende figuur staan. Ik weet niet wie er blijer is, Aad of ik.

Samen wat gegeten en direct na het eten naar mijn eigen huis gegaan, ik wil vanavond in mijn eigen bed slapen om de overgang naar het werk zo soepel mogelijk te laten verlopen. Aad heeft boodschappen voor me gedaan, hoe fijn is dat nu hoef ik er morgen niet op uit, heerlijk!!

Na een heerlijke doche, een schone pyama al voor half negen onder de wol, ik kan mijn ogen amper open houden.

Het is nu half vier in de middag, mijn koffer is uitgepakt, de wasmachine draait en ik schrijf de laatste stukjes voor het blog. Ook op mn laptop lukt het niet om de foto's te uploaden, jammer genoeg.

Ik kan niet zeggen wat ik nou het mooiste vond aan mijn reis. Sommige dingen waren bijzonder indrukwekkend, met name de dingen die met de vietnamoorlog en Killing Fields te maken hadden. Het is een bijzonder land met veel tegenstellingen. Ik heb armoede gezien maar ook mensen die het wel goed hadden. Overblijfselen van een koloniaal verleden naast de uitingen van deze tijd. De bevolking is ontzettend vriendelijk en staan open voor contacten met toeristen.

Vietnam is het eerste Aziatische land dat ik bezocht heb maar ik weet nu al dat dit niet het laastse is geweest. Ik niet weet nog niet wanneer of wat maar ik heb geen haast, eerst deze reis nog verwerken.

Sleep, eat, work, travel and repeat word voor de komende jaren mijn levensstijl.

Bedankt voor het lezen, bedankt voor jullie reacties, ik vond het erg leuk om op deze manier contact met het thuisfront te houden! Liefs Jac.